น้ำมันราดไฟ (อ่านฟรี)

ฉัตรชฎา 2

ปรีญาณินไปที่ท่าเรือตามนัดของพื่อนสาว กับการแต่งตัวสุดเซ็กซี่ด้วยบอดี้สูทสีดำ ผมยาวสีดำขลับถูกมัดรวบขึ้นไปเป็นหางม้าด้านหลัง แม้ในใจจะยังเป็นทุกข์เรื่องสามี แต่หญิงสาวก็พยายามเก็บซ่อนความรู้สึกนั้นไว้

“แหม สวยเช้งมาเลยนะยะ เอาซะฉันไม่ได้เฉิดฉายเลย” ฉัตรชฎาที่หันมาเห็นสาวสวยในชุดบอดี้สูทสีดำพูดขึ้น เธอเองก็ไม่ได้แต่งตัวเบาไปกว่าปรีญาณินแม้แต่น้อย หุ่นบางสวมด้วยชุดไว้น้ำวันพีชสีแดงสด ด้านหลังเปิดเว้าโชว์แผ่นหลังขาวเนียน

“มีใครมาบ้างล่ะเนี่ย แล้วอย่าให้มีรูปหลุดออกไปเชียวนะ ฉันไม่อยากเป็นข่าว”

“เอาน่า แกแต่งตัวเต็มขนาดนี้ ฉันจะทำแบบนั้นได้ยังไงล่ะ ในนี้ก็ไม่มีใครมากหรอก มีแต่เพื่อนที่ฉันสนิทๆ ไม่ถึง 10 คน แล้วก็...หนุ่มๆ ที่ฉันจ้างมาเอนเตอร์เทนเท่านั้นแหละ”

“มีผู้ชาย...แล้วแกให้ฉันแต่งตัวแซ่บๆ ยั่วๆ มาเนี่ยนะ” ฉัตรชฎาถอนหายใจพร้อมกับกลอกตามองฟ้า เมื่อได้ยินเพื่อนสนิทพูดแบบนั้น

“ยายปรีแกมีผัวแล้วนะ จะอายอะไรอีก ก็แค่โชว์นิดปิดหน่อยให้ผู้ชายคนอื่นดูบ้าง ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ทีผัวแกไปมีเมียน้อยล่ะ” คำพูดของฉัตรชฎาทำให้คนฟังพลันแสดงสายตาเศร้าโศกออกมาอย่างไม่ตั้งใจ

“อุ๊ย...ฉันพูดแรงไปเหรอ” แม้ว่าฉัตรชฎาจะเป็นคนพูดตรง และพูดแรงจนเคยตัวโดยเฉพาะกับเพื่อนๆ แต่พอเห็นสายตาของปรีญาณินแล้ว เธอก็รู้สึกผิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

“ไม่หรอก จริงๆ ฉันก็เพิ่งทะเลาะกับเค้ามา เรื่องที่เค้าพาอีนังเด็กฝึกงานเข้าบ้าน จะให้มาอยู่ด้วย แต่ฉันไม่ยอม” พอความรู้สึกมันล้นทะลักออกมา หญิงสาวจึงตัดสินใจพูดปัญหาชีวิตของตัวเองออกมาอย่างไม่ปิดบัง

“ไม่ยอม? แต่สีหน้าแกดูเหมือนจะเถียงไม่ชนะผัวเลยนะ” เพราะรู้จักเพื่อนคนนี้ดี เห็นแววตาปรีญาณินแม่แต่ความทุกข์ใจขนาดนี้ก็พอเดาได้ ว่าคงจะขัดผัวไม่ได้แน่ๆ

“ก็คงจะอย่างนั้น เพราะภูเขาบอกจะซื้อบ้านให้มัน”

“ยัยปรี! แล้วก็แกยอมน่ะเหรอ เมียน้อยมันต้องไม่ได้อะไรทั้งนั้นเว้ย”

“อืมจริงๆ ก็คิดอย่างนั้น แต่ฉันจะทำอะไรได้ล่ะ เขาดูจะกู่ไม่กลับแล้วจริงๆ”

“งั้นเอาแบบนี้ไหมล่ะ” สาวสวยพูดขึ้นพลางทำสายตาเจ้าเล่ห์

“อะไร?”

