การสอบผ่านไปกินเวลาทั้งวัน ฉีเย่ว์ได้รับการพักผ่อนสมองเพียงการรับประทานอาหารกลางวันเท่านั้น เมื่อเข้าสอบช่วงบ่ายจวบจนถึงวิชาสุดท้ายตะวันแทบจะตกดินอยู่แล้ว
ฉีเย่ว์บิดขี้เกียจเมื่อวางพู่กันในวิชาสุดท้ายทุกคนล้วนเสร็จในเวลาใกล้เคียงกัน ที่ผ่านมานางคร่ำเคร่งร่ำเรียนเป็นอย่างมากเพื่อวันนี้ หวังว่าผลการสอบของนางออกมาจะได้ลำดับที่ดีพอจะเอามาต่อรองกับท่านพ่อ
ออกจากวังมาก็พบว่ารถม้าของจวนรอนางอยู่แล้ว ฉีเย่ว์ทั้งเหนื่อยทั้งหิวจึงเดินอย่างหมดแรงออกมาจวบจนนางชนกับคนผู้หนึ่งเข้า หน้าเกือบจะคว่ำลงไปอยู่แล้วโชคดีที่คนผู้นั้นช่วยพยุงนางไว้ได้ทัน
"ขอบคุณคุณชายท่านนี้ ขออภัยท่านด้วยข้าเดินไม่ทันระวัง"
"คุณหนูสี่ไม่ต้องเกรงใจ"
ฉีเย่ว์มองหน้าเขา ภายใต้แสงใกล้อัสดงของพระอาทิตย์เขาดูเปล่งประกายหล่อเหลาเป็นอย่างยิ่ง สตรีหลายคนที่เดินผ่านพวกเขาต่างยกพัดขึ้นมาปิดบังใบหน้าและแอบมองคนผู้นี้ด้วยความเขินอาย
"ท
