BLOODLINES : DUGO NG PANGAKO

GIDEON

Vera brought in books from her old community when she transferred in Agar.  Galing pa sa ama ang mga librong ngayon ay sira-sira na.  Her father used to read her stories from the books.  Tinuturuan pa lang syang magbasa nito nang magkasakit si Gideon at tuluyang namatay.  Ang mga gula-gulanit na librong ito rin ang ginagamit nya ngayon para magkwento sa mga pinsan.

"Bakit marunong kang magbasa ate Vera?  Kelan kami matututong magbasa?"  Tanong ni Jean.  Walang concept ng  school sa bagong mundo.  Hindi gusto ng mga rafa na marunong magbasa o magsulat ang mga tao.  Skills ito na walang silbi sa mga pagkain ng rafa

"Tuturuan kita kahit pa-konte konte."  Vera said though she doesn't really know how to read.

When she opened the book, a nostalgic feeling came over her. She remembers how her father used to read her stories about his adventures as a warrior and about the people of the light living in a place called Hebron.

Pero ngayon, she wanted to tell a different story.

"Handa na sa paglalakbay ang mga taong liwanag para sa rescue mission na gagawin nila sa isang community ng mga taong ayaw magpatatak at magpasakop sa mga rafa." 

"Ano ang mga taong liwanag?" tanong ni Mingkuk, ang panganay na anak ni Corazon, na nakikinig rin ng kwento.

"Sila ang mga taong may power lumaban sa mga shallit at rufus. Nasusunog ng liwanag ang balat ng kalaban." Si Jean ang sumagot sa tanong ng pinsan.  Nakwento na ni Vera sa kanila ang tungkol sa mga taong liwanag.

"Pag-laki ko magiging taong liwanag ako!" sabi ni Sammy 

"Tama, magsanay ka lang.  Magiging malakas at may power ka rin kagaya nila..." sabi ni Vera sabay ginulo ang buhok ni Sammy.

"Totoo ba ang mga taong liwanag ate Vera?" tanong ni Jean.

"Sabi ng nanay..." sabi ni Sammy.

"Sabi ni nanay hindi raw totoo ang mga kwento mo.  Gawa-gawa lang daw yun ng nanay mo..." Pagtuloy ni Jean.

“Hmp!  Mas naniniwala ako kay ate Vera.  Sige te tuloy mo ang kwento mo.”  Ngumiti si Sammy kay Vera, eagerness ang makikita sa mga mata ng bata.  Tumango si Vera bago tumingin sa libro, kunwari dito galing ang kwento. 

"Sa kanilang rescue mission ay nakipaglaban ang mga taong liwanag sa mga shallit, mula umaga hanggang gabi. Natalo nila ang mga ito, pero ilan sa kanila ang nasugatan at namatay. Ilang taong liwanag din ang nasapian ng espiritu ng shallit kaya naman unti-unti silang naging shallit din."

"Magiging shallit din ba ako Ate Vera?" tanong ni Sammy

"Oo, kapag hindi mo tinigilan ang gumala ng sobrang layo.  Naalala mo yung nangyari kay mang Zaldy?"

Gwardya si Zaldy sa perimeter fence, katulong ng mga markadong alipin sa araw.  Habang inaayos ang mga nasirang barb wires ay nakalmot ito ng isang shallit.  Tinago nito ang kalmot sa takot na ma-ipatapon sa labas ng community.

When he turned into shallit, Zaldy devoured his whole family and the virus spread in his neighborhood.  Containment came in the evening when the Laabtha burned them all.  Nag-suffer ang community ng Agar for quite sometime.  WIth the loss of lives, bumaba ang population nila at naapektuhan ang kanilang daily supplies.

Napalunok sa takot si Sammy nang maalala ang kwento, he was friends with Zaldy's son.

"H..hindi na ako lalayo..."  pangako nito.  Ngumiti si Vera at tinuloy ang kwento.

"Maraming naligtas na mga tao si Gideon, ang leader ng mga taong liwanag.  Nahatid nila sa safe na lugar ang mga tao para dalhin sa Hebron.  Kaya lang sa huling rescue mission ni Gideon ay na-ambush sila ng mga markadong may armas at baril.  Maraming namatay sa kanila, habang grabe ang sugat ni Gideon sa dibdib.  Mabuti na lang, na-rescue sya ng isang babae at kapatid nito.  Nakapagtago sila sa ibang community."

"Nakabalik ba sila sa Hebron ate Vera?"  Tanong ni Jean.

"Hindi na, kasi masyadong seryoso ang naging sugat ni Gideon sa dibdib at nahirapan syang makapagpalabas ng ilaw."

