ตอนที่ 3

1456 Words

มีนนั่งกินอาหารพร้อมเครื่องดื่มแอลกอฮอร์จนรู้สึกว่าชักจะไม่ไหวแล้วเพราะว่ามึนหัวมากๆถึงได้หยุด แล้วหันไปมองเพื่อนที่คุยโทรศัพท์กับใครก็ไม่รู้เห็นหันซ้ายหันขวาไปมาอย่างน่าสงสัย แต่เธอก็รอจนเพื่อนคุยโทรศัพท์จบถึงบอกเพื่อน “นาวฉันไม่ไหวแล้วกลับเถอะ” ถ้าดื่มอีกนิดเดียวเธอได้เมาเป็นหมาแน่นอนเลย “โอเค เดี๋ยวฉันไปส่งเองนะ” นาวรีบจ่ายเงินเรียบร้อยแล้วลุกขึ้นพยุงเพื่อน เธอมองไปรอบร้านจนไปสะดุดกับโต๊ะหัวมุมที่มีผู้ชายนั่งอยู่ ขอโทษนะมีนฉันอยากให้แกคุยกันให้เรียบร้อยก่อน เรื่องนี้คนกลางทำอะไรไม่ได้มาก แต่ก็ไม่อยากให้เลิกกัน เสียดายเวลาตั้งเจ็ดปีที่รักกันมายาวนาน คริสลุกขึ้นจ่ายเงินแล้วเดินตามออกไป เขาใส่แว่นกันแดดกับหน้ากากอนามัยเอาไว้เผื่อเมียเห็นจะได้ไม่ต้องตกใจจนหนีไป เขาขับรถตามไปเงียบๆจนมาถึงอพาร์ทเมนท์หรูที่เมียพึ่งจะเช่าอยู่ได้ไม่นานหลังจากที่เธอทิ้งเขาไป เสื้อผ้าข้าวของทุกอย่างก็ไม่รู้ว่าเธอเก็บไปตอนไหนจนหมด เหลือแค่ชุดนอนตัวเดียวที่น่าจะหล่นลงตอนขนของออกไป เขานอนกอดชุดนอนตัวนั้นจนมันยับเยินหมดแล้ว ไหนจะคราบน้ำตาที่ไหลเกือบทุกคืนอีก ใครจะคิดว่าผู้ชายอย่างเขาจะร้องไห้ได้สาหัสขนาดนั้น “พี่ขอบใจนะนาวที่ช่วย” เพื่อนเธอเขารู้จักดีพอสมควร เพราะว่าเพื่อนเขาก็เป็นแฟนกับเพื่อนสนิทเมีย “ค่ะพี่คริส ยังไงก็ง้อให้ได้นะคะ นาวฝากดูแลเพื่อนด้วย” คริสเดินเข้ามาภายในห้องที่จัดแบ่งโซนได้ดีเลย แต่ก็ยังเล็กกว่าคอนโดเขาอยู่ดี เขาเดินตรงไปห้องน้ำได้ยินเสียงจากห้องน้ำก็เลยนั่งรอ แต่ช่วงที่ว่างก็ขอเช็คโทรศัพท์เมียหน่อยว่ามีหมาตัวไหนมาจีบไหมระหว่างที่เราห่างเหินกัน “คริสมาได้ไง!?” เธอเดินออกมาตกใจที่เห็นเขาจนต้องรีบจับผ้าเช็ดตัวเอาไว้กลัวว่าจะหลุด กลัวว่าเขาจะทำอะไรอย่างอื่น “มาหาเมียไง เธอผอมลงนะรู้ตัวไหม” รอยยิ้มกว้างเปิดเผยออกมาทันทีเมื่อเห็นสภาพเมียที่รักในตอนนี้ แหม! ช่างเหมาะอะไรขนาดนี้ “ออกไปเลยนะคริส!” “จับผ้าเช็ดตัวแน่นเชียวกลัวว่าฉันจะดึงหลุดเหรอ หึ!” “หน้าด้านไล่เท่าไรก็ไม่ไป” “แล้วไงมีน นี่ห้องเมียกูปะ!” เขาไม่ใช่คนใจเย็นเธอก็รู้ดี แล้วยังจะมายั่วให้โมโหอีก เขาตามง้อขนาดนี้แล้วมันก็มากจนไม่คิดว่าเธอจะเล่นตัวเพิ่มอีกขนาดนี้ “ออกไปเลยคริส ไปหาเพื่อนหาพี่น้องหาเด็กของนายนู้น!” เธอหยิบชุดมาก่อนจะรีบเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อแต่งตัวอีกครั้ง ไอ้บ้าคริสโมโหแล้วไงแต่ใครสนละ ถ้าหากไล่แล้วยังไม่ไปก็โทรแจ้งตำรวจแค่นั้นแหละจบ “นึกว่าตายคาห้องน้ำแล้ว” กว่าจะออกมาได้เขาเกือบจะพังประตูแล้วไงเข้าไปหาแล้วไง “ไปเก็บเสื้อผ้ากลับบ้านกัน” เขาขี้เกียจจะง้อแล้วมันเหนื่อย “นายแหละออกไปไม่งั้นฉันแจ้งความ” “แจ้งจับผัวนี่นะ! มีนสติยังดีอยู่ปะ นี่ผัวนะเว้ยไม่ใช่เหี้ยตัวไหนสักหน่อย” พูดดีๆไม่ชอบ ส่งของขวัญมาง้อก็ไม่เอา ตอนนี้มีทางเดียวคือบังคับแล้วแหละ “เออ แจ้งจับตัวเหี้ย!” เธอไม่รีรออะไรทั้งนั้นรีบกดเบอร์ 191 ทันที แต่ว่าไอ้บ้าคริสยังมาแย่งโทรศัพท์เธอกดวางอีก “หึ! เธอโกรธอะไรพูดดิพูด! ฉันจะบ้าตายแล้วนะเนี่ย” เธอเป็นอะไรเขายังไม่รู้เลย อยู่ดีๆมาบอกเลิกกันมันใช่เหรอวะ แล้วไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นมันก็ยังเป็นเมียอยู่ดี เขาเลยต้องมาง้อแบบนี้แล้วดูเธอยังมาดื้อใส่อีก เดี๋ยวพ่อจะจับปล้ำซักยกซะหรอก “มีคนอื่นเหรอ?” มันต้องใช่แน่เลย “ปัญญาอ่อนน่าคริส ออกไปมีนจะนอนแล้ว” เธอชี้นิ้วไล่เขาแต่ว่าไอ้บ้าคริสก็ไม่ยอมไปอีก “ไม่ไป! คืนนี้จะนอนกับเมียมีไรปะ” เขาไม่ยอมกลับง่ายๆหรอกอุตส่าห์ตามหาตัวจนเจอแล้วยังมายืนโง่ให้เมียด่าอีกด้วย “ไอ้คริสออกไป!!” เธอขึ้นเสียงดังมากขึ้นไม่อยากจะเห็นหน้าเพราะความรู้สึกน้อยใจมันพุ่งขึ้นมา ขนาดเขามาง้อเธอยังทำสันดานเหมือนเดิมแบบนี้ใครจะคืนดีด้วยละ “ต้องทำไงวะถึงจะเหมือนเดิมบอกกูมามีน!?” “ขึ้นไปบนดาดฟ้ากระโดดตึกตายไปซะ!” “โธ่เว้ย! เออไปก็ได้แต่พรุ่งนี้จะมาหาใหม่ เรื่องของเรามันไม่จบง่ายๆหรอก ยังไงคริสก็ไม่เลิก!!” เขาโยนโทรศัพท์เธอทิ้งแล้วเตะเก้าอี้ระบายอารมณ์ก่อนจะมองเมียที่ดื้อฉิบหายเลย คนอย่างคริสมีเหรอจะโดนทิ้งฝันไปเถอะ มีนยังไม่รู้สิท่าว่าเขามันหน้าด้านหน้าทนมากขนาดไหน เขาไปหาเพื่อนต่อที่ร้านเหล้าประจำ มั่นใจว่ามันต้องอยู่สักตัวใดก็ตัวหนึ่งแหละ เขามาถึงไอ้โตมันก็กำลังคุยสาวอยู่ เหอะ! กูจะขัดขว้างแม่งให้หมด “ไอ้เหี้ยโตเอาเหล้ามาเเดกซิ” ไปถึงนั่งลงพูดเสียงดังจนผู้หญิงที่มันคุยรีบเดินหนีไป