STALKER WIFE

CHAPTER 1

"Hi babe"

"Magandang umaga!" Sabi ko kay Demon.

Hinalikan ko ang pisngi niya, saka ipinulupot ang mga braso sa leeg niya.

Hinawakan niya ako sa bewang at saka hinila palapit sa kanya.

Tapos hinalikan niya ako sa labi ko, habang nakangiti siya. "Magandang umaga!"

"Babe" banggit ko sa kanya.

"Baka masaktan mo, si baby." Sabi ko, nagbibiro kay Demon.

Hinawakan niya ang sobrang laki na tiyan ko. Sa loob lamang ng ilang linggo, araw at makakasama namin ang aming baby.

Manganganak na din ako at makikita ang aming munting anghel.

Masayang masaya ako!

Ngunit si Demon ay nakakaramdam ng higit na kasiyahan, kaysa sa akin.

Siya ang higit na nasasabik na makita ang aming baby.

Isang biyaya ng panginoon, sa wakas.

Narinig din niya ang aming mga dasal sa kanya.

Pahalagahan namin ang mga biyayang ibinigay ng Diyos, sa aming dalawa, ng aking minamahal na si Anthony.

Mamahalin namin ito, tulad ng pagmamahal namin sa bawat isa.

Pangangalagaan namin ito, tulad din ng pag-aalaga sa bawat isa.

Tuwang tuwa na ako na makita sila!

Hindi alam ni demon ang kasarian ng aming baby.

Hindi ko sinasabi sa kanya.

Sabi ko, sikreto lang muna. Kapag inilabas ko ang mga ito, pagkatapos ay malalaman niya.

Para sa isang sorpresa!

Hindi ko rin sinasabi sa kanya, na ang aming little na mga baby ay kambal, na pareho naming inaabangan.

Ang paglabas ng aming mga sanggol ay talagang isang sorpresa, sigurado akong makakaramdam siya ng mas masaya sa paglabas nila.

"Babe," tawag ko sa kanya.

"Nagugutom ako!" sabi ko ulit kay Demon na nakangiti.

"O sige, maghahanda lang ako ng makakain." Sinabi ni Demon, sinagot niya ako.

Una niyang hinimas ang tiyan ko saka sinabi. "Hi, baby!"

"Gutom ka na ba?" Nakangising tanong niya.

Habang kinakausap ang aming mga baby sa loob ng aking sinapupunan. "Opo Daddy!" Pabirong sagot ko sa kanya.

Madalas niyang kinakausap ang mga baby sa loob ng aking tiyan.

Madalas din niyang hinahalikan ang tiyan ko, habang nakahiga ako at nakakatulog minsan, tuwing kauuwi lang niya mula sa opisina.

"Sige na Babe, nagugutom na talaga ako." Sabi ko sa kanya.

"O sige, bababa na ako, at sasabihin ko kay Ellen na maghanda ng agahan." Sagot ni Demon, saka mabilis na lumingon sa pintuan matapos akong halikan ulit sa labi.

Lumabas na rin sa wakas si Demon sa aming silid din.

Naiwan akong mag-isa, humiga nalang ulit ako sa kama.

Nakangiting iniisip ko ang araw na sinabi ko sa kanya na buntis ako.

Napakasaya niya sa araw na iyon!

Wala kang makikita sa kanya, maliban sa lubos na kagalakan at excitement na makita ang aming munting anghel na papasok sa aming buhay.

FLASH BACK

"Babe!" Sinabi niya.

Hindi alam kung ano ang gagawin, makikita ang kanyang pagkalito.

Mabilis niya akong niyakap, binuhat ako at inikot-ikot habang buhat-buhat niya ako.

"Salamat, Babe" Anito, sumisigaw habang nasa silid kami.

Maya-maya may kumatok. "Sir, okay ka lang ba?"

Si Ellen, marahil ay nagulat sa pagsigaw ni Anthony, sa sobrang kabiglaan.

"Ayos lang ako, huwag kang magalala." Sigaw ni Demon pabalik.

"Natutuwa lang ako!" Muli niyang sinabi, sumisigaw kay Ellen.