“Alam mo ba kung nasaan ang Hebron ate Vera?”  Si Mingkuk.  Vera sighed, if she knew, she would have run to that place already.  She was told that her father couldn't take them there without his light to guide them in their journey, day and night.

"Hala, panu yun?  Namatay po si Gideon?”

“Hindi.  Namuhay sila kasama ang magkapatid na tumulong sa kanya."  

Nagpalipat-lipat ng community ang pamilya ni Gideon dahil wala silang tatak.

"Naging asawa ni Gideon ang babaing nagligtas sa kanya at nagkaroon sila ng isang anak.  Tapos tinuruan ni Gideon gumawa ng matibay na bahay at moog sa ilalim ng lupa ang kapatid ng asawa nya."

Tiningnan ni Vera ang mga nakikinig, hindi nya sure kung naiintindihan ba sya ng mga ito.

"Hindi nagtagal ay nagkasakit si Gideon at namatay.  Ganun din ang nangyari sa asawa nya."  Vera continued.

"Pano ang anak nila?"

"Inalagaan ang anak nila ng kapatid ng asawa ni Gideon."

Vera stopped and sighed deeply to control her tears while observing if her audience are able to link the story to her. The children are quiet, imagining the difficulty of losing their parents.

"Ngayon, safe na ang anak ni Gideon dahil may bago na itong pamilyang nag-aalaga sa kanya. The end." Sinara  na ni Vera ang libro.

"So taong liwanag rin ang anak ni Gideon ate Vera?"  Tanong ni Sammy

Vera can't answer. She doubts it.

"Kapag wala ng magulang ang isang bata, ibebenta na sya sa Kamara..." wala sa sariling sabi ni Mingkuk.  Napakamot ito sa tatak na nasa balikat.  Na-traumatize ito sa pagpunta sa Kamara noong batang-bata pa para ipa-register ng ama.

"Sabi ni nanay, dapat daw tanggapin ko na, na paglaki ko eh ibebenta rin nila ako sa Kamara..."  Sabi naman ni Jean.

"H...hindi.  Hindi yun mangyayari sa iyo."  Sabi ni Vera, nagulat sa sinabi ng pinsan.

Jean shrugged.

"Sabi ni nanay magkakaroon daw kami ng maraming pagkain at proteksyon kapag napili ako ng isang rafa na gawin nyang alipin..." 

"Ayokong maging alipin, magiging taong liwanag ako!" sabi naman ni Sammy.

"Ikaw ate Vera, anong gusto mong maging kapag malaki ka na?"  Si Mingkuk

"Tange malaki na nga si Ate Vera eh..."

Hindi makakibo si Vera.  Ano nga ba ang gusto nyang maging ngayong bente na sya?

Lumabas si Yna sa likod bahay, dala-dala ang gising nang si Steph, pugto ang mga mata nito.  She called in her children while looking at Vera with so much contempt.  Napatungo lang si Vera, hiyang-hiya.

"Vera!" 

Nilingon ni Vera ang tumawag.  Si Mona ito na naglalakad palapit sa kanila.

"Sige sumama ka, baka sakaling makapag-uwi ka ng makakain..." Biglang sabi ni Yna.

"S..sige po."  

******

Khadiz opened his eyes in a new room, the one they just refurbished last month. Inilipat sila ng mga pinagkakatiwalaan nilang markadong pagkain sa malinis na kwarto habang sila ay tulog na tulog.  The one from yesterday is guaranteed to look like a crime scene. Their room always does after he and Salome had s*x.

He saw Salome checking herself in her gigantic mirror. Her reflection is pretty tiny as he is looking at her through it. Magaling na ang babae, bihis na bihis ito at napakaganda,  She’s obviously going somewhere. Khadiz fought the urge to rip his wife's clothes off of her so he just admired her beauty from where he is lying still.

"Hi honey, your dinner is ready, hungry?" Matamis na ngiti ang ginawad ni Salome sa asawa nang makita sa salaming gising na ito at titig na titig sa kanya.  She woke up ahead of him and had her feast. She was famished and in need of blood sustenance after her body went through a lot last night.

"W..where are you going?" Alam na ni Khadiz kung saan.

"Kamara."

"What for? Don't we have enough food?" Kadhiz asked innocently.

Kamara is the biggest central business district in the East where Khadiz is the governing authority. Dito ang lugar kung Saan ang mga matataas na uri ng rafa at myembro ng royal vampire family ay nagkikita-kita para bumili ng mga mamahaling taong magbibigay sa kanila ng masarap na dugo.

"I..it's for Caleb." Salome forced herself to sound casual not allowing Khadiz to hear even an ounce of uncertainty in her voice.

Khadiz anger boiled up as he grew silent.  Hinarap ni Salome ang asawa at dahan dahang nilapitan.

