Chapter 38
Raine
SA ayaw man o sa gusto ko, napilitan akong isuot ang dress na dinala sa kwarto ko. Isa raw itong itong sleek na red Versace dress.
Napabuntong–hininga ako habang tinitingnan ang sarili ko sa salamin. Hindi pa rin ako makapaniwala sa pagbabagong ginawa sa akin ng suot na ito. Ang red Versace dress ay talagang nililinya ang bawat kurba ng katawan ko, at ang slit nito, halos abot–hita, ay nagbibigay ng kakaibang sensasyon—para bang lumabas ang isang parte ng sarili ko na matagal ko nang itinago.
Ang cleavage ko, bahagyang nakikita dahil sa plunging neckline, ay nagbibigay ng kakaibang kumpiyansa, pero sa likod ng lahat ng ito, alam ko sa puso ko na hindi ito ako. Isa lang itong maskara, isang anyo na kailangan kong isuot sa mundong hindi akin.
"Wow! Perfect," bulong ni M
