The Blue–Eyed Devil Billionaire

Chapter 10 Pretending

Chapter 10

Damon

HER soft and firm lips were drowning me. And I was torn between desire and clarity of mind. I desired her. Ngayon lang ako, nakakakita ng babaeng ganito parang walang paki–alam sa mundo kahit nasisilipan na. Walang suot na bra, kitang–kita ang bilugan at tamang kalakihan na mga dibdib, at tayong–tayo ang mapupula niyang n****e.

Hindi siya maputing babae pero iba ang alindog nito, hindi ko lang alam kung aware ba si Raine sa dulot niya sa p*********i ko. Napakasinungaling kung tao, kapag sinabi kong hindi ako tinitigasan. f**k! I feel horny sa tuwing tinititigan ko ang kabuoan niya. The last time I had s*x was two months ago kay Mariz pero kakaiba ang babaeng kasama ko ngayon, kaya niyang buhayin ang libido ko sa titig pa lang.

Hinayaan ako ni Raine habang hinalikan ko siya. Inihiga ko siya sa ibabaw ng bato, at naramdaman ko ang lamig nito, pero hindi iyon naging hadlang sa amin, lalo na sa akin. Bumaba ang mga labi ko mula sa kanyang labi patungo sa kanyang leeg, pababa pa sa kanyang dibdib. Sinimulan kong hagkan ang pagitan sa mga dibdib niya. Naramdaman kong bumilis ang t***k ng puso niya sa kaba, at naiintindihan ko siya. Naglakbay ang aking labi patungo sa kanyang kaliwang dibdib.

She gasped softly when my mouth sucking her n*****s and licked it. Naririnig ko ang mahina niyang ungol at mas lalo ko pang pinag–igihan ang pagsipsip sa isang dibdib niya. Napapikit si Raine. Wala itong tutol na angkinin ng bibig ko ang kabila niyang dibdib.

"Let's go somewhere else, Raine..." I said hotly, habang sinisipsip ang kabilang s**o niya.

Pero bigla niyang hinawakan ang mukha ko upang pigilan ako sa ginagawa ko. At ang akmang pagpigil niya sa ay nauwi sa haplos. I groaned, mas lalong naninigas ang p*********i ko sa ginagawa niya. Aaminin kong gusto ko siyang maangkin, ngayon na mismo.

"Tama na... please," marahan niyang sabi, at ramdam ko ang kaba sa boses niya. Tumingin siya sa akin, at doon ko nakita ang kalituhan sa mga mata niya.

Agad akong tumigil. Napatitig ako sa kanya in my confused eyes. Agad na bumangon si Raine sa pagkakahiga, kita ko ang pamumula sa mukha niya.

"Hindi mo ako mahal, Nick?"

Napatingin ako sa kanya. Gusto ko siya, higit pa sa dapat, at hindi ko maikakaila iyon. Kaya, imbes na tumigil, hinaplos ko ang pisngi niya at marahang nagsalita.

"Raine, don't let us talk about love, darling." bulong ko, pilit kong pinapakalma ang boses ko. "Why are you stopping me? I know you feel it too... this connection between us." Tumingin ako sa mga mata niya, sinusubukang basahin kung ano ang tumatakbo sa isip niya. "You can’t deny it. We both want this, don't we? I know you want this, too..."

"Nick..."

Inilapit ko ang mukha ko sa kanya, at hinaplos ko ang buhok niya, sinusubukan siyang pakalmahin at akitin. "You're beautiful, Raine. I can feel how much you want me, just as much as I want you. Why fight it? Let’s just... give in to what we’re both feeling. There’s nothing wrong with it."

Nagsimula akong hagkan siyang muli sa kanyang leeg, dahan-dahan, habang patuloy akong nagsasalita. "No one has to know. It can be our little secret. Just you and me, right here, right now. Let me make you feel good, Raine. I promise... you'll enjoy every moment of it."

Naramdaman ko pa rin ang pag-aalinlangan niya, pero alam kong gusto rin niya ako. Kaya’t hindi ko siya tinantanan. Patuloy kong hinahaplos ang katawan niya, sinasabayan ng mga bulong na alam kong mahirap tanggihan. "Don't be afraid. I'm here, and I won't let anything bad happen to you. Let’s just forget everything else and focus on us. Let's do this, Raine, let me feel you. I really want you now."

Ngunit sa kabila ng lahat ng aking sinabi, nakikita ko pa rin ang pag-aalinlangan sa mga mata niya. Alam kong kailangan ko pang magsikap para tuluyang makuha ang tiwala niya, ngunit handa akong gawin iyon. Gusto ko siya, at gagawin ko ang lahat para makuha siya at ang kailangan ko sa tribu na ito.

Hinaplos kong muli ang pisngi ni Raine, yumuko akong muli at hinagkan ang kanyang labi. Naramdaman ko pa rin ang pag-alinlangan niya, pero alam kong malapit na siyang bumigay. Damn! Pinapahirapan ako ng babaeng ito. Ang daming arte, nakakairita. Hindi na lang bumikaka para mabilis matapos. Ginawa ko pa rin ang lahat, makumbinsi lang siyang pumayag makipagtalik sa akin. Hindi ko ugali ang namimilit ng babae pero wala pa namang babae na tumanggi sa akin. Hindi niya pwedeng tanggihan ang isang Damon Phoenix Mondragon. Ako ang batas at ako ang dapat masunod. Hindi ko inalis ang tingin ko sa kanya, sinisiguradong maramdaman niyang sinsero ako sa bawat salitang binibitawan ko.

Napabuntong-hininga siya, at sa wakas, bumuka ang kanyang mga labi. Nakipagtitigan siya sa akin, a determined glint in her eyes. "Nick," marahan niyang sabi, at ramdam ko ang bigat ng bawat salita. "I don't believe in s*x before marriage, Nick. Iyon ang sabi sa akin ni Ina. At wala akong balak na baguhin ang paniniwalang iyon. May atraksiyon ako sa'yo, Nick, una pa lang kitang nakita may naramdaman akong hindi ko pa naramdaman kay Usman. Papayag ako sa gusto mo, pero may isang kondisyon."

I stiffined. Nagtataka akong tumingin sa kanya, pero nanatiling kalmado. "Anything, Raine," sagot ko, habang patuloy kong hinahaplos ang kanyang buhok.I really hate this.

Raine met my eyes before speaking softly. "Kailangan mo akong pakasalan," seryoso niyang sabi. "Sa kabilugan ng buwan, ayon sa paniniwala ng aming tribu. Naniniwala kami na ang sinumang magtatalik sa gabing iyon nang hindi kasal ay isinusumpa ng mga ninuno. Kaya't kung gusto mo akong makuha, kailangan mo akong pakasalan sa gabing iyon."

Muntik na akong masamid sa sarili kong laway sa aking narinig. Saglit akong natigilan. What the hell? Anong paniniwala 'yan? Gusto ko sanang mapamura ng malakas, pero nagawa kong pigilan. Para sa akin, hindi kailangan ang kasal para lang makipagtalik. It’s just s*x, for crying out loud! Pero alam kong kailangan kong magkunwari para makuha ko ang gusto ko.

Muli ko siyang tinitigan. Nagpakita ako ng ngiti, tila isang lalaking na-touch sa sinabi niya. "Of course, Raine," sagot ko, kunwari’y excited ako. "I’ll marry you on the night of the full moon. I wouldn’t want to disrespect your beliefs or your tribe. We’ll do it your way."

Hindi ko alam kung paano ko gagawin iyon, pero sa ngayon, kailangan kong sumang-ayon. Niyakap ko siya nang mahigpit at bumulong sa kanyang tenga, "I promise, Raine. I'll be yours completely on that night."

Habang niyayakap ko siya, inisip ko kung paano ko iiwasan ang sumpang sinasabi niya nang hindi kinakailangang itali ang sarili ko sa isang kasal. Pero sa ngayon, kailangan ko munang magpanggap.