เป็นอะไรวะแค่นี้กลัวเหรอ “ไอ้สัตว์มึงเป็นส้นตีนอะไรห่ะ หรือว่าเมียไม่คืนดีด้วย” โตมองอย่างเหลืออดเขากำลังคุยเรื่องเมียเหมือนกัน “เออดิ! แม่งขึ้นเสียงใส่กู ไล่กูแล้วจะเรียกพ่อมึงมาจับกูอีก มีนแม่งดื้อฉิบหายเลย!” เล่าให้มันฟังแทนที่จะช่วยกลับมาหัวเราะเยาะกันซะงั้นไอ้เพื่อนเหี้ย “ก็สมควรแล้ว กูว่าอย่างมีนต้องได้ผัวที่ดีกว่ามึง” “อ้าวไอ้สัตว์กูยังเป็นผัวมีนอยู่นะเว้ย มึงพูดอะไรเกรงใจกูนิดหนึ่งนะ” นอกจากมันจะเหี้ยแล้วจะปากเสียอีก คิดเหรอว่าคนอย่างเขาจะปล่อยเมียให้ใครไปง่ายๆ ฝันไปเถอะ! ชาตินี้ทั้งชาติอย่าหวังว่ามีนจะมีผัวใหม่ได้เลย “ก็มึงมันเหี้ยไอ้คริส แล้วมีนก็เป็นเหมือนนางฟ้ามาโปรดสัตว์อย่างมึง” โตพูดเน้นคำสุดท้ายเป็นพิเศษ “แต่กูไม่เคยนอกใจมีนเลยนะ” “สาบานให้ตายวันนี้?” “ไม่เว้ย!” เหล้ามาพอดีเลย เขาดื่มแก้คอแห้งพลางมองสาวๆในร้านเหล้าแต่ละคนที่แจ่มๆทั้งนั้น แต่ถึงอย่างนั้นไม่คิดจะเอาหรอก เขามันคนรักเมียถึงจะแสดงออกน้อยก็เถอะ ไอ้โตมันก็เทเหล้าดีจังคิด นี่มันว่าน้ำผลไม้เพื่อสุขภาพรึไงถึงไม่ห้ามกันเลย “ปล่อยมีนไปเถอะไอ้คริส” ไม่ใช่ว่าไม่รักเพื่อนนะที่เสียใจแบบนี้ แต่สงสารเมียมันมากกว่าที่ต้องมาทนกับเพื่อนนิสัยเหี้ยๆของเขา คิดดูเถอะขนาดโดนทิ้งแล้วมันยังไม่สำนึกเลย แล้วก็ไม่รู้เหตุผลด้วยทั้งที่คนรอบข้างเขารู้กันหมดแล้วว่าเพราะอะไร นาวเป็นเพื่อนสนิทของมีน แล้วก็เป็นเมียเขาด้วย นาวเล่าเรื่องนี้ให้ฟังบ่อยๆจนอดจะเห็นใจไม่ได้เลยจริงๆ แต่เขาไม่รู้จะอธิบายความผิดของมันยังไงให้เห็นชัดนอกจากคำว่าคนเหี้ย มันก็สมควรแล้วที่จะโดนทิ้งแบบนี้ไยดี เพียงแต่ว่าก่อนหน้านี้ไม่มีสัญญาณเตือนมาก่อนเลยตกใจกัน ในทีแรกก็มึนงงจนทำอะไรไม่ถูกแล้วไม่คิดว่าจะเลิกจริงๆ แต่ตอนนี้ก็เชื่อแล้วแหละว่ามีนทนต่อไม่ไหวแล้วจริงๆ อีกอย่างไอ้เวรคริสใครพูดอะไรมันไม่ฟังหรอกเพราะมันเชื่อตัวเอง เรื่องนี้มันต้องรู้สึกเองถึงจะรู้ข้อผิดพาดของตัวเอง ถ้าสำนึกเร็วก็น่าจะมีโอกาสง้อได้ แต่ถ้าช้ากว่านี้ก็สมน้ำหน้า “นั่นก็เมียกูปะ มึงจะให้ปล่อยไปได้ไง” “แล้วมึงจะง้อยังไงผ่านอาทิตย์กว่าแล้วนะเว้ย” “ตอนนี้ยังไม่รู้ แต่ใครยุ่งกับเมียกูได้มีเรื่องแน่”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more