"Yesterday you told me that you'd give me anything i want just to forgive you. It has been 50 years since i saw Caleb last. Nag-aalala lang ako sa kanya, kailangan nyang kumain."

“Bakit ikaw pa ang bibili?  Andyan si Xena, utusan mo na lang sya.”  Pigil ang galit ni Khadiz, they had such a nice evening and he didn't want that to be ruined by an argument.

“Hindi alam ni Xena kung ano ang taste ni Caleb." Xena is Salome's 1st level upir. Ito ang pinagkakatiwalaan nyang kanang kamay.

The silence is growing uncomfortably thick.

"Honey, pag-aawayan na naman ba natin ito?”  Nanigas ang panga ni Salome, ito naman ang nagpipigil magalit.  Yet they still ended up growling at each other. This time, si Salome ang nagpakumbaba.

“Ilagay mo ang sarili mo sa sitwasyon ko.  What if your father asks you to just come see me every 50 years, anong mararamdaman mo?" Umupo si Salome sa gilid ng kama kung Saan hubo’t hubad pa rin nakahiga nakahiga si Khadiz at galit na nakatitig sa kisame.  Salome needs to calm her husband down if she wants to go to Kamara to see Caleb.

It worked. Khadiz looked at her softly and she saw fear in her husband's eyes. The idea of losing Salome is torture to Khadiz, much like how Salome feels in losing Caleb.

“Yan ang ginawa mo sa amin ni Caleb, yet I am enduring it, can you?" Ramdam ni Salome na nalusaw na ang galit ng asawa.

“Naging mabuting asawa naman ako sa Iyo hindi ba? Bakit hindi mo na lang ako utusang Alisin ang nararamdaman ko kay Caleb.  Please Khadiz, I'm hurting so much, i can't bear it anymore…”. Lumuha ng dugo si Salome, hindi sya umaarte, totoong nasasaktan sya.  Napaupo si Khadiz para pahiran ang luha ng asawa.  Nasasaktan syang makitang malungkot ito.  Alam nya namang imposible ang hinihiling ni Salome.  His sire blood with Salome has limited power over her emotions. If Caiphaiz can't compel him not to love Salome, he also can't compel Salome into not loving Caleb.

They are all part of one pure royal bloodline. Caphiaz blood is in Khadiz' veins, and his in Salome's. Kaya may dugo rin syang nananalaytay sa ugat ni Caleb dahil ginawa ito ni Salome bilang bahagi ng pamilya nila.  Yun lang, Caleb’s transformation is through a sacred ritual kaya naging 2nd level sheik ito at hindi naging ordinaryong rafa, bagay na mas lalong ikinagalit ni Khadiz.  

“Bakit kailangan mo pa syang gawing part ng royal family?!?”  Galit na galit na tanong ni Khadiz kay Salome noon.

“Patawad mahal ko, hindi ko alam na may ibang paraan ang paggawa ng isang kagaya natin.”  Pagsisinungaling ni Salome.

Kaya naman alam ni Khadiz na labis labis ang pagmamahal ni Salome kay Caleb in the same manner that he loves Salome with all of his dead heart.

The curse and the gift of the bloodline is the sire bond that goes along with it. Such bond cannot be severed even in thousands of years.

Habang tinititigan ni Khadiz ang duguang mukha ng asawa ay Naalala nya kung Paano nya naloko ito para iwan si Caleb sa mahabang panahon.  He may not control Salome's feelings but he can control everything else.

"You will forget Caleb's face even his name. Do you understand?"

"Yes my love..." Parang robot na titig na titig si Salome sa mukha ng asawa.  Sunod-sunuran ito sa utos ng lalaking bampira.  Khadiz may not be able to tamper with Salome's emotion but he can with her mind.

“Makikipag-kita ka lang sa kanya kada isang daang taon..." Khadiz was in euphoria with his brilliant idea,  Mabait pa rin sya at pinayagan nyang magkita ang dalawa kahit madalang.  Kailangan nya pa rin kasing may inside access sa iniisip ni Caleb, after all wala syang tiwala dito kahit bahagi na ito ng kanilang pamilya.  Through Salome, malalaman pa rin nya kung anong iniisip ng lalaking kinamumuhian nya.

Kampante si Khadiz sa decision nya, until Salome suddenly came up to him remembering Caleb again. With this, he has to compel Salome over and over again.

“Teka muna, my love…H..how about we play a game...if i win, you will allow me to see Caleb every 20 years instead..." Mabilis na awat ni Salome sa akmang pag-compel ni Khadiz sa kanya para kalimutan ang mukha at pangalan ni Caleb.

"Fifty!" Khadiz growled.

"Fine..." Mabilis na naghubo’t hubad si Salome para akitin ang asawa at i-distract ito.

"How about, i will play with your monster erection and allow your snake to feed on me without your numbing venom for an hour?" Alok ni Salome. 

Noong mga panahong iyun, walang sakit na nararamdaman si Salome sa pakikipag-s*x sa asawa kahit pinaglalasog-lasog Nito ang katawan nya dahil iniinom nya agad ang dugo Nito bilang pampamanhid ng sakit.  An hour without his blood in her system while he and his monstrous erection is ripping her apart would be an eternal torture that Salome is ready to suffer from; all for Caleb.

"If you fail, you will only see Caleb every 500 years..." Khadiz has to admit, the idea of torturing Salome for an hour is irresistible to him.  

Salome's dead heart almost came out of her body in shock; 500 years?!?; but her poker face remained. Hindi nya bibigyan ng satisfaction si Khadiz na makitang takot sya sa counter bargain nito.

"As you wish my love…" Salome smiled sweetly.

She did endure the pain and came out triumphant.  In fact, Salome enjoyed every minute of it.  Na-test din nya ang sarili nyang mental power to face Khadiz wrath and monster.

In Khadiz' anger, he set it to become the standard of their love making.  Kailangang tiisin ni Salome ang torturous monster nya nang higit sa oras na itinagal nito sa huli nilang pagniniig.  Ibig sabihin kapag bumaba sa itinakdang oras at uminom si Salome ng dugo ni Khadiz para maibsan ang sakit, 500 years nitong hindi makikita si Caleb.  Though she's not showing how bothered she is, Khadiz is looking forward to when Salome will fail and he will enjoy punishing her severely.

Magkaganoon man, pinarusahan pa rin Khadiz ng husto ang asawa.  Inutos nya ditong i-compel si Caleb habang nanonood sya.

“Hahanapin mo lang ako every 50 years, naintidihan mo Caleb?”  Luhaan si Salome habang sinasabi ito sa lalaking pinakamamahal.  She’s loathing her husband who was watching with such wicked smile on his face as she's asking Caleb to stay away from her.

"Oo, Salome." Patay ang mga matang nakatitig kay Salome si Caleb.  Tulala at sunod-sunuran lang ito sa kanya.

“Wala kang mararamdamang s****l desire para sa akin.  Pandidirihan mo ang bawat hawak at halik ko sa iyo.”  Humagulhol si Salome habang tinititigan sya ni Caleb na walang ni katiting na emotion.  For what Khadiz did to her, Salome hates her husband as deeply as she loves him.

Then Khadiz compelled her again to forget Caleb's face and only see him every 50 years.  Ang hindi alam nito, Xena, Salome's loyal servant, would remind his wife everyday who Caleb is in her life.  

In fact, Salome has lots of ways to remember.  This is the reason why she never forgets who Caleb is in the entire time that they are apart. Hindi man nito Maalala ang mukha at pangalan pero ramdam ni Salome ang pagmamahal sa lalaki na hindi nito basta-basta makakalimutan.

Khadiz sighed deeply, it's the 50th year and Salome never forgets that it's time for her to be with Caleb. Wala syang choice kundi tuparin ang pinangako nya dito at payagan ang asawang pumunta sa Kamara.

“Dalhin mo ang mga rafa ko sa pagpunta mo sa Kamara.  After the annual festival, i want you back here in no time.” Mahigpit na Utos ni Khadiz.

It will take days to travel from their home to Kamara, even in their fastest jet plane. Khadiz is speaking of immediate as if Salome will just be gone for a day. Pero wala si Salome sa posisyong tumanggi sa utos ng asawa, kahit ayaw nyang isama ang mga loyal rafa nito.  There's no point to negotiate, she will just say yes to anything Khadiz wants just to see Caleb again.

"Yes my love, i will do as you wish..." Parang batang suminghot singhot si Salome at saka hinalikan ang asawa nang buong pagmamahal.  She pulled away as soon as she saw Khadiz' erection.

"When i come back my love... promise..." Salome said when Khadiz growled as she pulled away.  Matapos ay agad umalis si Salome na may matamis na ngiti sa mga labi, sabik na makita si Caleb muli.

******

Tinanaw naman ni Yna ang papalayong si Vera kasama ang kaibigan nito.  Inabot ni Gido sa kanya kanina lang ang pampatulog na binili Nito sa ina ni Mona.  Sisiguraduhin nyang tulog na tulog si Samuel habang ginagawa ni Gido kay Vera ang nararapat dito.  Sinabi nya na rin sa kapatid ang sekreto para mabuksan Nito ang pintuan ng silid ni Vera Kahit na dinoble pa ni Samuel ang lock Nito.  Sa isiping matutupad ang mga plano nya ay Napangiti si Yna, masayang-masaya.