When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter 39 Raine PARANG isang multo ng nakaraan ang lumitaw sa harap ko, at naguguluhan ako kung totoo nga ba itong nakikita ko. Ang dami kong gustong itanong sa babaeng nasa harapan ko, pero lahat ng iyon ay natabunan ng damdamin ng gulat at matinding pangungulila. Tinulungan ako ng babae na tumayo, at habang ginagawa ito, nagsalita ang babae, "Okay ka lang ba? Hayaan mo na sila, walang kwenta ang mga 'yan." Wika niya sa malamyos na tinig. Napatingin ako sa kanya, gulat pa rin sa pagkakahawig ng babae sa ina ko. Hindi lang sila hawig kundi magkamukhang–mukha talaga sila. Paano ko ba makakalimutan ang magandang mukha ng aking ina? Nanginginig ang buong kalamnan ko at nanlalambot ang mga tuhod kong nakatitig lang sa kanya. "Salamat," mahina kong sagot, pati boses ko nanginginig pa. "Sa