กลับบ้าน

1552 Words
แสงแดดยามรุ่งอรุณรอดผ่านม่านโปร่งบางที่กำลังพริ้วเบาสบัดจากลมอ่อนๆ "กลิ่นตอนเช้านี่มันสดชื่นดีจัง" พิมประภาลุกขึ้นนั่งบนที่นอนพลางบิดตัวซ้ายขวา แล้วหันไปปลุกญาติผู้พี่ของเธอ "พี่ลิล พี่ลิล ไปทำบุญกัน" ลลิลลืมตาข้างเดียวมองแล้วม้วนตัวเข้าไปในผ้าห่ม ลลิล "ขอนอนต่อ10นาที วันนี้มีเรียนบ่ายไม่ใช่เหรอ" พิมประภา "ไม่เอา วันนี้วันของพิมนะ" ลลิลโผล่หน้าขึ้นจากผ้าห่มหัวหูฟูไปหมด แต่ดูยังไงก็ยังสวย วลีที่ว่าตื่นมาก็สวยเลย มีจริงบนโลกค่ะคุณผู้ชม ตี๋ลี่เรอปาเมืองไทย ฉายาที่ไม่เกินจริง ลลิล "ถึงวันเกิดพิมแล้วเหรอ" พิมประภา "ค่ะ(^_^) ไปทำบุญกัน ลลิลยิ้มหวานแล้วโน้มตัวเข้าไปสวมกอดร่างน้อง "สุขสันต์วันเกิดนะคนเก่งของพี่ เป็นสาวแล้ว ไหนขอดูหน่อย" หมับ!!! "OMG! ล้นมือเลย" ฮ่า ฮ่า ฮ่า สาวสาวหัวเราะร่าผลัดกันแกล้งจับหน้าอกกันมั่งจับก้นจี้เอวกันมั่งประสาญาติและเพื่อนสนิท ติ๊ง~ ติ๊ง~ เสียงข้อความเข้า พิมประภาจ้องหน้าจอโทรศัพท์มือถือแล้วยิ้มกว้างแก้มปริ ลลิลโผล่หน้าออกมาจากห้องน้ำปากคาบแปรงสีฟันมีฟองขาวเต็มไปหมด ลลิล "ใครไลน์มาน๊อถึงทำให้น้องพี่ยิ้มแก้มป่องได้ขนาดนี้ เก็บอาการหน่อย ปล่อยให้รอบ้างตานั่นหนะ นี่เห็นแก่ความอดทนของนายนั่นหรอกนะถึงให้คบน้องสาวพี่ต่อ" พิมประภา "อย่าแซวน้อง! ตะเองก็เหมือนกันแหละกับพี่อิทธิหนะ เผ็ดกว่าน้องอีก ชิ..มีแฟนแล้วไม่บอกกันสักคำ" ลลิล "ก็ไม่ได้ตั้งใจจะปิด พิมก็รู้เหตุผล ไม่อยากให้เธอต้องมาร่วมโกหกไปกับพี่ด้วย" พิมประภาหันไปมองหน้าพี่สาวที่ตอนนี้อาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวกับผ้าโพกหัวออกมานั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง พิมประภา "พี่ลินจะปิดท่านลุงไปถึงเมื่อไรคะ?" ลลิล "ก็ไม่รู้เหมือนกัน ขอบใจนะที่รู้เรื่องแล้วช่วยพี่เก็บเป็นความลับ " พิมประภา "ไม่ช่วยพี่แล้วจะไปช่วยใครหละคะ" ลลิลหันมาขยิบตาข้างเดียวส่งจูบให้ญาติผู้น้องเป็นทำนอง เลิฟยูนะ จุ๊ฟๆ มหาวิทยาลัย ลลิล "คืนนี้ไปฉลองวันเกิดพิมกัน?" พิมประภา "พี่ลิลอยากทานอะไรคะ พิมเลี้ยงเต็มที่" สาวสาวเก็บของหลังจากเลิกคลาสเรียน แล้วเดินออกมาหน้าตึกคณะ Mercedes-Maybach S-Class ขับเข้ามาจอดที่หน้าตึกคณะวิศวะ ชายในชุดเสื้อเชิตสีขาวกางเกงสแล็คสีกากีแบบสุภาพเดินตรงมาหาสาวสาว "สวัสดีครับคุณหญิง สวัสดีครับคุณพิม" ชายเชิตขาวโค้งคำนับและกล่าวทักทายลลิลแล้วหันมาก้มหัวทักทายพิมประภา "ลุงเข้มหญิงบอกแล้วใช่ไหมคะว่าห้ามมามหาวิทยาลัยของหญิง!! แล้วนี่มาทำไมคะ" ชายเสื้อเชิต "ท่านชายให้กระผมมารับคุณหญิง