คู่บ่าวสาวป้ายแดงต่างก็พบปะพูดคุยกับแขกในงานอย่างนอบน้อมและเป็นกันเอง โดยที่มีเอกชยินทร์คอยเป็นตัวกลางระหว่างผู้ใหญ่ท่านให้อิงจันทร์ได้ทำความรู้จัก
สมกับตำแหน่งว่าที่สามีดีเด่นเสียจริง
หลังเสร็จสิ้นพิธีอย่างเป็นทางการ อิงจันทร์ก็กลับเข้ามาเปลี่ยนชุดที่สามารถเดินเหินได้สะดวก เตรียมพร้อมสำหรับการส่งเหล่าแขกเหรื่อที่มางานกลับโดยสวัสดิภาพ
เธออยู่ในชุดเดรสสั้นสีขาว แขนฟูฟ่องเหมือนตุ๊กตาบลายธ์ ชายกระโปรงเป็นริ้วพลิ้วสวย รับกับผมยาวสลวยที่ปล่อยสยายถึงกลางหลัง
อิงจันทร์ยกมือขึ้นพนมไหว้ลาท่านผู้อาวุโสพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะหันมองหน้าผู้เป็นสามีที่เผลอหันไปลอบถอนหายใจทิ้งครู่หนึ่ง
อยู่กับเธอแค่อึดใจ แต่คงอึดอัดเหมือนจะขาดใจเลยสิท่า
“ฉันจะออกไปสูบบุหรี่หน่อย” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยบอก
“ระวังเรื่องกลิ่นควันติดเสื้อหน่อยก็ดีนะคะ” เธอกล่าวเตือนด้วยสีหน้าเรียบเฉย
ไม่มีคำตอบจากเอกชยินทร์ เขาแค่ละหน้าที่ตรง
