ตอนที่7เจาะเลือด
1154 Words
วันเจาะเลือดก็มาถึง
...
...
งามวิไลเตรียมตัวเข้าห้องอบรมพร้อมเพื่อนๆ ในรุ่นที่ถูกส่งตัวมายังโรงพยาบาลประจำจังหวัด ถือได้ว่าเป็นเรื่องโชคดีมากๆ เพราะเธอนั้นได้ฝึกที่จังหวัดของตัวเองไม่ได้ไปฝึกที่อื่น เมื่อถึงเวลาเข้าห้องนักศึกษาก็นั่งประจำที่ ของตัวเองร่วมทั้งงามวิไลก็เช่นกัน
"งาม แกโอเคใช่ไหม"
"โอ้ยย ฉันพร้อมตั้งแต่ชาติที่แล้ว แล๊ว!"
พูดแล้วสาวน้อยก็ยิ้มแป้นขึ้นทันที ส่วนเพื่อนอย่างวิลาวัลย์นั้นใจคอไม่ดียังไงไม่รู้ ก่อนที่อาจารย์หมอจะเข้ามานั้น นักศึกษาก็จับคู่คุยกันเป็นเรื่องปกติ จนกระทั้ง
แอ๊มๆ..
"สวัสดีนักศึกษาพยาบาลทั้งหลาย วันนี้อาจารย์จัดการอบรมขึ้นเพื่อให้นักศึกษาได้ทดลองการเจาะเลือดจริง ก่อนจะออกภาคสนาม..."
"วิ..วิ อาจารย์หมอคนนี้อยู่แผนกไหนวะ"
"ไม่รู้"
งามวิไลสะกิดถามวิลาวัลย์ด้วยความสงสัย จะว่าไปเธอก็สงสัยไปหมดนั้นแหละ ถึงแม้จะเคยเห็นหน้าคุณหมอแต่เชื่อเถอะเธอจำไม่ได้ว่าคุณหมอเป็นหมอผ่าคลอดในแผนกสูติ และเคยอบรมเธอมาครั้งนึงแล้วด้วย ส่วนวิลาวัลย์เองเธอบอกปัดเพื่อที่จะไม่ให้เพื่อนซักถามต่อถ้าขืนตอบออกไปมีหรือว่าจะไม่มีคำถามอีกยาวเหยียด
"เอาละครับวันนี้คุณหมอจะมี คุณหมออีกสองท่านเข้ามาช่วยดูด้วย ส่วนพี่เลี้ยงพี่พยาบาลทั้งหลายก็ให้การแนะนำกับน้องๆนะครับ"
อาจารย์หมอท่านนั้นพูดจบ ก็นั่งดูการทำงานของพี่พยาบาลทันที พี่พยาบาลที่มาเป็นครูในที่นี้ก็มีหลายคน หนึ่งในนั้นก็พี่วาริน
เมื่อพี่พยาบาลสั่งให้จับคู่กันเพื่อแลกเปลี่ยนการเจาะเลือด ซึ่งการเจาะครั้งนี้จะนำไปตรวจวินิฉัยเกี่ยวกับโรคเลือดได้ด้วย ซึ่งมันก็เป็นผลดีกับนักศึกษาอยู่แล้ว
ตามคาด งามวิไลจับคู่กับวิลาวัลย์ แต่เพื่อนบัดดี้รู้สึกว่าจะประหม่าจนเห็นได้ชัด ส่วนงามวิไลเธอกลับรู้สึกตื่นเต้นจนบอกไม่ถูก
"วิ หน้าซีดเลย แกไม่สบายหรือเปล่า"
"ฉันกลัว"
"แกกลัวเข็มหรอ"
"ฉันกลัวแกอ่ะ กลัวว่าแกจะเจาะเลือดฉันไม่ถูก"
เมื่อได้ยินที่เพื่อนพูดแบบนั้นงามวิไลถึงกลับถอนหายใจแรงก่อนจะพูดขึ้น
"แกจะกลัวอะไร ทียุงมันดูดเลือดแกทำไมแกไม่กลัว นี่แค่เจาะเอง"
เมื่อปลอบเพื่อนแบบนั้น เธอก็ทำหน้านิ่งๆ ก่อนจะยกนิ้วโป้งแล้วจิกเล็บไปที่นิ้วชี้แล้วพูดออกมาเบาๆ
"นิดเดียว!"
