วิวาห์ดิสม์

นางฟ้าของออดี้

รพ. เอกชน

" โอ๊ยยย เบาๆสิว่ะไอ้คริส " เสียงร้องเจ็บปวดของออดี้ดังออกมาด้านนอกห้องตรวจ คริสเตียนใช้มือจับที่เอวหนาของออดี้และกดเบาๆ เพื่อทดลองว่าเพื่อนเจ็บตรงไหน เถื่อนนั่งมองนิ่งๆพลางส่ายหน้า

" มึงนี้น่า จริงๆเลย รู้ถึงไหนอายถึงนั้น" คริสเตียนเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาด้วยความหงุดหงิด เพราะอารมณ์และภายในใจของคริสเตียนยังขุ่นเคืองที่ตามซีเก็ตส์ไม่ทันเพราะไอ้เพื่อนตัวดีคนนี้แหละ

" เบาๆๆๆ ไอ้คริสกูเจ็บ โอ๊ยย" ออดี้ร้องบอกเพื่อน เถื่อนถอนหายใจแรงๆ เพราะเขารู้ว่าทำไมเอวของออดี้ถึงเป็นแบบนี้ได้ เพราะความบ้าจี้แน่ๆ

' สมควร" เถื่อนพูดออกมาเสียงเรียบ แววตาสะใจและสมน้ำหน้า

" มึงนี้น่า " คริสเตียนยังย้ำคำเดิมไม่ได้พูดอะไร ได้แต่ใช้มือใหญ่ที่สวมถุงมือนวดครีมลงที่เอวของเพื่อนเพื่อใช้บรรเทาเท่านั้น ออดี้ปลายตามองเถื่อนพลางถอนหายใจแรงๆ

" อย่าว่ากูเลย ถ้ามึงเจอแบบกูมึงก็จะอดไม่ได้แน่ๆ " ออดี้พูดกับเพื่อน เถื่อนที่นั่งมองนิ่งพลางยกคิ้วขึ้นมาข้างหนึ่งเพื่อเป็นคำถามกับออดี้ คริสเตียนอยากกระโดดลงใส่เอวเพื่อนให้หักไปเลย ออดี้มองหน้าเถื่อนแล้วยิ้มเพราะเถื่อนก็เจอนางแบบคนนี้ เธอเร่าร้อน ขอแรงๆสุดกำลังที่มีตลอดเวลา บอกเขากระแทกให้เต็มที่ ก็เพราะแบบนี้เขาหมั่นไส้เลยจัดจนเอวเคล็ด

" มึงก็บ้าจี้ตามเธอขอ หึหึ" เถื่อนพูดออกมาพลางกลั้นขำ แต่เขาแค่หัวเราะในลำคอเฉย ออดี้มองหน้าเพื่อนแล้วแค้น คริสเตียนส่ายหน้า มือใหญ่ค่อยนวดให้เพื่อน เพื่อให้ตัวยาแทรกซึมเข้าไปด้านใน

" ไอ้เถื่อนเป็นมึงๆจะยอมให้เธอเอาไปพูดอวดเพื่อนว่ายังไงว่ะ ' พี่ออก็งั้นๆ' เหรอว่ะ?' มึงนี้พูดไม่คิด " ออดี้พูดออกมาแบบสบายๆซิวๆ แต่ต้องร้องออกมาเพราะความเจ็บปวดเพราะคริสเตียนนวดลงน้ำหนักมากกว่าเดิมเพราะหมั่นไส้เพื่อน

" โอ๊ยยยยย ไอ้คริสเบาๆ เอวกูจะต้องมาไว้ทำอะไรแบบนั้นอีกนาน ไอ้เพื่อนเวร" ออดี้ร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปวดและตกใจ พลางจะอ้าปากพูดบอกคริสเตียน แต่เถื่อนพูดออกมาก่อน

" กูว่ามึงก็นอนเฉยๆให้พวกเธอขย่มลงมาก็ได้ สบายจะตาย" เถื่อนพูดออกมาก่อนที่ออดี้จะพูด