Ano ba itong pinasok ko, mukhang matatali pa ako sa babaeng taga–bundok pero alam ko naman na walang bisa ang kasal na iyon. So, why not? Para tuluyang makuha ang loob niya, para siya na mismo ang magtuturo sa akin kung nasaan ang kanilang gintong anito. Hindi na ako makapaghihintay na makita ito ng aking mga mata.

Kurt! Dammit! Where ar you?

Pagkatapos kong ipangako kay Raine na pakakasalan ko siya, ngumiti siya at tila nabunutan ng tinik. Hindi na ako nagdalawang-isip pa. Hinila ko siyang pabalik sa aking mga bisig at muling hinalikan. Sa pagkakataong ito, mas marubdob ang aming halikan. Ramdam ko ang kanyang pagkapit sa akin, at lalo pang tumindi ang init ng aking katawan. Lalo na ang pagnanasa ko sa kanya.

Sa gitna ng aming halikan, bigla kaming nakarinig ng kaluskos mula sa likuran. Agad na naputol ang aming sandali, at nag-angat kami ng tingin. Nakita namin ang kaibigan ni Raine na papalapit sa amin, ang mukha nito’y may halong kaba at pagmamadali.

"Dayang!" tawag ng kaibigan niya, bahagyang hinihingal. "Pasensya na, pero kailangan kita. May nahuli ang mga kawal natin sa gitna ng gubat—tatlong lalaki. Sila’y hindi taga-rito."

Agad na tumigil si Raine sa lahat ng ginagawa namin. Halata ang pag-aalala sa kanyang mukha, at mabilis niyang inayos ang sarili bago tumayo. "Sino sila? Bakit sila nahuli?" tanong niya, ang boses niya’y puno ng pangamba.

Hindi na ako nakaimik at hinayaan ko na lang silang mag-usap. Pero sa loob-loob ko, iniisip ko kung ano ang maaaring kahinatnan ng pagkakadiskubre ng mga lalaking ito. "Isang matangkad na lalaki—" she paused, tumingin sa akin, bago muling nagsalita, "...halos kasing tangkad niya ang isa at magandang lalaki katulad ni Nick."

Nang marinig ko ang sinabi ng kaibigan ni Raine, agad akong kinabahan. Could it be Kurt? naisip ko. May tatlong lalaki silang nahuli sa gitna ng gubat, at hindi ko maiwasang mag-isip na baka ang pinsan kong si Kurt ang isa sa kanila. Napangiti ako sa aking isip, mabuti at narating na rin nila Kurt ang kinaroroonan ko.

Kasabay ni Raine, nagmadali kaming bumalik sa tribu.

Pagdating namin sa sentro ng tribu, nakita ko ang mga tao na nakapaligid sa tatlong lalaking nakagapos. Isa-isa kong sinuri ang mga mukha nila, at nang makita ko ang huling lalaki.

Si Kurt.

Nang nagtama ang mga mata namin ni Kurt, saglit na nagtagal ang tingin namin sa isa’t isa. Sa kabila ng tensyon sa paligid, hindi ko mapigilang mapangiti, at alam kong pareho kami nang iniisip na—ang misyon namin ay kunin ang gintong anito mula sa mga katutubo.

Nagpalitan kami ng mga nakakalokong ngiti, sapat lang para hindi mahalata ng iba. Pareho kaming nagkukunwaring hindi magkakilala, at hindi kami magpapahalata na may masama kaming balak.

"We should question them," sabi ko sa Hari, pilit na pinapanatili ang pagiging kalmado at mahinahon. "Find out who they are and what they want." Kunwa'y na sabi ko.

Tiningnan ako ni Kurt nang diretso bahagya kaming tumango na dalawa, pero alam kong pareho kaming nag-iisip ng paraan para maisakatuparan ang plano namin. Habang pinagmamasdan ko si Raine na tila nagtitiwala sa akin, hindi ko mapigilang isipin kung paano ko gagamitin ang sitwasyon na ito para makuha ang gusto namin ni Kurt, nang hindi nahuhuli.

Marriage, is the only way. Sa tribu lang may bisa ang kasal pero sa batas ay wala.