เหมือนเป็นการบอกวิลาวัลย์ว่าเจาะแค่นิดเดียว ที่กลัวเพราะวีรกรรมก่อนหน้าตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว แค่ทดสอบให้ผายปอดงามวิไลเธอยังทำไม่ถูกเลย ไม่รู้ว่าเจาะเลือดเธอจะทำถูกวิธีหรือเปล่า
"ถ้าเปลี่ยนคู่ได้ฉันจะไม่กังวลเลย"
วิลาวัลย์แอบบ่น แต่งามวิไลกับยิ้มแป้นทันที
เมื่อจับคู่กันแล้วนั้น แต่ละคู่ก็ประจำโต๊ะของใครของมันโดยจะมีพี่พยาบาลเป็นพี่เลี้ยง คอยให้คำแนะนำต่างๆ ตั้งแต่หลอดเก็บเลือด สายลัด อุปกรณ์ทุกอย่างที่วางอยู่บนโต๊ะ
"ใครจะเจาะก่อน"
พี่วารินถามสองสาวที่หันหน้าเข้าหาก่อน จากนั้นวิลาวัลย์ก็เอ่ยขึ้น
"วิเจาะให้งามก่อนค่ะ งามจะได้รู้วิธี"
เมื่อพูดแล้ว วิลาวัลย์ก็สามถุงมือแล้วหยิบสายลัดมัดเหนือเส้นเลือด
"งามแกอย่าเกร็งนะ"
"อื้ม"
เมื่อเพื่อนบอกว่าไม่ให้เกร็ง แต่เมื่อเห็นเข็มแล้วงามวิไลก็อดที่จะสั่นไม่ได้ ก่อนหน้ายังบอกว่านิดเดียวอยู่เลย แต่ตอนนี้เลิ่กลักพร้อมหันหน้าไปทางอื่น ในจังหวะที่วิลาวัลย์จะจิ้มเข็มลงไปนั้น
"วิ ..วิ ขอหายใจเข้าก่อนได้ป่ะ"
คนที่ปลอบเพื่อนก่อนหน้า คนที่ทำตัวเหมือนปกติไม่กลัวเข็มแต่เวลานี้หน้าซีดกว่าวิลาวัลย์สองเท่า
"หายใจเข้าอย่าลืมหายใจออกละ"
เสียงทุ้งที่พูดขึ้นจากทางด้านหลังของเธอ งามวิไลหันตามเสียงก็พบคุณหมอจิณณ์ยืนกอดอกอยู่ พร้อมมองมาที่ตัวเธอ
"คุณหมอ มาทำไมคะ"
"ก็มาเป็นอาจารย์ช่วยให้คะแนนไง"
เวรละงามวิไล ในวินาทีนั้นเธอคิดแค่ว่าหมอจะมาแกล้งหักคะแนนหรือเปล่าเพราะปกติหมอก็ชอบสั่งงานเธอตลอด
"งามแกพร้อมรึยังเนี้ย"
"เจาะเลยจะได้เสร็จ"
เธอพูดออกไปเพราะไม่อยากเสียคะแนนต่างหาก เมื่อจิ้มเข็มเท่านั้น
"เออะ!! "(ภาษาอิสาน)
งามวิไลอุทาออกมาพร้อมกับกัดริมฝีปากแน่น พลางหันหน้าไปทางอื่น
"ไม่น่าจะกลัวเข็มนะ ตัวก็ไม่เล็กแล้วนิ"
งามวิไลหันมามองหน้าคุณหมอสุดหล่อ ก่อนจะเมินหน้าหนี ก่อนที่วิลาวัลย์จะพูดขึ้น
"เสร็จแล้ว"
"เสร็จเร็วจังวะ"
เมื่อเพื่อนบอกแบบนั้น งามวิไลก็จัดการ อุปกรณ์ของตัวเองทันที ส่วนพี่วารินก็อธิบายเพิ่มเติมนิดหน่อย
เธอหยิบเข็มขึ้นมาดูใกล้ๆ ก่อนจะรู้สึกเสียวแปลกๆเพราะมันแหลมมาก ส่วนคุณหมอก็หันไปมองที่โต๊ะอื่นก่อนจะเดินวกกลับมาอีกครั้ง
งามวิไลจัดการลัดสายลัดเรียบร้อยแต่ด้วยวิลาวัลย์เธอก็ตื่นเต้นจึงหันไปทางอื่นก่อนจะหันกลับมา
"งามงาม....แกลัดสายผิด มันต่ำไปแกจะเห็นเส้นเลือดได้ยังไงวะ"
หมอจิณณ์ที่ยืนมองก็นึกขำ ก่อนที่พี่วารินจะเดินมาแล้วตีมืองามวิไลเบาๆ
"สอนไม่จำ เพื่อนก็ทำไปก่อนหน้าแล้ว"
"พี่วารินยังไม่ชินอีกหรอครับ สมองปลาทองจริงๆ หึๆ"
หมอจิณณ์ที่ยืนดูก็อดขำไม่ได้ก่อนที่งามวิไลจะตวัดสายตามามอง
"คนเรามันก็ต้องผิดพลาดกันได้ค่ะ หมอไม่เคยได้ยินหรอ"
"ไม่เคย แต่ผิดพลาดแบบนี้ผมห่วงคนไข้มากกว่า"
พูดแล้วหมอก็เดินไปดูโต๊ะอื่นปล่อยพี่วารินจัดการงามวิไลไป
พี่วารินสอนขั้นตอนใหม่ทั้งหมดพร้อมบอกตำแหน่งเส้นเลือดก่อนที่งามวิไลจะค่อยๆ จิ้มเข็มลงไปแล้วดึงเลือดวิลาวัลย์ขึ้นมา
"แค่นี้พอแล้ว"
พี่วารินบอกงามวิไงก่อนที่เธอจะถอดเข็มออกแล้วติดพลาสเตอร์ให้เพื่อน
"เห็นไหมแกยังไม่ตายเลย ทำกลัวไปได้"
"แต่ถ้าพี่วารินไม่สอนแกขนาดนี้ ฉันว่าปานนี้แกคงเจาะไม่ถูกเส้นเลือดแน่"
มันก็จริงอย่างที่เพื่อนบอก แต่ก็ใช่ว่าจะทำไม่ได้ซะเมื่อไหร่ เพราะตอนนี้เธอก็ถือได้ว่าทดสอบการเจาะเลือดแบบจริงๆแล้ว แล้วก็ผ่านแล้วด้วย นอกซะจากว่าคุณหมอจอมเนี๊ยบจะแอบแกล้งหักคะแนนเธอ
- Writer
