คล้ายฟ้าดินรับรู้ว่าบัดนี้แคว้นจ้าวกำลังมีเหตุการณ์นองเลือดแย่งชิงราชบัลลังก์เกิดขึ้นจึงเกิดฟ้าแลบฟ้าร้องฝนตกลงมาอย่างหนักดูน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง การแย่งชิงราชบัลลังก์นี้นับว่าเกิดเป็นครั้งที่สองซึ่งเกิดขึ้นเมื่อประมาณยี่สิบกว่าปีที่แล้ว นับเป็นเวลาที่ไม่ห่างกันเท่าใด
หยางเจี๋ยพาฉีเย่ว์กลับจวนอย่างปลอดภัย โดยอาสุ่นและหย่งเฉิงก็มาถึงพร้อมๆกัน ทราบว่าคุณชายรองเร่งรุดกลับไปที่จวนแล้วด้วยเป็นห่วงบิดามารดา หยางเจี๋ยจึงส่งคนออกไปสืบข่าวที่จวนเสนาบดีว่าเป็นเช่นไรบ้าง เมื่อกลับมาถึงฉีเย่ว์ก็เปียกปอนไปทั้งตัวหลังจากให้บ่าวไปรายงานท่านพ่อของนางแล้วก็เร่งกลับเรือน
ท่านราชครูจู่ ๆ ได้เรียกพบหยางเจี๋ยเพียงลำพัง
"หยางเจี๋ยที่ข้าทุ่มเททั้งหมดเพื่อเจ้าบัดนี้ถึงเวลาแล้วที่เจ้าต้องใช้มันให้เกิดประโยชน์ วรยุทธ์ของเจ้านับว่าดีที่สุดในจวนของข้าแล้ว ดังนั้นข้ามอบหมายงานให้เจ้าจงอารักขาคนทั้งหมดไปที่คฤหาสน์ลับ
