เวทมนต์หยิบของสำคัญแล้วเดินมาที่รถ เขาสตาร์ทรถแล้วก็ถอยรถมาใกล้หน้าร้านรอให้เธอมาขึ้น แต่เธอก็ทำเฉยยังคงปัดกวาดทำความสะอาดร้านช่วยแม่เขาอยู่
"คุณครับ ถ้าช้ากว่านี้มันต้องดึกมากแน่"
"ฉันก็บอกแล้วไงว่าไม่ไป..จะอยู่กับแม่"
"คุณอยู่ที่นี่ไม่ได้"
"ทำไมจะอยู่ไม่ได้"
"คุณเป็นผู้หญิงนะ"
"แม่ก็เป็นผู้หญิงยังอยู่คนเดียวมาได้จนถึงทุกวันนี้เลย"
"มีนา!"
"ฉันไม่ได้พูดเล่นฉันยังไม่อยากกลับ"
"คุณมีเหตุผลอะไร อย่าบอกว่าจะอยู่เป็นเพื่อนแม่ผม"
"เหตุผลของฉันคุณก็รู้ ถ้าฉันกลับไปกับคุณ.." มีนาชำเลืองสายตามองไปดูหน้าแม่ของเขาเล็กน้อยเพราะท่านก็ยืนฟังอยู่ด้วย "คุณไปเถอะค่ะ ถ้าฉันอยากกลับเดี๋ยวฉันโทรหาคุณให้มารับเอง"
"จะเอาแบบนี้ใช่ไหม อย่าร้องไห้ขี้มูกโป่งแล้วกัน" ถึงยังไงวันนี้เขาก็ต้องกลับไปก่อน เพราะพ่อเลี้ยงมาตามถึงที่ แล้ววันหลังค่อยว่ากันใหม่
เวทมนต์ขับรถมาคนเดียวแบบเหงาๆ ในใจก็คิดถึงคนที่ดื้อด