"Ganun ba, Sir!" Sumagot si Ellen, kay Demon.

“Ipagpatuloy mo lang, Sir, magsaya ka. Masaya ako para sa'yo." Sigaw ulit ni Ellen, bago ito nawala.

Naisip siguro ni Ellen, dahil napansin din niya ang pagbabago ng aking katawan.

Siya ang unang nakapansin, pilit ko lang itinatanggi sa kanya . Dahil gusto ko talaga sorpresahin si Demon.

At narito na! Tuwang-tuwa si Demon sa balitang naihatid ko sa kanya.

"Kailan mo nalaman, Babe?" Hindi nawala ang ngiti niya sa mukha.

Ang kanyang mga ngiti ay hindi nawala sa sobrang saya. "Isang buwan na!" Sagot ko, nakangiti rin sa kanya.

"Ano?" Nagulat na naman siya.

"Nalaman mo na, hindi mo talaga sinabi sa akin?" Ang mga salita ni Demon ay nagtatampo.

"Ikaw naman, sasabihin ko sa iyo." Tumawa ako.

"Hindi mo ito nakita, regalo ko sa iyo." Sabi ko, pabiro.

"Ano?" Nagulat na naman siya.

Pinakita ko sa kanya ang regalong ibinigay ko sa kanya noong kaarawan niya.

Inilagay ko ito sa kanyang lamesa, isinuksok ko ito sa loob ng isa sa mga librong madalas niyang basahin.

"Hindi mo ba nakita?" Tinanong ko siya.

Umiling siya at sinabi. "Hindi, Babe." Sagot niya, gulat pa rin.

Nagtataka siya, kung bakit hindi niya nakita iyon, madalas niya itong basahin, ang librong iyon, kung saan inilalagay ko ang mga resulta ng mga pagsubok na ginawa namin ni Marco noon.

"Baka hindi mo ito binuksan?" Biro ko ulit sa kanya.

"Babe, bumaba muna tayo, naghain na si Ellen ng pagkain sa dining area, bumaba ka na, kumain na tayo ng agahan." Sinabi ko sa kanya, iba sa pinag-uusapan namin dalawa.

Narinig ko nang kumatok muli sa pintuan si Ellen, sumisigaw upang ipaalam sa amin na handa na kaming lahat para sa agahan sa hapag-kainan.

Maaari na kaming kumain at bumaba. "Okay, babe!"

Mabilis din siyang bumangon, para matulungan akong bumangon mula sa kama.

Nakahiga pa rin kaming dalawa, habang kinakausap ako, tungkol sa balitang sinabi ko sa kanya.

Halos buhatin niya ako sa lugar ng kainan para sa agahan.

Maingat siya, sinabi niya na hindi ako dapat kumilos at dapat kong alagaan ang aming baby.

Tawa ako ng tawa sa kanya, sobrang baliw niya, excited siyang maging Daddy sa paparating naming baby.

Hanggang sa makarating kami sa mesa, maingat niyang tinulungan akong makaupo.

Inabot niya sa akin ang pagkain, pinipilit akong ubusin ito.

Dapat kumain ako ng marami.

Dapat maging malusog ako, para sa magiging anak natin.

Hindi ako dapat mapagod.

Pinagbawalan niya akong umalis sa bahay.

Pinagbawalan niya akong kumilos.

Pinagbawalan niya akong mag-isip ng kahit ano.

Pinagbawalan niya akong pumunta sa opisina nang mag-isa nang wala siya.

Sobra ang mga pinagagawa niya. Huwag lang ako mapagod at ang aming baby.

Ako ang nababaliw sa kanya, sa dami ng hinihiling niya sa akin.

Maiinip ako kung nandito lang ako sa bahay, kung susundin ko ang lahat ng sinabi niya sa akin.

Maalagaan ko lang ang kalusugan ng aking baby.

END OF FLASH BACK

Simula noon, si Demon ay naging maingat, maalaga at mas mapagmahal na asawa sa akin at sa future naming mga anak.

Kahit ngayon na malapit nang lumabas ang aming mga babies, hindi siya naging pabaya sa kanyang mga responsibilidad bilang asawa ko.