" นั้นไม่ใช่กูไง ลีลามันต้องเร่าร้อน พวกผู้หญิงคนนี้จะได้ติดใจและได้ไปเล่าต่อๆไปว่า กูสุดยอด เจ๋งมากแค่ไหน หึหึ อ๊ากกไอ้คริสไอ้เพื่อนเวร นวดเบาสิว่ะ " ออดี้ทั้งพูดทั้งทำหน้าฟิน แต่ต้องเปลี่ยนเป็นด่าคริสเตียนเพราะมือใหญ่ของคริสเตียนลงน้ำหนักมากเกินไป คริสเตียนส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่ายเพราะเจ็บขนาดนี้ยังซ่า

" มึงนี้จริงๆเลยไอ้ออ จะอะไรกับเรื่องเซ็กส์ว่ะ เอาเสร็จแล้วก็แล้วไป พวกเธอจะพูดก็ช่างพวกเธอสิว่ะ" คริสเตียนพูดออกมาแบบไม่สนใจว่าผู้หญิงพวกนั้นจะเอาไปพูดอะไร เพราะเข้ามีหน้าที่ปลดปล่อยเสร็จจ่ายตังค์ เพราะลีล่าที่แท้จริงเอาไว้ใช้กับคนที่ใช่ในอนาคตโน้น ผู้หญิงพวกนั้นก็แค่ทางผ่าน เถื่อนมองหน้าคริสเตียนพลางยิ้มร้ายที่มุมปาก

" เดี๋ยวไอ้คริส นี้มึงกำลังจะบอกกูว่าให้เก็บลีลาเด็ดๆไว้ใช้กับเมียว่างั้นเหรอว่ะ" เถื่อนถามคริสเตียนด้วยความสงสัย คริสเตียนปลายตามองเถื่อนพลางยิ้มร้ายที่มุมปาก เถื่อนส่ายหน้า

" อะไรว่ะ กูตกข่าวอะไรหรือเปล่าว่ะ" ออดี้ถามเพื่อนด้วยความสงสัย เถื่อนมองหน้าออดี้พลางเหยียด

" ไอ้คริสมันแต่งงานแล้วว่ะ เมื่อคืน" เถื่อนพูดออกมาแบบสบายๆ คริสเตียนยิ้มที่มุมปากพลางคิดถึงใบหน้าของซีเก็ตส์ ถึงใบหน้าสวยจะโกรธหรือเกลียดเขามากแค่ไหน แต่เขากลับมองผ่านมันไปไม่แคร์ เพราะตอนนี้เขาก้าวข้ามคำว่าคู่หมั้นแล้ว ออดี้ได้ยินก็ทำหน้างงงวย

" แต่งงาน! ไอ้คริสมึงแต่งงานกับใครว่ะ ทำไมกูไม่รู้มาก่อนว่ะ" ออดี้ถามด้วยความสงสัย คริสเตียนมองเพื่อนนิ่งๆ

" กับลูกสาวอาแกรนั้นไง" เถื่อนตอบแทนคริสเตียน ออดี้อ้าปากค้าง

" ซิบ แม่นางฟ้าของกูนี้เอง มึงเงียบเพราะมึงแย่งแม่นางฟ้าของกูเหรอว่ะไอ้คริสเตียน ไอ้เพื่อนทรยศ" ออดี้พูดออกมาด้วยความหงุดหงิด เพราะเขาก็เสียงดายซีเก็ตส์มากๆด้วย ซีเก็ตส์คือผู้หญิงที่น่ารัก แววตามีอะไรที่มากกว่าเจ้าของแบรนด์GG ซะด้วย ซีเก็ตส์เป็นผู้หญิงที่น่าค้นหาและเปิดใจให้ศึกษามากๆ ถ้าเธอยอมคบกับเขา เขาจะเลิกกับผู้หญิงทั้งหมดที่มีแล้วเลือกซีเก็ตส์คนเดียว มานั่งในหัวใจดวงนี้ แต่ออดี้ต้องฝสะดุ้งเพราะเเรงนวดที่เอวหนา

" อ๊ากกกกกกกก ไอ้เวรคริส กูเจ็บ" ออดี้ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดอีกรอบ เพราคริสเตียนนวดแรงเกินไปอีกรอบ

