Bugün hava ayrı bir kasvetliydi. Kış bitmek üzereydi fakat yağmurlar yapmaya başlamıştı üzerimize. O günün üzerinden tam üç gün geçmişti ve o günden beri her gün yağmur da yağmıştı. Serkan bizi duyduktan sonra aniden arkasını dönüp odadan çıkmış, taburcu olma işlemlerini başlatmıştı. Fakat sonrasında tek bir kelime bile etmemişti. Neden konuşmuyordu ki sanki? Her boku yaşayan bendim. Karşısına geçip sayıp sövmesi gereken, yumruklar atması gereken hatta ve hatta saldırması gereken bendim ama susan oydu. Hiçbir şey sormayan, dinlemek istemeyen yüzleşmek istemeyen oydu. Hak mıydı bu bana? Bunu kabul etmiyordum, bu sessizliği bu umursamazlığı kabul etmiyordum. Resmen üç gündür benimle tek bir kelime dahi etmemişti. Ne bir günaydın, ne bir iyi geceler. Hatta geceleri salonda yatıyordu. Bende in
