CHAPTER 6

3367 Words
CHAPTER 6 -She Captured my Heart- WHEN I WOKE UP this morning, I have this head ache. I don't know why hindi naman ako uminom ng marami kung hangover ang dahilan. It maybe the sleepless night I had dahil kay Macy. Hindi pala ako nakatulog ng maayos kagabi dahil umalis ako ng two o’clock kanina after akong nakaidip at nagising ng alas-dos. "Oh! That girl. I missed her but Is it right to see her again or just leave it that way?" Katanungan ng isip ko at marahan akong bumangon to take a shower. Siguro kailangan ko talaga ito para mawala ang p*******t ng aking ulo. I know my Mom and my sister will wonder na nandito ako nakatulog. After twenty minutes I'm already done at lumabas na nga ako sa room ko. It's past eight in the morning and they are still here. I thought they're going to Church pero naabutan ko sila sa dining area. "Kuya!" Sigaw ni Mich na ikinagulat ko, Nabitawan ko tuloy ang hawak kong baso. Napaharap ako bigla sa kanila at agad akong nakita ni Mama. Papunta sana ako sa kitchen to drink water. "Son! You're here--" Aniyang napatakbo papunta sa akin at niyakap ako. "Let the maid do the cleaning," sabi pa niya nang akma akong napayuko to clean the broken pieces na nagkalat sa sahig. Bago man lang ako nakasagot sa tanong niya. Inakay niya na ako tungo sa dining area. "Have a seat, anak, sabayan mo na kami ng kapatid mo sa almusal," saad niya at naupo na rin ako. Nagkatinginan pa ang dalawa sabay nakaw ng tingin sa akin. Natatawa ako sa mga inasal nila. "Where have you been Brace? Dito ka ba natulog? Anong oras ka dumating?" sunud-sunod na tanong ni Mama sa akin. Sa totoo lang wala naman sana akong balak na pumunta dito pero hindi ko maintindihan na sa lahat ng pwede kong puntahan kagabi ay dito ako tuluyang napadpad. Supposedly, I just want to be alone after that intimate love making that we shared ni Macy. I really need a day off from everything that possibly bothers my sanity. “Huh?’ “Saan ka galing? Dto ka ba natulog?” muli niyang tanong. Napatingin ako kay Mama na naghihintay ng sagot ko. “Galing ako ng hotel, Ma. Dumating ako ng madaling araw,” tugon ko na pinagtaka ng dalawa. Is it ironic to think na sa lahat ng pwede mong makasama sa sitwasyong ganito is your family na minsang binalewala mo? And that's what is happening right now. I'm with the two women in my life na nagbigay reason that I was loved by them whatever it takes. Michelle our younger sister that is closest to me. She's only my half sibling na sobrang close ko. Charming kasi ito unlike her brother na opposite sa kanya. Richard is my half brother na hindi ko makuha ang gusto. I meant he is different, he has his own world and he's independent too. At his age, bumukod na rin ito kaya madalang na lamang nakakabisita kina Mama. Hindi kami ganun ka close dahil hindi rin naman kami laging magkasama at mag-usap. We sometimes fight pero naaayos din naman dahil na rin sa kahilingan nI Mama. Isa rin yata yun sa dahilan kung bakit hindi kami magkasundo ni Richard. My stepdad is always out of the country. Nandoon din kasi ang ilan sa mga businesses nito kaya sila na lamang ni Mama ang nakatira sa Mansion. Kasundo ko naman ang stepdad ko unlike my siblings and my stepdad ko sa father side. "Ma, dahan-dahan sa pagtatanong kay Kuya. Baka hindi niya masagot" biglang sabat naman ng kapatid ko. "Atty. LIU, saan ka ba galing? Bakit hindi namin alam ang pagdating mo?" Tanong nito sa akin. Napangiti na lamang ako. "Kagabi pa ako dito. I mean late na ako dumating." "What? Natulog ka dito?" pasigaw tanong ni Mich sa akin. "Wait, Is there something wrong happened Kuya?" bigla niya ng tanong na nakakunot noo ko. "What do you mean Mich?" takang tanong ko sa kanya. "The last time you are here, You had a huge problem dahil sa case na hinahawakan mo. So what's wrong Kuya? Care to share?" Seryoso niyang tanong sa akin. "Nothing sis, Tumawag si Mama sa akin kahapon kaya dito na ako tumuloy after ng bonding namin ng barkada ko." Pagdadahilan ko. Hangga't maaari iiwasan kong pag-usapan about us ni Macy. "So kung ganon, Kuya. Sasamahan mo ba ako?" pakiusap niya sa akin. "Samahan? Saan?" tanong ko. "Sa Mall, May bibilhin lang ako Kuya at dahil sa namiss kita ay pwede mo ba akong samahan pleasee--" muli niyang pakiusap sa akin. Wala naman akong rason na tanggihan siya at ito naman ang matagal na niyang hinihiling na makasama niya ako kaya habang nandito ako ay pagbigyan ko naman siya. "Okay-- After lunch. Matutulog muna ako kasi late na ako natulog then nagising ako ng maaga kanina,” saad ko sa kanya na ikinangiti niya. "No problem on that Kuya. take your time," nakangiti niyang saad. "Okay--- Kumain muna kayo and take some rest, son," nakangiting saad naman ni Mama. Pagkatapos naming mag-almusal nagpaalam na muna ako sa kanila to go back to my room. Pipilitin kong makatulog ulit dahil nga meron kaming pupuntahan ni Mich mamaya. "Ma, I have to go for a while to take a nap. Ilang oras lang kasi ang tulog ko," paalam ko kay Mama and gave her a kiss on her cheek. "Sige, anak. Magpahinga ka na muna and later gigisingin kita sa lunch time. I'll cook your favorite food and maybe your brother will come here also," saad ni Mama sa akin. "What? Si Richard. Saan ba siya ngayon?" tanong ko. "Out of town," sagot niya. "Okay, Ma. Inaantok na ako." Pumanhik na ako tungo sa kwarto ko. Nahiga ako sa kama habang nakatingala sa ceiling when she almost occupied my mind. "Bakit gumugulo pa rin siya sa isipan ko? Do I still love her? About the note I wrote, I know she reads it already pero Is it right to say all those words na alam ko na confuse lang ako. Natulugan ko ang pag-iisip and sa paggising ko nasa harap ko na si Mama. She smiles at me. "Anak, Bumangon ka na diyan. Handa na ang lunch then your brother is also here kaya sabay na tayo mananghalian," bungad niyang saad sa akin. Papungas-pungas akong bumangon then sumunod na kay Mama. Nakangiti akong sinalubong ng kapatid kong si Richard ng makita niya akong nakasunod kay Mama. "Kuya, Mabuti naman nandito ka." nakangiting sambit niya. "Hey Rich, Where have you been?" tanong ko sa kanya. "Out of town, How about you? Kumusta? How’s work?" sunod sunod na tanong ni Richard sa akin. "Well, I came from Rocky's place last night. We are invited by Tita to have dinner with them kaya medyo late na ako dumating dito," saad ko sa kanya. "Kuya Rich, How about your girlfriend? Kailan mo siya ipakilala?" biglang sabat ni Mich na ikinabigla naman ni Richard na halatang ikinagulat nito. "Soon, bunso. busy lang talaga ako," Nahalata ko ang pagbabago ng ekspresyon ni Richard. Hindi ko alam if may pinagdadaanan ito. Mula pagkabata kakaiba na itong kapatid ko. He has it's own world na ginagalawan. He don't want to involve us sa mundong iyon even his personal relationship with someone ay hindi namin pinapakialaman o inuusisa. I just don't know how his girlfriend handles it. Or sa amin lang ba talaga siya mailap. Wala rin kasing kaibigan na ipinakilala ito sa amin kaya Ii am surprise that he has a girlfriend na hindi man lang namin nakikilala. "Umiiwas ka lang Kuya e, Ayaw mo lang talagang ipakilala sa amin iyong girlfriend mo,” may himig na pagtatampo. Natahimik habang napakamot na lamang ng ulo si Richard sa mga sinabi ni Michelle. Napabuntong hininga muna siya bago ito nagsalita.”Hindi naman sa ganun, Mich. Busy din kasi iyong girlfriend ko,” tugon nito. “Oh, talaga?”’ hirit ni Mich. Hindi na muling nagsalita si Richard ng biglang sumabat si Mama sa usapan. "Brace, tungkol sa mga kaibigan mo. Natagpuan na ba inyong dalawa?" biglang tanong ni Mama. seryoso akong nakatingin sa kanya at huminga ng malalim. "Hindi pa po, Ma. Drake is quite busy kaya hindi na nito nababanggit ang development ng case ng dalawa." Bigla na lamang ako nalungkot sa pagbanggit ni Mama sa nawawala naming kaibigan. "It's been three years Anak and still wala man lang lead where they are now," "Oo nga, Ma. Three years na and still we are hoping that one day they will come back na buo sa amin." "Hindi niyo ba na pag-usapan ang tungkol sa kanila Kuya?" tanong ni Mich. "One at a time but not often. Alam niyo naman Rocky is too emotional when we talked about them." "Kawawa pala si Kuya Rocky. Siya iyong sobrang apektado sa pagkawala nila." "Sa aming lahat mas madalas niyang kasama iyong dalawa dahil sa mga trabaho nila. And when he found out that both Elly and Gael ang nawala. Gumuho ang mundo niya ng pansamantala." "I really feel sorry for Kuya Rocky. By the way, Kuya Brace Can I go out with you to a bar ni Kuya Drake? I wanna see them and I miss them too." Sabi ni Mich. Napatingin ako sa nakangiti kong kapatid. Just like Kylinne and Kiera. Michelle is too close to my friends lalo na kina Rocky and Sebastian. Kung hindi ko lang iniisip ang pagiging kaibigan namin baka isipin kong may gusto ang kapatid ko sa mga kaibigan ko. Mich is only twenty two. Older lang ng isang taon si Kylinne kaya nga hangga't pwedeng iwasan at pigilan ayokong mangyari ang kinatatakutan ko. Actually halos lahat kami may mga kapatid na mga babae. Wala namang nagbabawal na syotahin namin ang isa sa mga kapatid ng bawat isa. Kaya lang mas nanaig kasi iyong respeto namin sa bawat isa. Seriously I'm attracted to Rocky's sister but I'm scared na malaman ni Rocky iyon at magiging dahilan ng alitan naming magkaibigan. "Mich, pang-boys night out iyon and even Kylinne and Kiera hindi pinapayagan. Kindly wait for my birthday If you want to be with my friends. And don't ever bother them this time kasi sobrang busy ang mga iyon," Napailing ako sa nakanguso kong kapatid. She is adorable but I'll make sure na limitahan niya ang pagiging close sa mga friend's ko. After taking our lunch, Around two o'clock in the afternoon ay umalis na kaming dalawa ni Michelle papuntang Malli. "Mich, you've mentioned earlier about Rich girlfriend, Totoo bang may nobya ang kuya Richard mo?" out of the blue na tanong ko when we are inside the car. Nakakunot noo niya akong tiningnan at alam kong nagtataka siya sa biglaan kong pagtatanong. Minsan lang kasi namin napapag-usapan ang kapatid naming yun. "Why? It seems you're interested to know Kuya," saad niya. "What do you mean?" nakakunot noo kong tanong. "I know you, You are not the kind of person na nag-uusisa about Kuya Rich personal life. But now you are asking about his girlfriend," anong ikinagulat niya. "Hindi naman sa gano'n! Nagtaka nga ako kung bakit hindi niya nagawa ng ipinakilala sa atin di ba? I mean, hindi man lang natin alam kung gaano na ba sila katagal o paano niya nakilala ang babae,’ saad ko sa kanya. "Sabagay, may point ka Kuya. Kahit nga sa amin ni Mama hindi niya nagawang magkwento," aniya. “Huh? Talaga? Ni minsan hindi niya nagawa ng magkwento?” sunod sunod kong tanong dito. Umiling lamang ito. "Teka! Ano ang bibilhin mo sa Mall? Bakit magpapasama ka pa na pwede mo naman gawin ang mag-isa. ?" muli kong tanong sa kanya. Napangiti siya sa akin. "I missed you Kuya. And I want you to be my date today. Nandito ka na rin kasi kaya I grab this opportunity na makasama ka," aniyang niyakap ako, Namiss ko din naman itong kapatid ko. Madalang din kasi hindi nagkikita dahil naging busy na rin ang kapatid ko sa bagong work niya. Nagsisimula na rin kasi itong magtrabaho after she graduate. Dati