" เสร็จ" คริสเตียนบอกเพื่อน พลางถอดถุงมือโยนทิ้งลงขยะ เเละเดินไปเปิดตู้เย็นดื่มน้ำทันที โดยไม่สนใจจะหันมามองหน้าออดี้และเถื่อนที่มองการกระทำของคริสเตียนแล้วส่ายหน้า

" ว่าไงไอ้คริส นี้มึงแย่งแม่นางฟ้าของกูเหรอว่ะ ?" ออดี้ยังไม่หยุดเสาชี้ถาม คริสเตียนปลายตามองเพื่อนพลางทำหน้านิ่งๆ

" หึหึ " เถื่อนหัวเราะในลำคอชอบใจ พลางมองหน้าคริสเตียนนิ่งๆ คริสเตียนเดินไปที่ตู้ยาส่วนตัว มือใหญ่หยิบนั้นหยิบนี้เสร็จแล้ว เขาเดินตรงมาที่ออดี้และเถื่อน

" นี้ยา แดกสามเวลา นวดเช้าเย็น งดใช้เอวสักอาทิตย์สองอาทิตย์ " คริสเตียนวางยาบนโต๊ะพร้อมอธิบายให้ออดี้ได้เข้าใจ ออดี้ก้มลงมองหน้าพลางถอนหายใจแรงๆ

" สองอาทิตย์เลยเหรอว่ะ ไอ้คริส " ออดี้ถามคริสเตียนด้วยความสงสัย เพราะอีกสามวันเป็นงานปาร์ตี้กับเถื่อน แล้วก็คริสเตียนด้วย มาคัส ฟอลตัส เวคิน เดวิล ครีย์ยอน ไลอ้อน จากัวร์พี่ชายของเขา ด้วย สาวๆเพียบเลย เเบบนี้มันไม่ยุติธรรมนี้

" หึหึ " คริสเตียนและเถื่อนหัวเราะสะใจ ออดี้มองมหน้าเพื่อนสองคนแล้วขบกรามแน่นๆ

" มึงแกล้งกูไอ้คริส" ออดี้พูดออกมาเสียงดัง คริสเตียนยักไหล่ให้ไม่สนใจ พลางมองหน้าเถื่อน

" มึงก็ลองดูว่ากูแกล้งมึงหรือไม่แกล้งมึง " คริสเตียนพูดออกมาอย่างท้าทายออดี้ๆอ้าปากค้าง

" ซิบ ! สาวๆมีแต่แจ่มๆทั้งนั้นเลยว่ะวันนั้น" ออดี้พูดออกมาอย่างเสียดายมากๆ คริสเตียนส่ายหน้าเล็กน้อย

" อย่างที่กูบอกนอนเฉยๆให้เธอขย่มลงมาก็ได้ หึหึ" เถื่อนบอกกับออดี้ พลางหัวเราะในลำคอและหันไปมองหน้าคริสเตียน

" หึหึ " เถื่อนหัวเราะในลำคออย่างสะใจ ออดี้มองทั้งสองคนแล้วเเค้นใน

" นั้นไม่ใช่คนชื่อออดี้ทำแน่นอน " ออดี้พูดออกมาเสียงเข้ม คริสเตียนและเถื่อนหันมามองหน้าเพื่อนพลางส่ายหน้า

" ไอ้ออ ไอ้หื่น เบาได้เบาเดี๋ยวพลาดสักวันนะมึง" คริสเตียนเตืนเพื่อน ออดี้ยักคิ้วให้พื่อนพร้อมรอยยิ้มร้าย

" ถ้ามีวันนั้นจริง อย่าเรียกกูว่าออดี้เลย " ออดี้พูดออกมาเสียงดัง. คริสเตียนและเถื่อนมองหน้าเพื่อน

" เรียกอะไรว่ะถึงจะเหมาะสม" เถื่อนถามด้วยความสงสัย

" เรียก หมา ใช่ไหมว่ะ หึหึ" คริสเตียนตอบแทนออดี้ เถื่อนถึงกับกลั้นขำ ออดี้อ้าปากหวอ

สเปน

ซีเก็ตส์ใช้เวลาเดินทางยาวนานมากๆ เธอเดินทางมากับลูกน้องคนสนิทที่แด๊ดแกรไว้ใจมากๆนั้นตือฟาสต์แทร็กและลูกน้องอีกห้าคน ฟาสต์แทร็กเดินมายืนอยู่ด้านข้างของคุณหนูซีเก็ตส์ มือใหญ่ยื่นออกไปสะกิดไหล่ของซีเก็ตส์เบาๆ

" คุณหนูครับๆ" เสียงของฟาสต์แทร็กปลุกซีเก็ตส์ที่ยังหลับอยู่ เพราะเสียงเพลงจากหูฟัง ซีเก็ตส์ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาพลางมือเล็กยกขึ้นมาปิดปากของตัวเอง เพื่อหาว ซีเก็ตส์ค่อยๆหรี่ตาขึ้นมามองไปเต็มตา เพราะความง่วงเมื่อยล้าแสงที่แยงเข้าไปในดวงตา มือเล็กขยี้ตาเบาๆพลางค่อยๆลืมตาขึ้นมาอีกรอบเพื่อมองรอบๆ มือเล็กจับหูฟังออกพลางคล่องคอเรียว ซีเก็ตส์บิดขี้เกียจเล็กน้อย ฟาสต์แทร็กมองการกระทำของคุณหนูแล้วยิ้มที่มุมปาก

" พี่ฟาสต์ถึงแล้วเหรอคะ" ซีเก็ตส์ถามน้ำเสียงที่งัวเงีย ปากเล็กเหมือนจะอ้าปากหาวอีกรอบ มือเล็กรีบยกขึ้นมาปิดเอาไว้ เพื่อไม่ให้น่าเกลียด

" ครับคุณหนู เครื่องจอดสนิทแล้วครับ" ฟาสต์แทร็กบอกให้คุณหนูได้ยินชัดๆอีกรอบ ซีเก็ตส์พยักหน้ารับเล็กน้อย ฟาสต์แทร็กก้าวถอนหลังหนึ่งก้าวตรงทางเดิน เพื่อให้คุณหนูได้ลุกขึ้นยืนและก้าวออกมาจากเก้าอี้

" ขอบคุณค่ะ" ซีเก็ตส์กล่าวคำขอบคุณเหมือนทุกครั้ง ฟาสต์แทร็กก้มหน้าให้คุณหนูเล็กน้อย พร้อมกับฟาสต์แทร็กยื่นมือใหญ่ไปช่วยซีเก็ตส์ถือกระเป๋าแม็คบุ๊ก ทั้งสองคนเดินลงไปด้านล่างทันที เพราะลูกน้องอีกห้าคนรอที่ด้านล่างแล้ว ซีเก็ตส์เดินผ่านพ้นประตูเครื่องบิน สายตาของเธอไปสะดุ้งกับผู้ชายร่างสูงใหญ่ยืนหันหลังให้เธอ ผมสีทอง เสื้อสูทสีดำ กางเกงสแล็ค ซีเก็ตส์ยกยิ้มที่มุมปาก เท้าเล็กก้าวลงมาจากบันไดเครื่องบิน

" สวัสดีค่ะพี่เฮ็นดริกซ์" ซีเก็ตส์เดินมาหยุดที่ด้านหลังของผู้ชายร่างสูงใหญ่ เธอกวาดสายตามองแผ่นหลังกว้างนิ่งๆ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงโครมคราม เพราะกำลังลุ้นว่าใช่คนตัวโตที่เธอคิดเอาไว้หรือไม่

" หึหึ น่ารักจริงแฟนของพี่จำพี่ได้ด้วย " เฮ็นดริกซ์หัวเราะในลำคออย่างดีใจ พลางค่อยๆหันหน้ามาและพูดออกมาแซวคนตัวเล็ก ซีเก็ตส์ยิ้มหวานให้คนตัวโต แต่สายตาของซีเก็ตส์สะดุดที่ไอ้ช่อดอกไม้ที่อยู่ในพลาสติกที่สูบลมเข้าไป มือใหญ่ยื่นช่อดอกไม้มาให้คนตัวเล็กตรงหน้า มือเล็กยื่นออกไปรับช่อดอกไม้ในมือของตังเอง

