Chapter 42

1419 Words

ALAS siyete na ng gabi pero wala pa rin si Nicolo. Nag-aalala na si Jeany dahil malakas pa naman ang ulan sa labas at may bagyo. Alas kuwatro pa lang ng hapon ay tumawag na si Nicolo na pauwi na raw. Madalas naman ay nagpapalaam ito kapag mag-o-overtime. Tinatawagan niya kanina pa pero hindi rin naman sumasagot. Magda-dial na sana uli si Jeany para subukang kontakin si Nicolo nang biglang bumukas ang pinto. Bumungad doon ang binata na basang-basa. "Nic! Anong nangyari?! Bakit naligo ka sa ulan?" sunod-sunod na tanong ng dalaga at saka patakbong kumuha ng dalawang towel. Ibinigay niya kay Nicolo ang malaki para ibalot sa katawan. Pinunasan naman niya ang mukha nito gamit ang face towel. "Alalang-alala ako sa'yo." "I'm sorry kung pinag-alala kita." Nagawa pa siya nitong hagkan sa noo. "

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD