THE CEO'S GAME OF SEDUCTION

CHAPTER 3

THE CEO’S GAME OF SEDUCTION

HENDRIKUS LAVRENTI

Chapter 3

NANG MASILIP ni Indira na nakalabas na ang Havana brown metallic na Chevrolet Silverado mula sa kanilang main gate ay mabilis siyang kumilos. She hit the bathroom and took a bath in a hurry manner. Hindi siya patatahimikin ng kanyang konsensiya kung magmumukmok lamang siya buong magdamag sa bahay nila at walang gagawin na hakbang.

Nanghihina ang loob niya at sobra siyang disappointed sa takbo ng isip ng kanyang ina na si Ida. Kung hindi lang masama sa paningin ng nasa Itaas ay ibig na niyang sundin ang isinisigaw ng isip niya at iyon ay ang ikahiya ang kaniyang ina dahil sa pikit-mata nitong pagkampi sa maling gawain ni Todd. Sobra na kasi ang ginagawa nito. And she cannot ignore it this time. She just cannot tolerate her mother’s wrongdoing lalo pa at may inosenting tao ang nakatakdang magdusa. At hindi niya iyon hahayaang mangyari kahit pa ang kapalit niyon ay ang salungatin ang kaniyang ina.

Since she was a kid, palaging ang gusto ng kanyang ina ang kailangan masunod sa pamamahay nila. Mula sa kung ano ang kaniyang susuotin sa mga event sa kanilang escuelahan, her shoes, her jewelries, her school supplies brand, her daily hair clips, it should be all too plushy. She have to always look posh because according to her mother, iyon daw ang makakabuti sa image niya habang siya ay nagdadalaga. Maging kung sino ang dapat at hindi dapat niyang kausapin sa kaniyang mga kaklase, lahat iyon ay dapat pabor sa nais ng kanyang ina. Ida Fastrada was a manipulator. Kahit ang kanyang ama ay nahihirapan na kontrahin ang mga desisyon ng kanilang ilaw ng tahanan.

Now that she is adult enough, she just realized that she was mentally and emotionally contaminated by what they called toxic parenting na malinaw na siyang ginagawa ng kanyang ina.

Indira threw herself into a floral printed, long sleeve midi dress with a pleated skirt and paired it up with a much lesser fancy branded semi topsider shoes. Matapos i-blowdry ang kanyang buhok ay hindi na siya nag-abala na isuot ang usual niyang isinusuot na Graded I contact lenses at nagdesisyon na ang kanyang lumang eyeglasses na lamang ang gagamitin niya. In fact, she preferred to wear eyeglasses than contact lenses. Iyong mommy niya lang din naman ang may gusto na mag-lense siya.

“Ika’y tutuloy pa rin ba sa lakad ninyo ni Lunette, Ira?”

Takang usisa ni Nanang Guada sa kanya ng maabutan niya itong naglilinis sa kanilang sala de bisita. Hindi na kasali sa job description ng kanilang kusinera na si Nanang Guada ang paglilinis subalit hindi nila ito mapigil dahil pupulot at pupulot talaga ito ng gawaing-bahay kapag wala na itong ginagawa sa kusina.

“Ha? Opo, Nanang.” Magalang niyang tugon sa kawaksi at dinukot ang kaniyang cellphone sa loob ng kaniyang shoulder bag. Wala ni isang reply ang matalik niyang kaibigan na si Lunette sa mga ipinadala niyang text message dito.

May usapan na sila kani-kanina lang na sasamahan siya nito sa Damarcus Palace. Ibig niyang makaharap ang parking valet na sumapak kay Todd nang sa ganoon ay makatulong siya sa paglilinis sa pangalan nito. Gagawin niya ang lahat sa abot ng kanyang makakaya upang hindi ito makaladkad sa kabaliwan ni Todd at ng kanyang ina. Ang kailangan lang naman niya ay ang ebidensiya na inosenti nga ito at inilgtas lang nito ang walang kalaban-laban na babae noong gabing iyon kaya napagbuhatan nito ng kamao ang walanghiya na si Todd.

“Naku, hija! Kakatawag lang kasi ng yaya ni Lunette at sinabi na hindi ka raw muna masasamahan ng alaga niya sa lakad ninyo ngayon. Humingi rin ng dispensa ang kaibigan mo anito.” Imporma sa kanya ni Nanang Guada.

“Ho? Iyon lang po ba ang sinabi ni Yaya Mering sa inyo, Nanang? Baka po may problema si Lunette. Wala po ba siyang nabanggit bukod doon o hindi ba sinabi na baka masama ang pakiramdam ni Lunette?” Nabahiran ng matinding pag-aalala ang bosess ni Indira.

“‘Yun lang ang sinabi, hija. Mabuti pa’t daanan mo ulit mamaya sa bahay nila nang makatiyak kang maayos ito. Ewan ko nga ba sa batang iyon, napapansin kong madalang na lang iyong nagagawi rito. Samantalang dati ay dalawa o tatlong beses na nakikituloy dito.”

“Sige po, Nanang. I’ll see to it na mabibisita ko si Lunette sa bahay nila bago ako umuwi.”

Ayaw man niyang bigyan ng kahulugan subalit napapansin na niya si Lunette buhat noong umalis ito ng bansa para magbakasyon sa Malaysia ay bihira na lamang itong tumawag sa kanya. Madalang na rin na sagutin nito ang mga tawag niya at para kay Indira ay napagtanto niyang may nag-iba na sa matalik niyang kaibigan. Wala naman siyang maalala na dahilan upang iwasan siya nito.

Kahapon naman ng dumating ito mula sa Malaysia ay si Yaya Mering lang ang naabutan niya sa bahay nina Lunette. Ito lang ang nag-abot ng pasalubong sa kanya nang sadyain niyang bisitahin ang kaibigan. Medyo nagtampo pa siya dahil sa isang mutual friend lang nila ni Lunette niya nalaman na nakauwi na ito at hindi siya nito sinabihan tungkol doon pero hindi naman siya mababaw na tao upang sumama ang loob dahil lang sa maliit na bagay na iyon.

Hindi na nagsayang ng oras si Indira at kaagad siyang tumulak. Dahil naipit siya sa mabigat na trapiko kung kaya ay magtatanghali na nang nakarating siya sa pakay niyang lugar. Damarcus Palace is quite similar to those once homes of kings and popes in Europe. They said that the Damarcus white palace was the official residence of Damarcuses since 1960. But a decade ago, the magnificent palace was not functioned as a residence anymore. Ayon sa sabi-sabi ay nagdesisyon ang new generation ng Buena Familia ng mga Damarcus na gawin na lamang iyon event venue at parang isang heritage sight na rin na bukas sa publiko.

“I’m sorry, ma’am but our policy covered that there’s a heightened expectation of our employees privacy and personal information. That’s one of our Boss’ strict policies, ma’am.”

Indira’s face twisted with a slight disappointment upon hearing the information came from one of the receptionist of Damarcus Palace. Mali pala s’ya ng inaakala na madali lang n’yang matutunton ‘yung parking valet na pakay n’ya.

Paano na ‘to? Nag-aalalang naiusal n’ya sa likod ng isipan n’ya. Kasi kung hindi man s’ya ang makakatunton dito, siguradong sa korte ang bagsak nito.

Inayos n’ya ang kanyang salamin at sinikap pa ring makakuha ni kahit address ng lalaking ‘yun. Humugot s’ya ng tatlong libo sa kanyang wallet. “Please take this, Miss. I really have to find that parking valet. Kahit hindi specific address, okay na sa ‘kin. Please…”

Napipilitan na ngumiti ang receptionist habang nakatitig sa tatlong libo. ‘Di naman n’ya masabi kung interesado ba ‘to sa pera o mas matimbang pa rin dito ang pagiging loyalista sa mga policy ng Boss nila.

“I―I’m sorry, ma’am but…”

“Please, Miss I need to talk to him. Remember the night when he punched someone three days ago, kasi, Miss nagbabalak ang lalaking sinuntok n’ya na sampahan s’ya ng kaso. Kaya please, sabihin mo na sa ‘kin kung saan ko s’ya pwedeng makita. He’d need my help.”

“But, ma’am―”

“One of Hendrikus’ abandoned f**k buddy?”

Indira harshly averted her eyes that were concealed with eyeglasses to the man who suddenly appeared from God knows where. Hindi n’ya maiwasan na pasimpleng pag-aralan ang mukha nito. Una n’yang napuna ang tila natural na risqué or sexually suggestive na hampas ng light hazel Caucasian na mga mata nito na kapansin-pansin ang gray flecks. Kasing-tangkad ito ng parking valet na hinahanap n’ya, parehong pamatay ang kagwapuhan, halos pantay lang ang fearless bearing na makukuha mo gawa ng presence nila. Ang pinagkaiba lang ay halos hubaran na s’ya nito sa pamamagitan ng titig.

“E―excuse me?” Naging matigas ang boses n’ya nang balingan n’ya ito.

Napansin n’ya ang tila vintage na paynetang nilalaro nito sa kamay nito. Weird!

“Good afternoon, Boss.” Sabay-sabay na bati ng mga empleyado sa reception desk sa bagong dating.

“Uhm, this woman here, Boss is looking for Hendrikus.” Dagdag imporma ng babae na nanatiling magalang ang disposition.

Hendrikus? That is the name of that handsome parking valet? Oh…my… Kahit ang pangalan nito ay ang lakas ng dating. Kakaiba ang impact sa kanyang pandinig. Hendrikus, Hendrikus, Hendrikus.

Naipilig ni Indira ang kanyang ulo. So, this is the Boss, malamig na conclude n’ya. Obviously.

Hindi nito pinaglaanan ng pansin ang mga empleyado at sa kanya ito hustong humarap. Bahagyang nakaangat ang sulok ng labi ng lalaki at walang pakundangan na hinahagod ng malagkit na tingin ang kabuuan n’ya. She narrowed her eyes at the shameless bastard who shamelessly undressing her in his mind, she supposed.

“So, buntis ka rin?” Tahasang anito habang nananatiling nakataas ang isang sulok ng labi.

Marahas s’yang napasinghap at namilog nang husto ang kanyang mga mata. “What? Jesus, no!” Tila siya naeskandalo.

He sheepishly grinned. “Well, you can’t blame me. Every woman who run after Hendrikus claimed that he got them pregnant. Old damn scene and old damn tactics from desperate bitches. So, I guess you are here with the same reason.”

“What? H―hindi.” She suddenly felt a vein twitcging at her temple. She can’t believe him!

“Oh?” The Boss’ face became impassive. “Then why you are looking for him, then? Lending agent ka at hinahabol mo ang utang saiyo ni Hendrikus? Woman! ‘Wag kang mag-aalala, maaareglo rin ng gagong ‘yun ang atraso n’ya sa inyo once he―”

“Sir, Sir, Sir, hindi ako nabuntis at lalong hindi ako lending agent. I’m Indira. Hinahanap ko s’ya kasi ibig kong ipaalam sa kanya na balak s’yang sampahan ng kaso ni Todd, nung lalaking sinuntok n’ya. I hope that incident reached your knowledge.”

“Oh, you mean to say the Walkers?” Matalim s’ya nitong tiningnan. His tone became rough and firm.

Tumango s’ya ng mabagal. “Yun ang dahilan kaya gusto kong makausap ‘yung valet.” Kung kinakailangan na tumayo siyang witness, handa siya. Isa pa kung talagang determinado si Todd na kasuhan ‘yung valet, may ideya rin si Indira na hanapin din ang babaeng hinarass nito at hihimukin itong isuplong ang lapastangan na si Todd.

“Deeper reason?”

“What?”

“Nevermind! Come with me.” Tumalikod ito na ikinaawang ng bibig ng dalaga.

“Bakit naman ako sasama sa’yo?” Bantulot na tanong n’ya.

“Damn, girl. I’m doing you a f*****g favor, can’t you see? I’ll bring you to Hendrikus. ‘Wag kang mag-aalala, wala akong gagawin na masama sa’yo. You’re beautiful but not attractive enough for my liking.”

She pursed her lips into a grim line. Hindi n’ya tiyak kung mao-offend s’ya o giginhawa ang loob. Pero mas matimbang ‘yung huli.

“Hey, wait up! Can I get your name?” Habol n’ya rito.

“Doukas. Doukas Damarcus.”

ISANG nightclub and casino ang pinagdalhan sa kanya ni Doukas at halos gabi na nang dumating sila sa lugar na iyon. Paisa-isa pa lang ang party-goer na nakakasabay nila. Mostly ay mga trabahente sa nightclub na iyon ang unang dumating. It was not her usual crowd kaya naghahari ang alinlangan at pagkaasiwa sa kalooban n’ya.

“Why here?” Takang usisa ni Indira sa kasama. Iginiya s’ya nito sa pinakasulok na VIP table.

“He’s working here.”

Humigit siya ng hangin. “Ha? Pero ‘di ba―”

“He’s a bartender here at night, definitely during weekends. Monday to Friday, parking valet s’ya sa Damarcus Palace. Kapag may modelling project offer, doon naman s’ya. And sometimes he even grabbed an escort services and a whole lot more, you can tell.”

Napamaang s’ya. “Wait. Why you knew a lot about that guy?”

“Simply because we’re good friends.” Anito. “Stay here. I’ll try to look for him around.” Paalam nito at medyo inabot ng lampas kinse minuto ang paghahanap nito. Kaya inabot na s’ya ng tawag ng kalikasan.

Papalabas na s’ya ng cubicle nang may maingay na kaluskos s’yang narinig sa dulong cubicle. Hindi naman s’ya tsismosa pero wala s’yang nagawa kundi ang maitulos ang sarili nang mabosesan n’ya ang dalawang nasa loob niyon.

“Then leave her alone, Todd. She’s too boring, too plain and I highly doubted that she could warm your bed like I do. Napupunan ko naman ang lahat ng pangangailangan mo sa kama, Todd kaya hindi mo na kailangan si Indira sa buhay mo. Kick her out of your way! She’s good for nothing b***h. Damn.”

“f**k, Lunette! Shut the fvck up! On your knees, damn it! Suck me hard! Pleasure me, bítch!”