Nazlı Demiroğlu’nun ağzından:
Bazı kelimeler kifayetsiz kalırdı ya hani, tam olarak o durumun içindeydim. Kocamla beraber yapmak istediğimiz romantik yemeğimiz boğazıma dizilmişti.
Gözlerime yansıyan korku tanelerini Yaman da gördü. Elinde ki çatalı bırakıp hemen bana dikkat kesildi.
“Ne demek zorla evlendiriyor? Hangi devirde yaşıyoruz Allah aşkına? Böyle bir şey olamaz!” diyerek hemen itiraz ettiğimde Yaman’ın çatık kaşları düz bir hal aldı ve ayağa kalkıp telefonu eline alarak birini aradı. İçimden bir ses aradığı kişinin Serkan olduğunu söylüyordu.
“Artık dayanamıyorum bu zulme.” Diye hıçkıra hıçkıra ağladığında içim öyle bir sızladı ki benim de gözlerim doldu. Bu kızı neden bir türlü güzel şeyler bulmuyordu? Sanki hayatı acı çekmek ve yok olmak üzerine kurulmuştu.
“Sonuçta reşits