" ขอบคุณค่ะ " ซีเก็ตส์กล่าวคำขอบคุณ พลางเงยหน้าขึ้นมาสบตากับคนตัวโตตรงไปหน้า เฮ็นดริกซ์มองใบหน้าสวยอย่างคิดถึง

" พี่ขอกอดได้ไหมครับ " เฮ็นดริกซ์ถามคนตัวเล็กตรงหน้าเพื่อขออนุญาต ซีเก็ตส์ยิ้มหน้าแดงพลางพยักหน้าให้เล็กน้อย เธอแอบเผลอกัดริมฝีปากล่าง เฮ็นดริกซ์ก้าวเข้ามาใกล้ๆคนตัวเล็กพลางอ้าแขนออกกว้างๆ ร่างเล็กเดินเข้ามาในอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นของคนตัวโต ใบหน้าสวยซบอกแกร่ง มือใหญ่กอดร่างเล็กหลวมๆเพราะกลัวคนตัวเล็กเจ็บ มือเล็กยื่นไปด้านหลังเพื่อกอดตอบคนตัวโตเช่นกัน

" พี่ดีใจที่สุดเลยครับ ที่พี่ได้กอดที่รักของพี่แบบนี้ " เฮ็นดริกซ์พูดออกมาเสียงแผ่วเบาใกล้ๆใบหูเล็ก ซีเก็ตส์ใช้แก้มถูเบาๆที่อกแกร่ง

" คริๆๆๆๆ พี่เฮ็นดริกซ์นี้ปากหวานจังเลยนะคะ " ซีเก็ตส์หัวเราะคิกคัก พลางพูดแกล้งคนตัวเล็ก เฮ็นดริกซ์ยิ่งกอดคนตัวเล็กแน่นๆ เขาอยากเห็นแก่ตัวขึ้นมาแล้วสิ เขาอยากมีคนตัวเล็กมาอยู่ข้างๆกายของเขาตลอดเวลาแล้วสิ ' จะเป็นไปได้ไหมน้องซี ถ้าพี่จะเห็นแก่ตัว ' เฮ็นดริกซ์พลางคิดในใจ

" เรากลับบ้านกันเถอะครับ " เฮ็นดริกซ์เอ่ยชวนคนตัวเล็ก พลางคลายอ้อมกอดให้คนตัวเล็กเป็นอิสระ ซีเก็ตส์หน้าแดงๆ พลางพยักหน้ารับเล็กน้อย มือใหญ่ยื่นไปจับมือเล็กเพื่อจูงมือของคนตัวเล็ก ซีเก็ตส์ก้มลงมองพลางยิ้มอย่างอายๆ เธอเงยหน้าขึ้นมาสบตากับคนตัวโต

" ค่ะ" ซีเก็ตส์ตอบสั้นๆ พลางก้าวตามคนตัวโตไปที่รถของเขา เฮ็นดริกซ์เปิดประตูรถให้ซีเก็ตส์ เพื่อให้เธอขึ้นไปนั่งที่เบาะด้านหลังกับเขา ส่วนลูกน้องของซีเก็ตส์นั่งรถคันด้านหลังกับลูกน้องของเฮ็นดริกซ์

" ที่รักหิวหรือยังครับ?" เฮ็นดริกซ์ถามซีเก็ตส์ด้วยความเป็นห่วง ซีเก็ตส์ส่ายหน้าเล็กน้อย พลางยิ้มหวานให้คนตัวโตที่ข้างๆ

" ซีอยากอาบน้ำมากกว่าค่ะ แล้วตอนเย็นๆซีอยากลองทดลองขับที่สนามสักสามสี่รอบค่ะ " ซีเก็ตส์บอกคนตัวโตที่ทำหน้าเป็นห่วงเธอมากๆ เฮ็นดริกซ์อดใจไม่ไหมจริงๆ เขาตัดสินใจยื่นมือใหญ่ไปลูบที่แก้มของซีเก็ตส์เบาๆ ซีเก็ตส์มองการกระทำของคนตัวโตนิ่งๆ พลางคิดถึงสัมผัสของคนบางคน

' ฉันเป็นหมอ ไม่ใช่พวกโรคจิต' คำพูดของคริสเตียนผุดขึ้นมาในหัวของซีเก็ตส์ แต่ก็แค่แว๊บเดียวเท่านั้น ซีเก็ตส์ยิ้มอายๆให้เฮ็นดริกซ์

