CHAPTER FOUR
2095 Words
Kampante si Grace habang tahimik na nagmamasid sa limang kalaban niya sa race track. Oo, sinadya niyang gawin ang paunahin ang nga ito para naman makapagpapawis siya. At iyon na nga ang pinakahihintay niya. Ang makalayo ang mga ito mula sa kaniyang sasakyan. Mga sira-ulong halatang nag-uunahan na.
It's show time men!
One!
Two!
Three!
Bilang ni Grace para sa sarili at itinodo ang speed meter ng sasakyang gamit niya. At nalagpasan na niya ang apat sa bilis nang pagpapatakbo niya pero nandoon pa rin ang pag-iingat niya sa nagmamaneho.
"Kaunting push pa! Kaunti na lamang ay malalagpasan mo na ang mayabang na iyan," muling sulsol ng isipan niya.
Samantalang nabahala na si Daniel nang nakita ang papalapit na sasakyang ng kanina ay nasa pinakahulian sa kanilang lahat. Malapit na malapit na sa kinaroroonan ng sasakyan niyang nasa unahan.
"Hindi! Hindi ito maari!" Pagwawala ng isipan at mas lalo pa niyang binilisan ang pagmamaneho.
Akmang sasalisihan niya ang dalagang papalapit. Sunalit iyon ang pinakamalaking pagkakamali niya. Dahil sa pag-change speed ay hindi niya namalayang nasa harapan na pala niya ang kulay grey na ferraring may lulan ng dalaga. Nahuli pa niya itong nakatingin sa kaniya at nakangisi.
Samantalang hindi napigilan ni Grace ang napangisi dahil sa nakitang reaksyon ng gago niyang kalaban.
"F*ck you, loser!" She pointed her middle finger to the crippled bastard.
"One!
"Two!
"Three!
"The final countdown was done! An incredible driving moves of our undefeated female racer no other than Miss AG! Once again won and remains as the crown car racer champion!" malakas na sigaw at umalingawngaw sa buong Grand Pix
race track.
"s**t! Damn that woman! Sh*t!" pagmumura ni Daniel nang makalabas sa kaniyang sport car.
For the first time in history in his racing life. He was defeated by a female racer and attacked so
much his ego. Never in his wildest dreams to be defeated in such way.
"I'll get you no matter what happen! Damn you!" piping mura niya saka bumalik sa kinaroroonan ng mga kaibigan niya na kapwa niya hindi makapaniwala sa pagkatalo niya. Mas hindi matanggap ng isipan niya ang pagkatalo niya dahil sa isang babae siya natalo.
Samantala...
Masayang sumalubong si MJ kay Grace nang nakitang lumabas na ito sa sasakyan niya. Kaya pala umingay ang buong race track kanina dahil nangunguna na ang pinakakamamahal niyang si
Grace sa mga participants. Ang pagtataka at panlulumo niya dahil sa pagahuli nito ay napalitan ng walang pagsidlang tuwa. She's his weakness at all. She is a poison and antidote to him.
"Whuaahh, I love it, Grace! Akala ko ano na ang nangyayari sa iyo kanina. Congrats!" Sinalubong
niya ito at masayang niyakap. Hindi lamang iyon, habang yakap-yakap niya ito ay iniangat pa sa ere saka umiikot-ikot. She is the best to him. Manalo man o matalo, ang mahalaga ay ang kaligtasan nito. Bonus na lamang ang cash.
"Sabi ko naman sa iyo, Iyakin. Sky is the limit. So, lets get go and take our prize. Aba'h, tumataginting na two million iyan, pakner. Allowance natin iyaj sa isang taon," masaya namang ng dalaga habang nakaakbay sila sa isa't isa patungo sa kinaroroonan ng stage race track para formal na makipagkamayan sa mga nakalaban nito at sa mga sponsors.
Tanging siya lamang ang kalahok na isa lang ang kasama. Samai ang lahat ay maraming bitbit kumbaga fans! Para sa kaniya ay sapat na ang Iyakain niya para maging fans niya.
"Congratulation once again, Miss AG and hope you could join us again in our up coming events. Here is your prize cold cash take care of it." Nakangiting biro ni Javier Jiminez sa dalagang nakaakbay kay MJ.
