ขนิษฐาจำเป็นต้องตามพ่อเลี้ยงภูตะวันกลับมาก่อน เพราะถึงแม้อยู่ตรงนั้นวิเศษก็คงไม่ให้นางเข้าไป สิ่งที่นางทำกับเขาก็ถือว่าหนักหนาเอาการ แต่สิ่งที่เขาทำกับนางมันเทียบกันไม่ได้เลย
"ห้องนี้เหรอที่เป็นห้องของตาเวท"
ภูตะวันให้ป้าเลือกระหว่างไปพักกับเขาหรือจะพักห้องของเวทมนต์ แน่นอนว่าคนเป็นแม่ก็ต้องเลือกอยู่ที่ที่ลูกเคยอยู่
"ครับ"
"ตาเวท.." น้ำตาคนเป็นแม่ไหลรินลงมาจนคนที่อยู่ตรงนั้นมีน้ำตาคลอตามกันไป ถ้านางให้ลูกกับพ่อรู้จักกัน ลูกชายคงไม่ต้องลำบากแบบนี้ แต่ถ้าให้เลือกอีกครั้งนางก็จะพาลูกไปด้วย เพราะถึงยังไงเขาก็คงเลือกแต่ลูกอยู่ดี
"สิงหาดูแลป้าด้วยนะ"
"ครับ"
ภูตะวันต้องกลับไปหาภรรยาก่อน เพราะทางนั้นก็คงเป็นห่วงเขามากไม่ต่างกัน
"เดี๋ยวผมไปซื้ออาหารมาให้นะครับ ผมไม่ได้พักอยู่ที่นี่ แต่ก็จะมาดูแลป้า"
"ไม่ต้องหรอกป้าดูแลตัวเองได้ ขอบใจเรามากนะ"
"ถึงยังไงผมก็ต้องดูแลป้าอยู่ดีครับ" เพราะเขาได
