Chapter 22
Raine
KINABUKASAN pagmulat ng mga mata ko, ramdam ko na agad ang matinding sakit sa buong katawan ko. Parang dinudurog ang bawat himay–himay ng aking kalamnan, lalo na ang likod ko. Muli akong napapikit, umaasa na baka sa pagbabalik ng dilim ay mawawala ang kirot.
Napaluha ako, hindi dahil sa sakit sa likod kundi sa sakit sa puso ko. Ang sakit ng ginawa sa akin ni Nick. Talagang hindi ko siya mapapatawad sa ginawa niya sa akin at sa buong tribu namin.
Nang buksan ko muli ang mga mata ko, nakita si Ninay, mahinang nakangiti sa akin bakas sa mukha niya ang labis na pag–aalala. Abala siya sa pag–aalaga sa mga sugat ko. Ramdam ko ang bawat dampi ng kamay niya—maingat habang nilalalapatan ng gamot.
Nagkatinginan kaming dalawa, pero walang lakas magsalita.Tanging tingin lang ang
