"คุณป้าครับคุณป้าจะไปไหน" ภูตะวันรีบเดินตามหลังแม่ของเวทมนต์ไปเพราะตอนนี้นางเดินไปที่บ้านของเสี่ยวิเศษแล้ว
"บ้านหลังนี้ใช่ไหม คือของเสี่ยวิเศษ"
"ใช่ครับ แต่ป้าจะเข้าไปง่ายๆ ไม่ได้นะครับ"
"ลูกป้าถูกทำร้ายอยู่บ้านหลังนี้ใช่ไหม"
"ผมก็ไม่แน่ใจ แต่ได้ยิน.." ภูตะวันมองไปทางสิงหาให้สิงหาเป็นคนพูด
"ก่อนหน้านั้นมีนาถูกลักพาตัวครับ เวทมนต์โทรไปหาผม และเขาก็สงสัยว่าต้องเป็นเสี่ยวิเศษที่พาตัวเธอมา"
"แล้วเสี่ยวิเศษเกี่ยวอะไรกับหนูมีนา?" อย่านะ! อย่าเป็นแบบที่คิดเด็ดขาด..ตอนที่รอฟังคำตอบขาสองข้างแทบจะรับน้ำหนักตัวเองไม่ได้อยู่แล้ว
"อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจ"
"มีนาไม่ใช่ลูกสาวของเสี่ยวิเศษใช่ไหม?" มันเป็นสิ่งที่นางกลัวที่สุด กลัวกว่าสิ่งอื่นใด
"ไม่ใช่ครับ มีนาเป็นน้องสาวผม แม่ของมีนาอยากให้เธอแต่งงานกับเสี่ยวิเศษ"
"ห๊า?" อะไรกันนี่ สบายใจเรื่องหนึ่งได้ไม่นานก็เจออีกเรื่องหนึ่งงั้นเหรอ แก่ขนาดนั้นยังต
