GİRİŞ

421 Words
ARSIZ GELİN  GİRİŞ “Oğul! Bu ne?” dedi ecel gözlü kadın. Gözlerini karşısında dikilen gelinlikli kıza çevirdi. Tüm öfkesiyle onu baştan aşağıya dek süzdü. Koyu gözleri tırnağındaki renkli ojeye takıldığında tiksinir gibi bir bakış attı. “Düğünden gelin kaçırdım!” dememle Zergül Kadın sağ elini alnına dehşet içinde götürdü. Yüzündeki korkunç ifade tüm mimiklerinin kıvrımlarına yayılmıştı. “Ne yaptın! Ne yaptın!” demesiyle kelimelerin üzerine tek tek basarak konuşuyordu. Sanki başından aşağı kaynar sular dökülmüş ve tüm dünyası kaymıştı. Karşısında duran gelinlikli kıza baktıkça aklını kaçıracak gibi oluyordu. Umarım kaçırırdı, en çok istediğim o kadının aklını kaçırıp delirmesiydi. Tüm cabalarım bu yöndeydi. Herkesin ses bile çıkartmaya korktuğu ecel gözlü kadını bitirmeye geliyorum, onun yaptığı tüm kötülükleri ortaya çıkarıp konağı ateşe verecektim. “Evleneceğim kızı aldım getirdim işte…” dedim rahat tavırla. Ağzımı yaya yaya gevşek biçimde konuşuyordum. Kadın benim halimi gördükçe daha da deliriyordu adeta… “Arjen sen aklını peynir ekmekle mi yedin? Siz hepiniz beni delirtmeye ant mı içtiniz? Ne demek Şadiyan aşiretinin düğününden kız kaçırdım! Siz bizim aşiretimizin kökünü mü kurutacaksınız? Soyumuzu kurutmaya ant mı içtiniz?” dediğinde ecel gözlü kadın ellerini dizlerine vurarak dövünüyordu. Sesindeki haykırış tüm konağı inletiyordu. “Korkma, kolay kolay kimse soyumuzu kurutamaz. Burada dağ gibi altı erkek kardeşiz,” dediğimde cümlelerimdeki alayla kadın renkten renge gidiyordu. Bir yandan da ufak tefek olan kızı kolundan tutarak zapt etmeye çalışıyordum. “Bıraksana beni!” dedi kız kollarımın arasından kaçmak için debelendiğinde. Daha da sıkı tutarak kaçmasına izin vermedim. “Yav dur lan! Zaten gelinlik bir ton! Bir de senin ağırlığınla uğraşıyorum!” dedim söylene söylene. Sesimdeki alaylı tonu birden değiştirerek kıza karşı sertçe bağırdım. Zergül Kadını çıldırtmakla meşgulken bu zevki bozmasına izin vermezdim. “Siz bana kafayı yedireceksiniz! Biri gider elin orospusunu, on milyon başlık parası verilmiş olan kızı gelin giye getirir! Diğeri düğünden kız kaçırır! Ulan kafamıza sıkarlar namusumuzu aldın diye! Aklını mı kaçırdın?” dediğinde ecel gözlü kadın avlunun ortasında sağa sola doğru gidip geliyordu. “Bıraksana beni ya!” dedi kız kolunu kurtarmaya çalışırken. “Dağ ayısı!” “Bırakmam! Sen benim gelinimsin…” dedim sert bakışlarımı kıza dikerek. Bunu söylerken sesim onu ikna edecek kadar net tonda çıkıyordu. “Hasta mısın sen adam? Düğünden gelin kaçırıldığı nerede görülmüş? Hem de gelinin rızası olmadan!” demesiyle bakışlarımdaki sertliği korudum. Badilli konağının dışından gelen silah sesleriyle avluda dikilen herkes korkuyla ayaklandı. Düğün sahipleri gelinlerini almaya geliyorlardı lakin boşa gelmişlerdi. Kızın ne dini nikahı ne resmi nikahı vardı. Üzerinde söz sahibi değillerdi. O benim gelinimdi. Ve ben Arjen Badilli, kimsenin gelinimi almasına için vermezdim.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD