Beyza Esenli'nin ağzından
Üşüyordu kalbim, hem de hiç olmadığı kadar. Hayatım boyunca hep tutunacak bir şeyler bulmuştum. Üye olduğum gruplar, etkinlikler, arkadaşlar ve daha birçok şey. Fakat hiçbir zaman aileme tutunamamıştım. Hiçbir zaman gerçekten onlardan biri gibi hissedememiştim. Babamdan şiddet gördüğüm zamanlar da olmuştu özellikle küçükken. Bunları kimseye anlatmadığım için bilmezlerdi. Hep içimde bir sır olarak kalmıştı.
En son gördüğüm şiddet ise 19 yaşımda, Serkan için evden kaçıp Çengel’e gittiğim gecenin sabahıydı. Eve gittiğimde babam sinir küpüydü adeta ve beni tabiri caizse duvardan duvara fırlatıp fahişelikle suçlamıştı. Belki de her akşam kaçıp fahişelik yaptığımla itham edip tam iki bana ev hapsi vermişti. Tüm teknolojik aletlerimi de elimden almış ve arkadaşlarımla