rati madalas itong tumatambay sa hotel or sa restaurant. "Ako lang ba namiss mo? How about your Kuya Rich?" pasimple kong tanong sa kanya. “Syempre namiss ko kayong dalawa pero mas namiss kita dahil alam mo naman na ikaw ang pinaka close ko na kuya, di ba?” nakangiti niyang saad sa akin habang nagpapacute. "Knowing Kuya Richard is an introvert not like you na extrovert. It make sense di ba na sayo ako gusto na magkasama. And you know naman Kuya na ikaw lang kasundo ko di ba?" Tama naman lahat ng sinabi ng kapatid ko. She is my closest sibling na hindi ko mapapayagang may manakit sa kanya. I also have a half-sister as father side ko but we are not that close. Hindi rin kasi kami laging nagkikita dahil lahat sila ay nasa abroad. Paminsan minsan naman ay nag-uusap kami pero hindi ganun kadalas dahil din sa busy rin akong tao. Hindi ko nga minsan binibisita sina Mama at ang kapatid ko dahil na rin sa work ko. "We are finally here, sis." saad ko sa kanya Sabay na kaming lumabas ng kotse at pumasok sa loob ng Mall. Nang makapasok na kami sa loob ng biglang. "Arayyyy---" daing niya sabay napaangat ng ulo. Actually this girl hindi tumitingin sa dinadaanan. "Are you blind? Hindi ka ba tumitingin sa dinadaanan mo," nakataas kilay na sigaw nito. "Oh! Sorry-- I thought ikaw iyong bulag." Nilagpasan niya lang ako while rolling her eyeball with matching nakataas ang kilay. "Oh my God! He turns me on."I shake my head while I can't help my eyes on her habang papalabas ng Mall. "Kuya!" I heard Mich voice na nagpabalik ng diwa ko. I looked at her habang nakakunot noo siyang nakatingin sa akin. "Ang sungit nung babae pero sa tingin ko ganoon ang mga tipo mo Kuya." "Ha? A-anong ibig mong sabihin?" Pinukulan niya ako ng mapang-asar na ngiti. "I meant you like her," nakangiti pa rin itong nakatingin sa akin. Napailing na lamang ako. "Halika na nga!" Pag-iwas ko sa kakulitan ng kapatid ko. Dumeretso siya sa National Book store nang biglang tumunog ang telepono ko. "Mich, I'll go outside first to take this call," Isang tango na lamang ang kaniyang tugon. "Hello, Brandon. It's me Macy pasensya ka na I asked your number from your staff." saad ng nasa kabilang linya. Hindi ko alam kung bakit biglang tumawag siya sa akin. "It's okay Macy-- Napatawag ka?" tanong ko sa kanya. "Are you busy? May ginagawa ka ba today?" tanong niya sa akin. Napatingin ako sa loob and I saw my sister at the counter. "I'm with my sister now. And I don't know if may pupuntahan pa kami after this," saad ko. "Ahh-- Gusto lang sana kitang makausap before ako aalis bukas," "Aalis? Where are you going?" tanong ko. "Sa Province." tipid niyang sagot. "I see-- I'll text you if ever I still have enough time later," "Okay– I hope you can come,’" saad niya. “I try,” tanging nasambit ko sa kanya. Honestly, hindi ko alam ang pwede kong sabihin o maramdaman sa biglang pagtawag ni Macy. Hindi ko in-expect na after what happened to us last night Hindi ko rin alam kung pupuntahan ko siya hindi dahil nga ayoko ng ma-involve sa kanya dahil nga sa sitwasyon namin. Around two o'clock in the afternoon. Pumunta ako ng room. I texted Rich kanina pero hindi man lang nagreply. I tried to control my temper everytime he ignores me. Hindi ko alam kung may pinagdadaanan siya at hindi ko na maintindihan ang takbo ng relasyon namin. He always taken me for granted. Halos wala na nga siyang time sa akin. Minsan pinapalipas ko na lamang ang mga disappointment ko towards him. For almost a year naming relasyon, I always tried to understand him. Even his shortcomings and alibies. Maraming pagkakataon susuko na sana ako but I still love him. Lalabas na ako ng Mall nang biglang mayroong bumangga sa akin. He has that firm chest and biceps na dahilang napadaing ako. I have