“บอกก็ไม่สนุกน่ะสิ”ฉัตรชฎาว่าพลางเปรยยิ้มกว้าง เธอเดินโอบไหล่เพื่อนพาขึ้นเรือไปรวมกับคนอื่นๆ ทุกคนต่างแต่งตัวกันมาในธีมเซ็กซี่ตามคำขอของเจ้าของงาน ทุกคนล้วนเป็นเพื่อนสนิทที่ฉัตรชฎาคัดมาแล้วทั้งสิ้น บางคนปรีญาณินก็รู้จัก แต่บางคนก็ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน

“อ้าวทุกคน นี่ยายณินเพื่อนสนิทฉันเอง หาตัวยากหน่อยนะคนนี้ ยิ่งงานแบบนี้ยิ่งไม่ค่อยจะร่วม” ฉัตรชฎาประกาศบอกกับแขกคนอื่นๆ ซึ่งในตอนนี้ดูเหมือนจะกำลังอยู่ในอาการเมากันได้ที่แล้ว

ปรีญาณินมองดูรอบๆ ห้องรับรองมือบางขยับผ้าคลุมตัวให้กระชับ เพราะสายตาของหนุ่มๆ ที่ฉัตรชฎาจ้างมาเอนเตอร์เทนกำลังจับจ้องมาที่เรือนร่างงามของเธอ

“ใครว่างอยู่มาดูแลพี่ณินคนหนึ่งสิ”

“ไม่เอาหรอกฉัตร”

“นี่ ไหนบอกว่าจะตามใจฉันไง แค่ให้มานั่งชงเหล้าให้เท่านั้นเองจะคิดมากทำไม”พอเพื่อนพูดขึ้นมาแบบนั้นปรีญาณินก็ขัดอะไรไม่ได้ เธอจึงต้องยอมทำตามแต่โดยดี

“สวัสดีครับพี่ณิน ผมชื่อวินนะครับ” ชายหนุ่มหน้าตาดีที่เพิ่งจะเข้ามานั่งข้างปรีญาณินเอ่ยแนะนำตัว หญิงสาวกวาดตามองร่างกายแกร่งของเขา หัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ มัดกล้ามแน่นบนตัวเขามันชัดเสียจนขนลุกซู่ ผู้ชายทุกคนในห้องรับรองนี้สวมเพียงกางเกงขาสั้นรัดรูปตัวเดียวเท่านั้น ท่อนบนเปลือยเปล่าโชว์มัดกล้าม

“สนุกกันให้เต็มที่นะจ๊ะ ใครกลับไหวฉันมีที่นอนบริการ”ฉัตรชฎาร้องบอกกับเพื่อนๆ สายตาจ้องมองไปที่ปรีญาณิน เธอเห็นท่าทางเก้ๆ กังๆ ของเพื่อนสาวก็รู้สึกขัดใจจนต้องขยับเข้าไปนั่งประกบ

“ยายณินคิดซะว่ามาสนุก แกเพิ่งเจอเรื่องเครียดมาไม่ใช่หรือไง ฉันจะบอกอะไรให้นะ เหล้าเนี่ยเครื่องดื่มแก้เครียดฉันดีเชียวล่ะ” ฉัตรชฎาไม่ว่าเปล่า เธอรินเหล้าส่งให้เพื่อนพร้อมกับยกขึ้นจ่อปากอีกฝ่าย จนปรีญาณินต้องยอมดื่ม

“ส่วนหนุ่มๆ เนี่ยแกก็กินขำๆ พ้นคืนนี้ไปแล้วก็แค่ลืมไปให้หมดว่าเกิดอะไรขึ้น พอให้มันเยียวยาส่วนที่ผัวแกทำกับแกไว้ก็ได้ มันไม่ผิดหรอกเชื่อฉันสิ” พอได้ยินแบบนั้นความโกรธแค้นในใจของปรีญาณินก็ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง คิดย้อนกลับไปถึงภาพที่ตามไปตบผู้หญิงของสามีตัวเองแล้วก็ยิ่งแค้น

เหล้าที่วินรินใส่แก้วให้กับเธอ แก้วแล้วแก้วเล่าปรีญาณินก็ยกดื่มจนหมด ความเมามายเริ่มปุกสัญชาตญาณดิบในตัวของหญิงสาว เธอไม่ร็สึกอาสายตาของหนุ่มๆ หรือใครทั้งนั้นอีกแล้ว

ปรีญาณินอยู่ในอ้อมกอดของเด็กหนุ่มที่ฉัตรชฎาจ้างมาเอนเตอร์เทรนแขกในงาน ความมึนเมาจากแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป เริ่มปบุกสัญชาติญาณดิบในตัวของเธอ อีกทั้งคำพูดของฉัตรชฎาที่ยุยงให้เธอลองนอกกายสามีดูบ้าง ทำให้ปรีญาณินเริ่มมีความคิดที่จะลองทำเรื่องที่ไม่เคยกล้าทำดูสักครั้ง

“เธอรับงานหรือเปล่า” ปรีญาณินเอ่ยถามเด็กหนุ่ม เขาจ้องมองคนถาม เขาเข้าใจในทันทีว่า รับงาน ที่ปรีญาณินเอ่ยถามหมายความว่าอย่างไร

“รับสิครับ”

“ขอแบบฟีลแฟนนะ” สิ้นคำพูดของปรีญาณิน แขนแกร่งของวินก็อุ้มร่างของปรีญาณิน มาที่ห้องพักของเธอ ร่างบางของปรีญาณินถูกวางลงบนเตียงอย่างเบามือตามคำขอของหญิงสาว เธอนอนนิ่งเพื่อรอว่าอีกฝ่ายจะทำอย่างไร

ร่างกำยำของวินขยับขึ้นมาคร่อมบนร่างของหญิงสาวบนเตียง ก่อนจะก้มลงจูบริมฝีปากเรียว สัมผัสอุ่นจากริมฝีปากของวินกับกลิ่นแอลกอฮอล์ทำให้หญิงสาวเริ่มตอบสนอง นานแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ได้รับรสจูบนี้ ปลายลิ้นของวินชอนไชเข้าไปในโพรงปากของหญิงสาว มือของเขาก็บีบขยำที่อกอวบ จนเจ้าของร่างงามบิดแอ่นด้วยความเสียวซ่าน

"เอาเลย ฉันไม่ไหวแล้ว" ปรีญาณินพูดขึ้น วินพยักหน้ารับก่อนจะจีบร่างบางพลิกให้นอนคว่ำ บนเตียง แล้วดันท่อนเอ็นร้อนเข้าไปในโพลงสวาทอย่างแรง ช่องรักของหญิงสาวตอดแน่น ด้วยความที่เธอนั้นห่างเรื่องบนเตียงมานาน เสียงหวานครางออกมาดังลั่นอย่างไม่อาย

เธอไม่ได้สุขสมกับเรื่องนี้มานานเหลือเกิน ยิ่งเด็กหนุ่มกระแทกแรงเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกสะใจมากเท่านั้น

วินเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ เขาเองก็ไม่เคยบริการใครรุนแรงอย่างนี้มาก่อน

"ชอบไหมครับ" วินเอ่ยถาม แต่เอวไม่หยุดที่จะทำการกระหน่ำรัวดุ้นเอ็นร้อน

"ชอบ...ซี๊ด...ชอบมาก กระแทกแรงๆ เลย" ปรีญาณินเอ่ยตอบเสียงกระเส่า เธอใกล้จะเสร็จสมเต็มทีแล้ว

หญิงสาวจับมือเด็กหนุ่ม แน่นในตอนที่บอก เมื่อปลายทางกำลังจะมาถึง ร่างกายตอบสนองต่อความเสียวไวกว่าเดิมเป็นเท่าตัว

วินยิ่งรัวเอยของเขาเร็วและแรงขึ้น เพื่อให้อารมณ์มันระเบิดออกมา เสียงครางของปรีญาณินก็ยิ่งดังมากขึ้นอีก

เพียงเสี้ยววินาที ทุกอย่างก็สิ้นสุดลง วินถอดถอนดุ้นเอ็นออกจากรูสวาทที่เยิ้มไปด้วยน้ำใคร่ของหญิงสาว แล้วถอดถุงยางอนามัยทิ้งลงถังขยะ ก่อนจะเดินกลับมาทิ้งกายลงนอนข้าง ร่างเปลือยบนเตียง