กับคุณพิมครับ" ลลิลหันมองหน้ากับพิมประภา "เอาไงดียัยพิม?" คนน้องพยักหน้าเป็นเชิงให้ตามลุงเข้มขึ้นรถ คนพี่ทำหน้าเซ็งเล็กน้อยก่อนที่ทั้งสองสาวจะเดินตามลุงเข้มขึ้นรถไป แล้วรถเก๋งคันงามก็แล่นออกไปจากมหาวิทยาลัย... . .. คอนโดอิทธิ "รับสายมั้ยเพื่อน?" อิทธิเงยหน้าขึ้นมาแล้วส่ายหน้าตอบกลับนทีหลังจากที่กดวางโทรศัพท์ที่เพิ่งโทรไปหาลลิล "ต้องไปด้วยกันแน่ๆ ไปไหนของเค้า หายไปทั้งสองคนเลย" นทีท่าทางหงุดหงิด มือก็พิมพ์ข้อความส่งหาพิมประภาเป็นระวิง นที : อยู่ไหนครับน้องพิม? (15.00น.) นที : เลิกเรียนบ่าย3ไม่ใช่เหรอ?(15.10น.) นที : ลืมที่สัญญากันไว้รึป่าว!"(15.20น.) นที : อยู่ไหนครับเดี๋ยวพี่ไปรับ(15.30น.) แต่หน้าจอก็ไม่แสดงว่าปลายทางได้อ่านเลยสักข้อความ "กูว่ารออยู่นี่แหละ เดี๋ยวเค้าก็ติดต่อมา มึงเล่นไลน์หาเค้าทุก10นาทีงี้.. ถามจริงมึงชอบน้องพิมใช่ปะ?" อิทธิพูดขึ้นหลังจากเห็นอาการกระสับกระส่ายของเพื่อนสนิท นทีเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนแล้วนิ่งคิด นที "ไม่รู้หวะ แต่รู้สึกดีเวลาอยู่ด้วยกัน" อิทธิ "นี่ถ้ากูไม่ใช่เพื่อนสนิท กูจะไม่เชื่อเลยว่าวันนั้นไม่มีไรเกิดขึ้น" นที "คนอย่างกูลูกผู้ชายพอ กล้าทำกล้ารับ กุไม่ชอบเอาคนเมา ไม่มัน" อันที่จริงกว่านทีจะสงบสติอารมณ์ตัวเองได้ ต้องลงไปแช่ตัวในอ่างแทบจะนอนในห้องน้ำวันนั้น ขนาดจะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้พิมประภา ยังเรียกป้าจิตมาทำให้เลย กลัวยั้งตัวเองไม่อยู่ อิทธิ "เล่นวินนิ่งกัน" หรืออยาก pvp ในโซลแลนด์กูก็ไม่ขัด" นที "งั้น rov" อิทธิ "จัดเลย".. . .. วังเก่า รถเบนส์เลี้ยวเข้ามาในวังเก่าประตูใหญ่ทางเข้าเป็นแบบเหล็กหนาดัดลวดลายเถาวัลกุหลาบงามวิจิตรมีรั้วต้นไม้ทึบมองไม่เห็นด้านใน ผ่านประตูใหญ่มาตามทางอิฐเป็นทางรถเข้าสู่ตัวอาคารสองข้างทางเป็นสวนสไตล์อังกฤษประดับตกแต่งด้วยกุหลาบนานาพันธุ์มีรูปปั้นเทวดานางฟ้าสีขาวจัดแต่งไว้เป็นจุดๆ ซ้ายมือก่อนเข้าสู่ตัวตึกมีซุ้มศาลาโอบล้อมด้วยเถาวัลย์กุหลาบสีแดงสลับสีขาวอมชมพูสวยงามราวกับหลุดเข้าไปอยู่ในสวนเทพนิยาย "เลยไปจอดเรือนไทยด้านหลังนะคะลุงเข้มหญิงจะไปกราบหม่อมย่าก่อน" รถหรูเลื่อนผ่านตึกใหญ่ด้านหน้าแล้วเลี้ยวมาจอดใกล้ๆเรือนไทยด้านหลัง ด้านหน้าเรือนไทยจะเป็นทางเดินลาดยาวลงไปที่สระบัวมีศาลาไม้ทรงไทยร่มเย็นกว้างพอควรให้นั่งเล่นนอนเล่นได้4-5คนเลยทีเดียวและมีทางเดินลาดต่อลงไปที่ท่าน้ำจะมีศาลาเล็กเทียบท่า หากไม่นับว่ามาทางรถเข้าประตูใหญ่ด้านหน้านั้นแล้ว ที่จริงสมัยก่อนศาลานี้จัดว่าเป็นหน้าเรือนไว้ต้อนรับแขกที่มาเยือนจากทางน้ำแล่นเรือมาเทียบท่าตรงจุดนี้ พอเดินขึ้นเรือนไทยมาต้องช๊อตฟิลไปเลย สมัยนี้ยังมีคนนุ่งโจงกับผ้าแถบ ผ้าถุงยาวกับเสื้อคอกระเช้ากันอยู่อีกเหรอ!! ทุกคนหันมาเห็นลลิลและพิมประภาคนสาวรีบเดินเข้าไปด้านหลังเรือนที่เป็นห้องครัวเพื่อตามเจ้านายของเรือนส่วนที่เหลือก็นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คนมีอายุก็รีบเดินเข้ามาแล้วนั่งลงกอดขาจับมือของลลิลไปหอมน้ำตาคลอจมูกแดง ลลิลรีบนั่งลงแล้วโอบหญิงมีอายุ "ยายเวียนไม่เอาๆอย่าร้องค่ะหญิงกลับมาแล้ว" หญิงมีอายุบัดนี้น้ำตาอาบแก้ม ไม่นานหญิงชราอีกคนก็เดินออกมาท่าทางมีสง่าราศรีนุ่งโจงสีน้ำตาลกับผ้าแถบสีเหลืองสวยงามผิวขาวกลืนไปกับเครื่องประดับทองคำของท่าน ลลิลขอตัวจากยายเวียนแล้วรีบเดินไปประคองท่านมานั่งที่ตั่งกลางบ้านตียกพื้นสูงขึ้นมาอีกหนึ่งสเต็ปทำเป็นที่นั่ง จากนั้นสาวสาวก็ก้มลงกราบแทบเท้าหญิงชราท่านนั้น ลลิล "กราบหม่อมย่าค่ะ คิดถึงที่สุดเลยค่ะ" พิมประภา "กราบหม่อมยายค่ะ พิมคิดถึงกว่าค่ะ^_^" "นั่นหนูลิลกับหนูพิมรึ มา ลุกขึ้นมาให้ดูใกล้ๆสิ" ลลิลและพิมประภาลุกคลานเข่าไปสองก้าวเข้าไปกอดทางซ้ายขวาของหญิงชรา "หญิงกับน้องพิมเองค่ะหม่อมย่า" ใช้เวลากอดหอมกันอยู่พักใหญ่ลุงเข้มคนขับรถก็มาเรียนเชิญสาวสาวทั้งสองไปพบท่านเจ้าของตึกฝรั่งด้านหน้าที่ขับรถผ่านมา ลลิล "หญิงยังกอดหม่อมย่าไม่เสร็จเลย" หม่อมย่า(ยาย) "ไปเถอะลูก ประเดี๋ยวก็เดินมาตามเองถึงเรือนย่าหรอก" ลลิล "ก็ดีนะคะ" สามย่า(ยาย)หลานมองหน้ากันแล้วอมยิ้ม หม่อมย่า(ยาย) "รอประเดี๋ยว.. " หญิงชราหันไปหาคนรับใช้คนสนิท "เวียน ไปเอากำปั่นเล็กที่หัวนอนข้ามาหน่อยสิ" ยายเวียนรีบคลานถอยหายเข้าไปในห้องนอนครู่เดียวก็กลับมาพร้อมกำปั่นไม้ลายไทยขลิบทองส่งให้ผู้เป็นนาย หม่อมย่า(ยาย)หยิบถุงแดงยื่นให้ลลิลถุงหนึ่ง ให้พิมประภาถุงหนึ่งใหญ่กว่าที่ให้ลลิลเล็กน้อย หม่อมย่า(ยาย) "สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดนะหลานพิม อายุครบ18ปี เข้าสู่วัยสาวแล้ว สติสำคัญ พิจารณารอบครอบเห็นชอบควรแล้วจึงลงมือ ยายขอให้หนูมีความสุขนะลูก" พิมประภา "หม่อมยายจำได้หรือคะว่าวันนี้วันเกิดพิม!?" หม่อมย่า(ยาย) "เมื่อเช้าแม่เจ้าเขามาเยี่ยมหายาย นี่คงอยู่ตึกใหญ่รอเจ้าอยู่" พิมประภาหันมองหน้าพี่สาวแววตาประหวั่นเล็กน้อยแล้วพูดแบบไม่ออกเสียง "ท่านแม่มาด้วย!!" ทั้งสองสาวกราบลาหม่อมย่า(ยาย)แล้วออกจากเรือนไทยตรงไปยังตึกใหญ่ทันที... . .. ... อยากอ่านคอมเม้นท์จัง ผิดพลาดอย่างไรแนะนำมานะคะ ^..^
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD