BLOODLINES : DUGO NG PANGAKO

SALOME'S NIGHTMARE

Ceeta couldn’t imagine her good luck.  At 33 she is now a marked slave.  Rejected bilang pagkain noong bata pa, hindi maibenta ni Ceeta ang sarili kaya naman nagpalipat-lipat sya ng community at dun nagpapabuntis kung kani-kanino.  If her children are of age, she then sold them in Kamara or in nearby brothel.

Ngayon ay hindi na kaya ng matris nyang magdala ng sanggol kaya binebenta nya na lang ang sarili sa mga bisitang tao sa Kamara kapalit ng pagkain.

Akalain ba nyang may lumapit sa kanyang isang mayamang rafa at binigyan sya ng mataas na credit points sa kanyang tatak.

"Gusto kitang iregalo sa isang mabuting kaibigan..." sabi nito. 

Hindi na nakatanggi si Ceeta nang bihisan sya, pinakain, at pinaganda ng mga markadong pagkain nito saka isinakay sa napakagandang karwahe.

"Salamat panginoong Kein..." bulong ni Ceeta sa dyos ng mga bampira. 

"Pagbubutihin ko ang trabaho ko, paliligayahin ko ang amo kong bampira." Pangako nito sa sarili.

Kaya nang pinapasok na sya sa malaking bulwagan ay abot ang ngiti ni Ceeta. Sayang at wala nang oras, sana man lang ay napaayos nya ang bulok-bulok na ngipin bago humarap sa kanyang bagong tadhana. 

Bumilis ang t***k ng puso ni Ceeta sa sobrang saya nang makita ang tatlong bampirang naghihintay sa kanya. "Please...sana po ay ang pinaka-gwapo ang amo ko." Kay Lekan nakatingin si Ceeta. Lalo syang halos malunod sa saya nang ito ang lumapit sa kanya na tila may kasabikan. Hinanda ni Ceeta ang sarili.

Nagulantang ang tatlong bampira nang makita ang pinapasok na bagong pagkain ni Hael.

"H...hindi!?!" Shocked si Hael, napatingin sya kay Aram na tumingin naman kay Lekan.

Gumapang ang poot sa patay na puso ni Lekan. Mas lumamig ang malamig na nyang kalamnan at nanginig ang kanyang mga buto. Agad nyang nilapitan ang nakatayong babaeng yumuko at naghain ng braso nito.  

Lekan kicked the woman to the wall in so much fury.  Halos madurog ang duguang katawan ni Ceeta nang bumagsak ito sa sahig, naghihingalo.

“W..wag po…aaaah…”  Paa ni Lekan ang huling Nakita ni Ceeta na dumurog sa mukha nya.

Sa halip na masabik sa dugong nagkalat ay halos masuka ang tatlo sa pandidiri dito. Hindi sila titikim nang napakababang uri ng dugo kahit magutom pa sila. Ganito kataas ang standard ng lahi ni Lekan.

"SALOME!!!!!" Galit na galit ang royal vampire na umangil nang napakalakas.  Dumagundong sa buong paligid ang pagsigaw nito ng buong puot.

"Are you okay?" Salubong ni Yzami kay Lekan matapos nyang manalo sa bidding para sa pagkaing gusto ni Aram.

"O..oo naman." Gustong ma-bother ni Lekan, may mali sa nangyari.  He felt uneasy after his brief encounter with Salome.  Sobrang cool nito sa pagkakatalo sa bidding.

Pero nawala ang kaba nya nang binigay sa kanya ni Yzami ang certification ng ownership ng babaing pinag-labanan nila ni Salome.  Everything is in order knowing that the food he purchased is already packaged for delivery in Aram’s house.

Pero gaya dati ay naisahan na naman sya ni Salome.  He doesn’t care about how much the food costs him or how rare the human blood is.  He cared about losing to Salome and he will never ever let this come to pass.

“Hanapin mo ang pagkain mo at kunin ito sa umagaw sa iyo kahit sa paanong paraan! Kahit pumatay ka pa ng kalahi mo!" Utos ni Lekan kay Aram na inaalo naman si Hael, parang batang itong umiiyak sa disappointment.

Nag-apoy si Hael sa galit nang marinig ang pinunong bampira.  Nagkaroon din sya ng pag-asa.

"Masusunod panginoon!" Hahanapin ni Hael ang babae kahit sang sulok ng mundo pa sya makarating at papatayin nya ang sinumang humarang sa kanyang landas.

******

WARNING:  With explicit (s****l) scenes.  Skip if you will be negatively triggered - Strictly 18+

Luhaan si Salome, hindi nya mapigil ang umiyak. Hindi nya rin alam kung bakit ganito sya ka-emotional. "Aaahhhhh....uhmm...ahhhh..." ungol ni Salome sa palitang sarap, sakit, at pighati na nadarama. Revin stopped what he is doing with his master.

"P..panginoon...?" puno ng pag-aalala ang boses nito

"Tuloy mo lang Revin please... I need this..." sabi ni Salome sa pahagulhol na boses.  Nang maramdamang tinigil ni Revin ang paghalik sa butil na nasa pagitan ng kanyang hita ay nawala ang sarap at puro sakit at lungkot ang naramdaman ni Salome.

"Aaahh...." Muling ungol nya nang dilaan at sipsipin sya ulit ni Revin. She trained him well. 

Hindi man sila madalas magkita ni Caleb ay sinisigurado nyang may time sya kay Revin para i-update sya nito sa mga balita patungkol sa lalaking mahal. Ito rin ang nagbigay kay Salome ng butil ng kahoy na nakolekta nito sa isang lumang archaeological site kasama si Caleb.

"Ano sa tingin mo ito?" tanong ni Salome

"Hindi ko po alam, pero nang hawakan po ng Panginoong Caleb ay napaso sya. Madalas interesado sya sa mga lumang artifacts na nasasaktan sya at mahirap nyang kunin. Maliit na kahoy lang yan panginoon, may mga hibla lang na nalaglag at kinuha ko para ibigay sa iyo."

Nang hawakan ni Salome ang hiblang nakapatong sa lamesa ay para syang nakuryente sa sakit.

“S..sh*t!" Nabitiwan nya ito agad.

"P..panginoon! Dapat po ay may makapal kayong telang panabon bago nyo hawakan ang kahoy na yan." Sabi ni Revin sabay halik sa kamay ni Salome. 

Pero hindi alintana ni Salome ang sakit. Ang daming pilyang idea ang pumasok sa isip nya sa maliliit na kahoy na regalo ng anak sa kanya. Revin regularly gives her more of Caleb’s stuff just to remind her of the man she loves so much.

Nang bitbitin sya ni Revin papasok sa silid nito matapos

iwan si Caleb sa kalagitnaan ng pagkain sa binili nyang regalo dito, ay naupos ng lungkot at inggit ang puso ni Salome. 

She immediately removed all her clothes once inside Revin’s room.

"P..panginoon?" May takot sa tanong ni Revin. Tinaas ni Salome ang kanyang mga kamay at saka sumandal sa dingding ng silid matapos nitong mahubo't hubaran rin ni Revin.

"Gawin mo ang utos ko." Mariing sabi ni Salome. Alanganin pero walang lakas si Revin na sumuway. Binuka nito ang palad ni Salome na nakapatong sa isa pa nitong palad. 

Pumikit si Revin bago nya tinusok ng masakit na kahoy ang palad ni Salome. 

"AAAAHHHHHHH!!!!!" Sobrang sakit ang dulot ng kahoy sa laman at balat ng babae. Hindi maigalaw ni Salome ang mga kamay para ibaba sa pagkakataas nito sa dingding vertical sa kanyang ulunan.

"P..panginoon..." Hirap na Hirap din si Revin sa nakikitang pag-iyak ni Salome ng dugo.

"Just kiss me Revin please…"

Nang hinalikan ay gumapang ang sensation ng e*****a sa labi ni Salome. The mixture of torture and pleasure is unbelievable. Napaungol si Salome. Unti-unti namang nawala ang alinlangan ni Revin.

"Ikaw ang panginoon ko ngayon...do whatever you please with my body..." sabi ni Salome dito. 

Isa itong utos, at walang lakas si Revin para sumuway dito. Bibigyan nya ang panginoon ng isang gabing hindi nito makakalimutan lalo at wala itong kalaban-laban sa kanya ngayon.

Mariing nilamas ni Revin ang magkabilang s**o ng among bampira at saka buong kasabikang sinuso ang magkabilang u***g nito.

Lalong ginanahan si Revin sa pag-ungol-iyak ni Salome.

Nang kagatin at sipsipin si Salome ng rafa ay gustong ibalibag nito ang bampira para labanan at sipsipin din.  When she moves though, the pain from her burning hands became intense that she screamed in pain and pleasure.

Lalo na ng binuka ni Revin ang kanyang dalawang hita ng marahas. This is a part of Revin that she doesn’t know about.  Sa mga mata nya ay bata lang si Revin na gina-guide nya sa tuwing magse-s*x sila.  Now, Revin seemed to grow up to be a man imitating Caleb’s demeanour and aura

"Ahhhhh!!!!" Napatili si Salome ng simsimin ni Revin ang pagitan ng kanyang hita.  Yet she felt lonely in the midst of so much pleasure.  She longs for Caleb to do this to her instead of Revin.  She wants Caleb to desire her as much as other vampires and humans who are obsessed with her beauty and power.

Revin may be rough but it’s not as violent as Khadiz though.  Hindi rin nagiging halimaw ang katigasan ng mga rafa unlike the royal vampires and sheiks.  Hindi paduduguin at wawasakin ni Revin ang kanyang sinapupunan.  Ganito kung makipag-s*x sa kanya si Caleb noon.  Ito ang dahilan kung bakit hindi sya satisfied kay Khadiz lang, sa iba’t-iba nyang mga rafa at markang alipin ay na-re-reenact nya ang dating sila ni Caleb five hundred years ago.

Napahagulhol si Salome na agad kinahinto ni Revin. Ngayon lang nakita ni Revin na umiyak ng ganito ang among bampira.  Sobrang lungkot at miserable nito na nalilito si Revin.  Bakit parang hindi nya ito mapasaya?

"D...don't stop please..." pakiusap ni Salome. 

Umakyat mula sa pagitan ng kanyang hita, pa-pusod, tiyan, magkabilang s**o, at leeg ang mapaglarong dila ni Revin. Nang lumapat sa labi ni Salome ay kinagat nito ang labi ng lalaki at sinipsip ang dugong kinuha nito mula sa kanya.

Umungol si Revin, ungol ng nagngangalit na tigre. Naramdaman ni Salome ang pagpapasok ng matigas at tila nagyeyelong p*********i ni Revin sa kanyang sinapupunan.  Inangkin ni Revin ang kanyang virginity yet it was smooth and pleasurable as always. 

Umungol si Salome ng leeg nya naman ang kinagat ni Revin at sinimsiman ng dugo, habang labas masok ito sa kanyang kaloob-looban.  Revin is making love with her passionately.

Walang tigil ang patak ng luhang dugo ni Salome. The pleasure and pain are beyond compare, yet she wants more. She feels empty, kailangan nya si Caleb. Si Caleb na sumisimsim ng samyo ng ibang babae sa silid na malapit sa kanila.

Ilang saglit ay naging marahas ang bawat pagbayo ng rafa sa kanya, pagkatapos ay bumilis ito ng bumilis na halos pagiba ang pader na pinagkakasandalan nya.

“Aaaaaaahhh…”

“Ooohhh…”

Nagsabay sila ni Revin sa paglabas ng init sa kanilang nagyeyelong katawan.  Pagkatapos ay ginawaran si Salome ni Revin ng masuyong halik sa labi.

“M..mahal kita Panginoon…”. Emotional na sabi ni Revin

“I know… thank you… thank you my love…”

Nang alisin ni Revin ang kahoy sa palad ni Salome ay bumagsak ito sa bisig ng rafa, hinang-hina ang tuhod sa sakit at pagod. 

Dinilaan ni Revin ang sunog sa palad at ang duguang pisngi ni Salome saka nito inihiga sa kama ang among bampira.

When Salome finally recovered her strength back and saw Revin sleeping soundly beside her, she puts on her robe and went out the room to check on Caleb.

Noon nya Nakita ang mabilis, parang sa isang aninong lumilipad pero nagregister sa mga mata ni Salome ang tila nasusukang si Caleb na pumasok sa silid nito, sa kabilang dulo ng pasilyo.

Kahit patay ang puso ay binalot ng takot si Salome.

"Revin!" Sigaw nya sa rafa na mabilis namang bumangon nang makitang tumakbo palabas si Salome ng silid.

Salome ran to Caleb’s room but she passed through the room where he came from.  Bukas ang pintuan at nakahiga sa kama ang walang malay na pagkain. 

Napatay ito ni Caleb, sa isip-isip ni Salome. 

Iyun ang dahilan kung bakit patakbong umalis ang lalaki. Salome felt relieved.  It was probably guilt on Caleb’s part.

Well, accident happens…Salome thought to herself.  She will just compensate the girl's family for feeding Caleb well.

Pero nang pumasok si Salome sa silid ay narinig nya ang mahina pero payapang tunog ng buhay na puso ng markadong pagkain.

Lumapit sya sa nakahigang babae, nakita ang mascara nitong nasa sahig malapit sa kama. Tinitigan ni Salome ang mukha ng alipin. Matagal bago rumehistro sa isip nya ang itsura ng kaharap. Sa isang iglap ay nanginig si Salome sa takot.

The girl is her nightmare that comes alive! 

Mas gusto pa nyang tusukin ng maliit na makapangyarihang kahoy ang kanyang buong katawan kaysa makita ang mukhang nasilayan. 

"Hindi! Imposible!!! Hindi maaari!" Napasigaw si Salome

"P..panginoon?!?!" Si Revin ang nagmamadaling nag-angat kay Salome mula sa kanyang pagkakaluhod sa gilid ng kama. Walang kaalam-alam si Revin sa mga nangyayari. 

"Pangi...Salome!" Inalog ni Revin ang pinatayong amo.  He was thinking that the woods he used to torture Salome have this effect on her.  She seemed in greater pain than before.  Litong-lito tuloy ang rafa.

“Salome!”  Sinampal ni Revin ang bampira.

“Umayos ka...kayo. Sabi ni Xena ay paakyat na ang inyong asawa. Hindi nya kayo dapat makita sa ganitong kalagayan." Sabi ni Revin. 

Nasalubong nito ang nagmamadaling si Xena nang palabas na sya ng silid para habulin ang amo.

Tila nahimasmasan si Salome. 

"S..si Caleb?"

"Ako na ang bahala sa kanya, panginoon. Magtiwala ka. Pinuntahan ko sya sa kanyang silid..." Pagsisinungaling ni Revin. 

"M...aayos ba sya?!"

"Nagpapahinga na sya. Pero kailangan nyong salubungin ang inyong asawa. Mas mabuti kung hindi sila magsasalubong ng landas ni panginoong Caleb." Si Revin lang ang nasa katinuan sa mga panahong iyun.

"Oo...tama..." Parang wala sa sariling nasira ang composure ni Salome.

Huminga ito ng malalim saglit at saka inayos ang sarili.  Ibinalik ang mukhang nitong matapang, pero iniwasan nitong tingnan ang babae sa kama.

Palabas na si Salome habang inaayos ni Revin ang markadong pagkain.

"Revin..." 

"Panginoon?"

Nakatalikod si Salome sa rafa, ayaw makita kahit anong bahagi ng babae sa kama.

"Wag mong iuuwi sa Villa ang babaing iyan." 

“P...Po?"

“Itapon mo sya.  That’s an order!”  Yun lang at lumabas na si Salome ng silid.