STALKER WIFE

CHAPTER 2

Ramdam na ramdam ni Joyce ang bawat pagmamahal na naramdaman ni Anthony para sa kanya.

Mula sa kanilang mapaglarong kapalaran, hindi niya lubos maisip.

Mula sa kanilang madalas na hindi pagkakaunawaan at pagtatalo ay hahantong sa isang masayang pagsasama na pareho silang napuno ng pagmamahal sa bawat isa.

Tulad ngayon na malapit na siyang manganak, suportado siya ng lahat ng Demonyo.

Hindi bababa sa isang beses, wala siyang nakitang mali sa mga aksyon ni Anthony sa ilang taon na pagsasama nila bilang mag-asawa.

Naupo si Joyce, nakatingin sa mga larawan nila at ng asawa.

Mula sa unang pagkakataong nakita niya si Anthony na nakangiti at mabait, malambing at maalaga sa kanya.

Ang unang araw kung saan, ang kanyang mga karanasan sa asawa ay tulad ng isang engkanto na isinasaalang-alang lamang niya tulad ng isang masamang panaginip na ayaw niyang balikan.

Ngunit hindi rin niya maiwasang bumalik, ang mga kakatwang pangyayari, paano at kung saan nagsimula silang pareho, ang kanilang kakatwang kwento.

Naririnig ko ang mga katok sa pinto at mahina ang mga tunog mula sa pag-on ng lock ng pinto nang bumukas ito.

Bumukas ang pinto at niluwa si Anthony na nakangiti.

"Babe, handa na ang agahan." Aniya, naglalakad palapit sa tagiliran ko.

Umupo siya sa tabi ko, tapos sinabi. "Ako ba yan?" Tanong niya.

Itinuro niya, mula sa isang larawan, na kinunan ko habang nakasimangot at seryosong nakipag-usap sa ilang mga investors.

Sekretarya pa lang niya ako at hindi kami malapit sa mg oras na iyon.

Masungit pa siya sa akin noon, lagi niyang napapansin ang mga pagkakamali ko at hindi niya gusto ang trabaho ko bilang kanyang sekretarya.

Ngunit ngayon, patay na patay siya sa akin!

Halos sambahin niya ako.

Hehehe

"Ano ang ngini-ngiti mo, Babe?"

Hahaha napansin niya, nagtanong ang mahal kong asawa. "Wala, Babe!" Sumagot ako at lumipat sa ibang pahina.

"Ako din naman yan di ba?" Tinuro niya ulit ang isang larawan, kung saan siya kumakain ng mag-isa.

Hehehe!

Iyon ang oras na hindi niya sinasadyang mapunta sa kinaroroonan ko, kumakain din ako.

Halos magtago ako, para lang hindi niya ako makita.

Nahirapan din akong lunukin ang kinakain kong nilalamon sa aking bibig, habang siya ay, dahan-dahan pa ring nilalamon ang kinakain niya.

"Teka, heto pa."

"Ako din naman yun di ba?" Tinuro niya ulit, kung saan kausap niya ang isang babae.

Hahaha!

Doon niya ako iniwan, pagkatapos sumama sa isang investor na nagrenta ng mga kababaihan at nagkulong sila sa isang silid sa hotel.

Inis na inis ako sa kanya nung araw na yun! Mabuti na dumating si Allan.

Saka yun din ang araw na niloko ako ng lokong yun.

Akala ko ang silid niya ang pinasukan naming dalawa.

Silid pala ni Demon.

Walang kahihiyan, talagang ang loko na lalaking iyon, na kambal ng aking asawa.

"Babe, bakit mo ako kinunan ng maraming larawan?" Sarkastikong tanong niya, nakatitig sa aking mga mata.

"Malamang matagal mo na akong gusto?"

"Hindi pa nangyari ..." Tinakpan ko ng palad ang bibig niya.

"Gutom na ako." Sabi ko, mabilis na isinara ang photo album ko sakanya.

Sa totoo lang, lahat ng mga iyon ay matagal nang nasa aking cellphone.

Kamakailan lang ay naisipan kong magpa-print sa studio, sa mall nang pumunta kami ni Ellen sa grocery.

Ayaw talaga niyang tumigil, kinukulit ako ni Demon.

"Tama na, nakita mo na ang laman." Sinabi ko, na sinusubukan na agawin ang album sa kanya.

"Gusto ko lang muna makita yan, Babe." Naluluha niyang sabi.

Nagpumiglas siya sa akin, ayaw niyang tumigil sa paghugot ng aking photo album. "Babe, nagugutom ako."

"Gutom din si Baby sa tummy ko." Nakangising sabi ko sa kanya.

Naluluha na si Anthony sa kakatawa niya, habang inaasar ang asawa.

Nag-aagawan ang dalawa dahil lamang sa isang photo album na puno ng kanyang litrato.

Hindi makapaniwala si Anthony, na napakaraming larawan na nakolekta ng kanyang asawa nang hindi niya alam.

Iyon ang dahilan kung bakit nais niyang makita ang lahat ng mga larawan doon.

Nasasabik siyang makita!

"Babe, bumaba na tayo, gutom na gutom na talaga ako."

Daing ni Joyce, habang hinihimas ang kanyang malaking tiyan.

"O sige, ngunit titingnan ko iyon mamaya." Sumagot naman siya.

Habang inaanyayahan ko siyang bumaba sa baba, upang kumain ng agahan.

"O sige, sige!"

"Basta, kumain muna tayo, gutom na gutom kami ni Baby." Ngumiti siya.

Pagkatapos tinulungan ako ng aking asawa na bumangon mula sa kama.

Inakay pa niya ako, palabas ng silid hanggang sa makarating kami sa lugar ng kainan, kung saan handa na ang agahan.

"Malamig na!" Sabi ko.

Namangha kong bulong habang nagsandok ng bigas sa mesa.

Hindi ko na hinintay na maglagay ng pagkain ang aking asawa sa aking plato, naunahan ko siyang maglagay ng kanin sa kanyang plato, bago ako sumandok at inilagay sa aking plato.

"Babe, kumain ka ng madami!" Nakangising sabi ni Demon.

Ang aking asawa na walang ginawa, ngunit palaging naaalala ako at ang parating naming dalawang anak.

"Oo, kakain ako ng marami, Dad." Natatawang biro ko sa kanya.

“Ay naku! Kaya madalas maraming mga langgam dito sa bahay, dahil sa mga taong katulad ninyong dalawa." Biglang pumasok si Ellen at sinabi sa amin.

Nakikinig talaga si Ellen, madalas kapag nasa mesa kaming kumakain na tatlo.

Ilang taon na akong nakakasama ni Ellen, pagkatapos kong tumira dito, pagkatapos ng hindi magandang plano ko.

Maganda rin ang kinalabasan ng nabigo kong plano.

Mabuti na lang at hindi ako nahulog sa baliw na kakambal ng asawa ko.

Kasi kung sakaling mapunta ako sa kanya, hindi ko maramdaman at maranasan kung paano at kung gaano kasarap ang pagmamahal ni Demon.

"Mommy, Daddy, hahaha .." Natatawang sabi ni Ellen.

"Ang cute pakinggan, excited na akong makita, sumasakit ang ulo niyo, sa pagsuway sa makulit ninyong anak." Dagdag pa niya, nagbibiro.

"Gayunpaman, saan pa magmamana ang iyong anak?" Ngumisi siya, nakatingin sa amin ni Demon.

"Mula sa inyong dalawa din." Malakas na sabi niya, sinabayan ng malakas na tawa.

"Ihanda ang patpat, sako at lubid na dayami." Sinabi niya ulit, inaasar kami ni Demon.

"Kahit ang bibig ninyo, maghanda kayong dalawa."

"At tiyak na mawawala ang iyong boses, dahil sa iyong pagsigaw, dahil sa iyong pagsuway sa napaka cute ninyong anak." Tuwang tuwa na sabi ni Ellen.

Nakangiting sa sobrang saya, hindi nawala at puno ng pananabik na makita ang aming bagong miyembro ng pamilya.