" ก็ได้ครับ พี่ตามใจน้องซีครับ " เฮ็นดริกซ์พูดออกมา พลางหันไปสั่งลูกน้องที่ขับรถไปที่บ้านของเขา ซีเก็ตส์มองหน้าคนตัวโตด้วยความสงสัย

" น้องซีพักที่บ้านพี่นะครับ พี่สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรน้องซีเลยครับ" เฮ็นดริกซ์ทำหน้าออดอ้อนพลางพูดออกมาเสียงอ่อนโยนนุ่มนวล เพื่อให้คนตัวเล็กสบายใจและรู้สึกปลอดภัย ซีเก็ตส์เงียบและใช้ความคิดสักพัก พลางสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ

" ค่ะ " ซีเก็ตส์ตอบเสียงเข้ม หัวใจดวงน้อยเต้นแรงโครมคราม เพราะนี้คือครั้งแรกของเธอที่นอนบ้านผู้ชาย ซีเก็ตส์ล้วงโทรศัพท์ออกมาพร้อมกดข้อความส่งบอกฟาสต์แทร็กเพื่อให้ทราบ เฮ็นดริกซ์มองการกระทำของคนตัวเล็กแล้วยิ่งหลงรัก

" น้องซีครับ พี่คิดถึงน้องซีมากๆรู้ไหมครับ " เฮ็นดริกซ์บอกคนตัวเล็กเสียงอ่อนโยน ซีเก็ตส์เงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์ี่ มันหน้าจอร้าวเพราะฝีมือของคริสเตียน พลางสบตากับคนตัวโต หัวใจดวงน้อยเต้นแรง แถมหน้าแดงแทบจะเป็นสตรอเบอร์รี่อยู่แล้ว

" ค่ะ ซีก็คิดถึงพี่เฮ็นดริกซ์เหมือนกันค่ะ" ซีเก็ตส์ตอบคนตัวโตด้วยความสัตย์ซื่อ เพราะเธอกับเขาตกลงเป็นแฟนกันแล้ว นั้นหมายความว่ามันไม่ผิดอะไรเลย ที่จะคิดถึงกันนี้

' มันเป็นชู้ต่างหากล่ะ' คำพูดของคริสเตียนผุดขึ้นมาอีกครั้ง ซีเก็ตส์ถึงกับยิ้มเจื่อนๆ เพราะเธอเริ่มละอายใจแล้ว

" พี่ขอกอดได้ไหมครับ กอดน้องซีตลอดทางให้หายคิดถึงได้ไหมครับ" เฮ็นดริกซ์ถามคนตัวเล็กด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยเต็มเสียงว เพราะคำขอมันมากเกินไป ซีเก็ตส์ยิ้มหวานให้คนตัวโต ' พี่เฮ็นดริกซ์เป็นแฟรของฉันและเธอจะหย่ากับคริสเตียน ไอ้ผู้ชายที่ดูถูก เหยียดหยามเธอตลอดเวลา'

" ค่ะ" ซีเก็ตส์ตอบด้วยน้ำเสียงหวาน พลางปลดเข็มขัดนิรภัยออกจากตัวร่างเล็กค่อยๆขยับมาใกล้ๆคนตัวโตและนั่งบนตักแกร่งของคนตัวโต มือเล็กคล่องคอหนาของเฮ็นดริกซ์ไว้หลวมๆ มือหนากอดเอวคอหลวมๆเช่นกัน ทั้งสองคนกอดกันกอดด้วยความคิดถึงไปตลอดทาง ซีเก็ตส์หลับตาลงใบหน้าสวยซบไหล่กว้าง เฮ็นดริกซ์หรี่ตามองคนตัวเล็กพลางยิ้มอ่อนโยนที่มุมปาก

' ความสุขที่มีคนที่รักอยู่ข้างๆเป็นแบบนี้นี้เอง ' เฮ็นดริกซ์พลางคิดในใจ

น้องก็มีใจให้พี่เฮ้นแหละ แล้วพี่คริสจะแย่งชิงหัวใจน้องมาได้ยังไงว่ะ ??????