to go out dahil may kailangan akong kitain na nagmamadali rin. I have to see him first before ako bumalik sa loob. Sa paglabas ko ay agad kong natanaw ang isang lalaking palapit sa akin. Mayroon siyang inabot sa akin then agad ko iyong nilagay sa loob ng car ko then bumalik ako sa loob. May usapan kami ng kasamahan kong professor sa University then sa loob ko na siya hihintayin. Malayo kasi iyong place niya and she wants to go at my place but before that sabi ko sa kanya sa Mall na lang kami magkita. Hindi naman sa nahihiya akong patuluyin siya sa bahay but I also want to go outside kaysa mag-stay sa bahay. Kahit malayo ay pupunta pa rin ito at makipagkita sa akin. Nang pumasok ako, I saw him again. Hindi ko alam kung aatras ba ako o aabante sa paglakad when he accidentally lift his head at napatingin sa kinaroroonan ko. I don't even understand bakit biglang kumabog ang dibdib ko. Pero, nakahinga naman ako when there's somebody tap my shoulder. And I owe my life to her at this moment dahil kulang na lamang kainin ako ng buhay o natutunaw ako sa tindi ng titig ng lalaki. Hindi ko nga maintindihan bakit ganun na lamang kalakas ang epekto niya sa akin nung tinitigan niya ako. Honestly, he looks so gwapo and charming. Malakas ang dating niya kahit nasa malayo siya.. Pagsapit ng gabi, Bigla na lamang bumuhos ang ulan. Naghiwalay na kami ng friend ko kaya lang ito ako naabutan ng ulan and ang malas naman tumirik pa talaga ang aking sasakyan. Hindi ko alam if mayroong dadaan sa kinaroroonan ko ngayon. Makalipas ang ilang sandali, Wala sa isip na bigla akong lumabas to check my car. And it happened na flat pala ang tire. Until there's a car na parating at dahil sa lakas ng ulan basang basa na ako. I can't even hear him na kanina lang nagsasalita. Hanggang sa tuluyang lumabas ito ng kotse without an umbrella. Agad niyang tinanggal ang suot nitong jacket at nilagay sa ulo ko. Napalunok ako ng laway nang masilayan ko ang matipuno niyang katawan. Without saying a word he holds my hand and pull it at sabay kaming tumatakbo tungo sa kotse niya. Hindi ko masyado naaninag ang buo niyang mukha niya but now. I see him again. Ang lalaking tinarayan ko kanina sa Mall ay ang lalaking tutulong sa akin. "Fix yourself at ihahatid kita sa inyo," sambit niya without looking at me "How about my car?" nahihiya kong tanong sa kanya. "Ipapakuha ko then dalhin sa talyer na pagmamay-ari ng friend ko. Don't worry your car is safe with them," nakatitig na siya sa akin then agad pag-iwas ng tingin. "Sorry-- Naabala tuloy kita." nahihiya kong sambi habang yskap ko ang aking sarili.. "Sorry? No you don't have to say sorry. Kahit sino naman siguro ang dadaan at makita ka ay tutulungan ka rin ng mga iyon." Napalunok siya ng laway habang nakamasid sa mga labi ko. Ang bilis ng kabog ng dibdib ko nang bigla nyang nilapit ang kanyang mukha sa akin and walang paalam na hinagkan ang labi ko. Halos hindi ako makagalaw sa kinauupuan habang nakalapat ang kanyang labi sa aking labi. Hindi ko maintindihan ang sarili ko. I allow him to kiss me right away? A total stranger kiss my lips. Sa totoo lang napakasarap niyang humalik nang hindi ko namalayang tinutugon ko na ang naturang halik na iyon. Hindi ko man lang nagawa ng nagprotesta sa ginawa niya. Sa halip ay yakap ko siya habang naghahalikan pa rin kami, Hindi ko alam kung gaano katagal yun pero pareho kaming nahiya at nailang sa nangyari, Lslo na hindi kami magkakilala. Hindi ko alam kung naalala pa ba niya ang nangyari kanina sa Mall na nagkabanggan kami, I can't believe this is happening right now knowing I am technically cheating on my boyfriend. Ayoko na lang isipin at balewalain ang nangyari sa pagitan naming dalawa.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD