Nagkagulatan sina Azem at Salome nang magkasalubong sa hallway ng hotel. Kalalabas lang ni Salome sa kwarto ni Yzami. She left Yzami lying down on the bed still in shock and recovering her strength.
"S...salome? What a surprise..."
"Azem!" masaya si Salome na makita ang kapatid ni Khadiz. Mabait ito sa kanila ni Caleb. Sa balita ni Revin, Malapit sina Azem at Caleb.
“Seryoso? Yzami and you?” Tanong ni Azem nang tumingin sa pintuan ng silid ni Yzami kung saan lumabas si Salome.
"Why not? She’s my sister-in-law…” malanding ngiti ni Salome. Kumunot ang noo ni Azem, he knows there’s something more
"Good to see you!" Salome just hugged Azem, who hugged her tightly. Nagulat si Salome ng halikan sya nito sa labi, mariin at puno ng pagnanasa. Nang bitawan ay parang gustong mag-blush ni Salome.
"What's that for?"
"Why not? I’m your brother-in-law…” sabi nito sabay halakhak. Natawa rin si Salome. She really likes Azem. Pinalo pa sya nito sa pwet bago pumasok sa kwarto ni Yzami.
Nakatulala ang hubo't-hubad na si Yzami nang abutan ni Azem na nakatingin ito sa kisame. Azem smiled, it looks like he is late. Too bad, the three of them would have had a blast. Bihira lang magsama-sama ang mga royal blood vampires dahil sa mga trabaho nila sa magkakabilang bahagi ng mundo, pero when they do meet, they make the most out of it.
Umupo si Azem sa tabi ni Yzami. Nakita nito ang natuyong mga dugo sa pisngi ng kapatid.
"That bad huh? Or too good?"
Yzami cried blood again, in humiliation. She hates Salome all the more for inflicting fear in her being. Si Yzami sya, anak ni Caiphiaz, hindi isang sampid lang ang pwedeng manakot sa kanya.
"Don't worry, they will get what they deserve soon enough sister..." Marahang hinaplos ni Azem ang pisngi ni Yzami saka pinahid ang luhang patuloy na umaagos dito. Nang akmang kukumutan ang hubad na katawan ng kapatid ay natigilan si Azem.
"W..what?" tanong ni Yzami.
“You’re bleeding..." Napaigtad si Yzami nang tinusok ni Azem nang walang pasabi ang pagitan ng kanyang hita. Duguan ang kamay ni Azem nang ilabas nya ito mula sa kanyang kaibuturan.
Mabilis na sinuri ni Yzami ang sarili. What did Salome do inside her? They don't bleed down there unless bitten or they’re having s*x with royal vampires or sheiks.
Nakita ni Azem ang kakaibang takot sa mga mata ni Yzami. This is the first time that he’d seen her sister this scared and rattled ever since Caiphaiz turned them immortals.
Mas lalong na-curious si Azem kay Salome at sa mystery ng power nito.
I have to have her... sa isip-isip nito, habang hinihimod nito ang nagdudugong si Yzami para paghilumin ang sugat na naroroon.
******
"Ahhhh..." Napa-ungol si Vera nang maramdaman ang pagkagat ni Caleb sa kanyang singit.
Salome turned her back, unable to contain her jealousy. Mas importanteng makakain at lumakas si Caleb, however which way he likes to do it.
Lumabas sya ng silid bago pa sya lamunin ng selos at pigilan ang lalaki sa pagkain nito. It is still her priority to make sure Caleb is satisfied and finally well fed.
Pagkasara ng pinto ay nakasalubong ni Salome si Revin. Gumaan ang puso nya nang makita ang alilang rafa. Na-miss nya rin ito.
"Panginoon..." Yumukod si Revin nang makita ang among babae
"Take me away, please..." sabi ni Salome. Mabilis na binuhat ni Revin ang bampira at dinala sa kanyang silid.
******
Vera could no longer cover her face with mask. Ngayon ay hawak nya na ang ulo ni Caleb na nasa pagitan ng kanyang hita. Halos sambunutan ito ni Vera dahil hindi nya alam kung anong gagawin sa nirereact ng katawan nya habang sinisipsip ng bampira ang kanyang dugo.
Hindi totoo ang sinabi ni Myls na masarap ang kinakagat ng bampira. It’s beyond that and more. The feeling is incomprehensible. It was more than sensual, it was an addictive and ultimate feeling of exhilaration and extreme pleasure.
Narinig ni Vera ang pagsipsip ng kanyang dugo. Naramdaman nya ang tila pagka-ubos nito, pero kasunod noon ay nararamdaman nya ring may pumapalit sa kanyang dugo pabalik, isang kapangyarihang hindi nya maipaliwanag. Isang enerhiyang humahalo sa kaibuturan ng kanyang kaluluwa.
"Wag kang titigil..." sa isip-isip ni Vera habang tila dinidiin nya ang ulo ni Caleb papasok sa kanyang kaibuturan.
Vera closed her eyes, savoring the pleasure she’s feeling for the first time. Gustong magtalo ng kalooban nya sa ginagawa. Ang turo ng mga magulang nya sa kanya ay hindi dapat sya mamarkahan kahit na anong mangyari. Madumi ang taong may marka, pero bakit habang iniinum sya ni Caleb, pakiramdam nya ay walang mali sa ginagawa nya?
Hindi napansin ni Vera ang pagliwanag ng kanyang ba'lat. Mula rito ay gumuhit ang tila lumalagablab na ilaw. Mainit ito sa noo ni Vera pero ni hindi na nya ito naramdaman pa.
******
One drop of Vera’s blood in his mouth and Caleb felt like volts of lightning hit him to the core of his being. Ilang taong pagpipigil ang itinapon nya sa kawalan, ibinaon sa limot, at naglahong parang bula. The blood is nothing that he tasted before, he felt like he will never have the strength to stop until the girl is drained and dry.
Naramdaman nya ang pagpasok ng dugo sa kanyang ugat. Mainit ito kesa sa ordinaryong tao. Noong una ay tolerable ang init, masarap, napakasarap. Pero habang tumatagal ay nakakapaso na ang init, pakiramdam ni Caleb ay naglalagablab ang dugo nyang nahahaluan ng dugo ng babae.
The torture of heat is pleasurable beyond compare though. At least he feels pain, he feels something. Pakiramdaman nya ay nagbababad sya sa gitna ng matinding sikat ng araw. Unti-unti ay tila nag-aapoy maging ang kanyang balat. Pero hindi nya mapigilan, ayaw nyang tigilan ang pagsipsip, kahit na ikasunog pa nya ito.
Nagulat si Caleb nang biglang mula sa kawalan ay isang malinaw na memorya ang pumasok sa kanyang isipan. An event from a place and distant past he once knew. Noong panahong tao pa sya, isang lalaking marangal at malinis.
"Caleb, anak...binabati kita sa iyong pagtatapos..." sabi ng ama ni Caleb
"Isa ka ng ganap na mandirigma, wag mong kakalimutan kung kaninong lahi ka nanggaling. Mula ka sa angkan ni Jabez, ang pinakamagaling na mandirigma ng ating panahon. Gaya nya ay sumasa iyo si Yswah. Alam kong ikinararangal ka ng iyong ina san man sya naroroon ngayon..." Nakangiti pero may luha sa pisngi ng lalaking kaharap.
PAK!
Reality hits Caleb on the face, hard. A long forgotten memory suddenly emerged to torture him and remind him of who he once was and who he is now. Isa syang Jabezzite warrior na may dugo ng liwanag. Nilalang na may dugo ng marangal na mandirigma para ipaglaban ang lahing tao. Now, he is a monster sucking an innocent woman’s blood, dry.
He stopped. Pakiramdam ni Caleb ay lumabas ang kanyang kaluluwa sa kanyang katawan at nakita nya mula sa itaas ang ginagawa sa babaeng nakabukaka at inuubusan nya ng dugo.
Nilawayan nya ang sugat ng pagkain, nakita nya ang unti-unting paghihilom nito, kapalit ng pangit na pilat nito sa kaninaý makinis na balat.
Caleb suddenly felt like crying, hating himself for what he had done. The desire of the monster within him is gone. Ngayon ang desire ay napalitan ng walang ibayong pagsisisi at pagka-muhi sa sarili.
Pinahid nya sa likod ng kamay ang dugong natira sa mga labi. His jaws tightened with so much anger for himself, that he growled angrily.
******
Vera opened her eyes when the sucking stopped and she could no longer feel the pleasurable kiss.
Gusto pa ni Vera, gusto nyang magprotesta sa pagtigil nito dahil nawala rin ang napakasarap na pakiramdam. Napalitan ito ng takot lalo at narinig nyang umangil ang amo na parang nagagalit.
Pagkatapos ay nanginig ang buong katawan ni Vera. She felt drained and dead tired while her head is spinning uncontrollably.
Tumingala ang lalaki sa kanya, nabitiwan ni Vera ang pagkakahawak sa ulo nito. Vera met a pair of bloody eyes staring at her deeply.
Nginitian ni Vera ang amo, may lungkot na bumalot sa kanyang puso para dito, mula sa mga mata ng bampira ay tila nabasa ng dalaga ang isang damdaming hugkang at walang laman.
Nawala ang ngiti at sayang nakita ni Vera sa mga mata nito kanina.
Vera touched Caleb’s cheek lovingly, wanting to assure him to not be sad anymore. She wants to comfort him more but everything went dark and she lost consciousness.
Napatayo si Caleb, tinitigan ang mukha ng babae nawalan ng malay. Napakaganda nito. Kita rin ni Caleb ang kakaibang ba'lat nito sa noo. Hinawakan ni Caleb ang pisngi na hinaplos ng babae, naandoon pa ang init ng palad nito.
He felt love coming from such innocent touch. Why? She should be furious. For what I did to her, how come all I saw was understanding and care from her eyes?
Tumalikod si Caleb sa markadong pagkain. Tumakbo sya palabas ng silid, muhing-muhi sa kanyang sarili at sa kanyang ginawa.
******
The moment Vera’s blood touched Caleb’s lips, Mehia started writing prophesies again. Habang sa Cintru, nag-panic si Caiphiaz nang biglang nabasag ang salaming kahon kung Saan Natutulog si Kein.
******
The moment darkness sets in, Hael wakes up feeling excited. He looked for his father who believed his story on how his brothers were killed during their deadly mission of fighting with the people of the light.
His father didn’t investigate further and just trusted his words.
“Alam ko nang namatay ang mga kapatid mo. Mga Bayani sila.” Sabi ni Aram.
Nararamdaman ng isang bampira ang pagpatid ng sire blood kapag namamatayan ito ng ginawang rafa.
Nonetheless, Aram knew that their lord Lekan will be very pleased with the accomplishment of their bloodlines through the sacrifices of his children.
Sugatan si Hael nang makita nya at ang sunog nito sa mukha at balikat ay hindi na naghihilom pa kahit anong dami ng dugong inumin nito.
“Dinala ko na po ang mga ulila sa Kamara, Ama. Wala po akong ibang choice.” Ang totoo ay mga witnesses ito at ayaw ni Hael ng loose end sa kwento nya.
“Naintidihan ko.” Sabi ni Aram
Desidido na si Hael na hingin kay Aram ang batang si Gabriel bilang bagong pagkain, pero nagbago ang isip nito.
Nang makarating sa Kamara para itapon ang mga ulila ay naamoy ni Hael ang isang babaeng bumaba sa karwahe kasama ng mga bagong putaheng ititinda sa palengke.
Natulala si Hael sa pagsunod sa babae kasama ng iba pang umaaligid dito. Kung hindi lang mag-uumaga na ay balak nyang bilhin agad ang babae nang araw ring yun.
Mabilis itong umuwi sa bahay ng ama at binalita ang nangyari at saka humiling ng Bagong pagkain dito.
“Walang kaso sa akin kung magkano, pangalan ko ang gamitin mo sa pag-bid sa pagkaing gusto mo.” Sabi ni Aram
"Meron na akong napili ama, pero lubhang napakamahal nya…at ang dami nating kalaban sa bidding.” Nagpaawa pa si Hael lalo at sugatan ito.
Nag-isip si Aram.
“Sige, hihingi Ako ng tulong sa ating panginoong Lekan, para tayo ang manalo sa bidding.”
"Salamat po, panginoon ko..." Yumukod si Hael sa ama nito.
"Magpahinga ka na at ako na ang bahala sa pagkaing gusto mo.” Pangako nito sa anak.
*******
Hindi naman nag-dalawang salita si Aram kay Lekan. Masaya ito sa tagumpay ng misyon kahit sa isang rafa nya lamang ito pinamahala.
As in-charge of food for the humans, his bloodlines will not be suspected as the ones who ambushed the Jabezzites in the city of Ruinae.
"Ngayon ay wala nang magagawa pa ang mga Jabezzites sa tuluyang paghina ng kanilang liwanag. Habang hinahanda ko ang hukbong susupil sa kanilang lahi ay hihintayin natin ang araw na tuluyan silang lalamunin ng kadiliman." Sabi ni Lekan sa kanyang kasabwat na pinagkakatiwalaan nya ng kanyang lihim.
Lekan assigned night creatures to spy in Hebron. Along with the weakening of the light covering the place, they learned of the coming of the new leader of the Jabezzite clan. He reported everything to his father and strategized the plan of attack.
“Subukan natin ang loyalty ni Khadiz ama. Isali natin ito sa meeting at tingnan natin kung sasabihin nito sa asawa ang ating plano. Kapag kumilos si Salome ay malalaman natin ang totoong nasa isip ni Khadiz.”
Khadiz passed the test since their mission was a success. Soon enough, the land of Hebron will be theirs along with the annihilation of all the people of the light.
******
Ngayon nga ay Nakatungo sa harapan ni Lekan ang kaisa-isang matapang na rafa na nabuhay matapos makipagdigma sa mga taong liwanag.
Sa silid ni Aram ay napasukan ni Hael si Lekan na kausap ng ama.
“Ikaw pala ang binilhan ko ng mamahaling pagkain.” Sabi ni Lekan kay Hael
"P..panginoon, ipagpaumanhin nyo po ang aking kapangahasan, pumasok po ako dito na hindi man lang kumatok.”
"Kanina ka pa nga namin hinihintay..." Sabi ni Aram.
“Galing lang kami sa Kamara para surpresahin ka. Nadeliver na ang binili kong pagkain para sa iyo.” Mula sa Kamara ay sinamahan ni Lekan si Aram na anak ni Nahug, ang 2nd level sheik mula sa kanyang lahi. Gusto nyang masaksihan ang pagmamarka sa pagkaing inagaw nya kay Salome.
“Salamat po panginoon…”. Napaluhod sa saya si Hael.
"Inutos ko nang dalhin sya dito. Halika, ako man ay nasasabik na rin. Napaka-special pala ng napili mong dugo anak, galing daw sa rare na blood type.” Si Aram
Ilang saglit ay nakarinig ng katok ang mga ito mula sa labas ng silid. Sabik na Sabik si Hael na tumayo para abangan ang papasok na pagkain sa pintuan.
“Pasok!” Sabi ni Hael.
"Narito na po ang bagong pagkain, panginoon…”. Sabi ng isang markadong nagbukas ng pintuan.
Sumungaw ang isang babaing ubod ng taba. Ngumiti ito at lumabas ang bulok at nangingitim na mga ngipin. Sa itsura nito ay hindi bababa ang edad nito sa tatlumpu at ang amoy nito ay yung sa babaing napagsawaan na ng kung ilang lalaki, at nanganak na ng ilang beses.
Napanganga sa gulat ang tatlong bampira sa Nakita.