Misis Miller? The f**k? Kailan pa ako naging Miller?
Napangiwi ako ngunit hindi rin namang maiwasang makaramdam ako ng mumunting saya sa puso ko. Masarap pala sa pandinig na matawag na Misis Miller, dati kasi ay isa iyan sa pinangarap ko. Imbes na pagtuunan pa ng pansin ang bagay na iyon ay naging kibit na lamang ang balikat ko. Nagagalak kong hinawakan ang magkabilaan kamay ng Doctor at halos mapunit ang labi ko sa kakangiti sa balitang dala nito.
"Thank you po, thank you..." maluha-luha kong sambit dito.
Sumunod kami ni Reece sa Doctor nang ilipat nila si Third sa isang private room. Doon ay mas malapitan namin siyang nakikita at nahahawakan. Wala sa sariling napangiti ako sa kawalan.
"Kailangan niya lang magpahinga at baka mamaya ay magising na rin siya," anang Doctor kaya nilingon
