.
ลินินขับรถออกมาจากมหาวิทยาลัยไปยังร้านกาแฟต้นไม้ หญิงสาวตั้งใจมาพบกับเปรมใจและถามข่าวมัสลิน เธอจงใจยั่วให้ปรัชญ์โมโห และเดาว่าเขาคงตามไปหาเธอที่ทาวน์เฮาส์ นั่นคงพอมีเวลาให้เธอได้ใช้สอบถามเรื่องราวต่างๆ จากเปรมใจ ลินินจอดรถหน้าร้าน ช่วงเย็นใกล้ปิดร้านแล้วจึงไม่มีลูกค้ามาก เปรมใจจัดการชงกาแฟให้ลูกค้าขาจร ที่มาจอดซื้อขนมและกาแฟเสร็จ ก็หันมาเจอลินินพอดี
“หนูป่าน ไม่ได้เจอกันตั้งนาน”
เปรมใจทักทายลินิน แม้จะได้ยินเรื่องราวของแพรพรรณที่ไปราวีมัสลิน จนต้องหนีไปจากกริช แต่เปรมใจยังเป็นผู้ใหญ่พอจะแยกแยะออกว่า ลินินอาจจะไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรง ต่างจากลูกชายที่เกลียดชังแพรพรรณเข้าไส้พาลไปโกรธลินินด้วย
“สวัสดีค่ะป้าเปรม เอ๊ะ ! ป้าแวว อาหมี่ อยู่ที่นี่ด้วยเหรอคะเนี่ย”
ลินินพนมมือไหว้ เดินเข้าไปหาเปรมใจที่เคาน์เตอร์ ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นนางแววกับเด็กอาหมี่ กำลังช่วยกันทำความสะอาดอยู่ด้านหลั