Bahagyang kinalas ng dalaga ang brasong nakaakbay sa binatang si MJ saka hinarap ang may-ari ng Grand Pix Race Track.
"No one will dare to touch that once that it is in my hand or else they will regret too, Sir. Thank you
and we are going because it's getting late already," magalang namang sagot ni Grace saka muling
umakbay kay MJ matapos nakipagkamay sa mga sponsors ng katatapos na car racing at tuluyan nang nilisan ang Grand Pix Race Track.
After sometimes...
Dahil gabi na at medyo late na ay napagpasyahan na lamang ng dalawa na dumaan sa grocery para
bumili nang iinumin nila. Bumili na rin sila ng ilang makukotkot nila habang mag-inuman.
Pagdating nila sa bahay ng mga Mckevin ay tanging ilaw na lamang ng sala ang nakasindi tanda lamang na tulog na ang mag asawang Donna at Bryan. At ang bunso nilang si Bryana ay malamang sa malamang kaninang alas siyete pa tulog. Marahil nakatakip na naman sa mukha nito ang aklat o note book nito. Ano pa nga ba aasahan sa kambal niya nasa Harvard lang namang naman ito sa mga magulang ng daddy nila.
Matapos maiayos ng dalawa ang dalawang attache cases na may lamang tig-iisang milyon
bawat case inilagay nila sa kuwarto ng lalaki sa lunes na lamang daw nila ito ilalagak sa bangko. Ay sa sala naman sila nagtungo. Doon sila pumuwesto para sa kanilang inuman. Well, they are not drunkard bastards. They are just social occasionally drinkers. And besides they never go beyond the limits.
"MJ, kita mo ba ang expression ng mga ogag na iyon? Tsk! Tsk! Anong akala nila sa pakner mo, madaling matalo?" Ngisi ni Grace kay MJ
makaraan ng ilang sandali.
"Iyong nakalaban mo, Grace, parang pinagsakluban ng mundo. Aba'y two million plus bunos plus
sermon= pagmamarakulyo..." sagot naman nito sabay tongga sa hawak na beer in can.
"Isa pa iyong sponsor nila, MJ. Animo'y nakakatakot nang iabot niya ang pera." Hagikhik niyang muli.
Paano siya hindi mapapahagikhik samantalang ang yayabang ng mga nakalaban niya? Para sa kaniya, manalo man o matalo sa mundo ng car racing. May sportsmanship siyang tao. Marunong siyang tumanggap ng pagkatalo. Subalit ang mga nakalaban niya ay halatang nagyayabang kaya't ginantihan lamang niya ang kanilang kayabangan.
"Mabuti nga, Grace, sinupalpal mo. Maiba ako, 'diba bukas iyong welcome party ni Marga? Punta ba
tayo?" tanong ni MJ sa dalagang halatang namumungay na ang mga mata.
Ewan ba niya mas lalaki pa itong tingnan sa kaniya. But still this hustler of a gun and road captured his heart. Ngunit ayaw niyang masira ang pagkakaibigan nila dahil sa pag-ibig niya rito. Oo, marahil tanga na kung tanga, hangal na kung hangal. Subalit sa lahat ng pagkakataon, kung nagkataon lamang na manyakis siya ay matagal na niya itong pinatos pero malaki respeto niya rito. Mas gugustuhin pa niyang itago ang tunay niyang damdamin kaysa ang masira ang friendship nila.
"Kung hindi ako magkakahang-over, Iyakin. Paabot pa nga ng isa trip ko mag-inum ngayon," nakatawang ani Grace.
Iyon na nga ba sinasabi niya, may tama na ito. Trip pa naman nito ang tumawa kapag nakainum. Ayaw na sana na niya itong bigyan dahil halatang tumatama na ang nainum. Ngunit ito ang tumayo at kusang kumuha ng beer saka bumalik sa upuan nito. Hindi lamang iyon, nasundan pa ito ng ilang cans. Kaya't hindi na nila namalayan ang oras at higit sa lahat ay hindi rin nila namalayang naubos na pala nila ang lahat ng beer na binili nila.
"Iyakin, tara na tulog na tayo. Hik, ikaw sa lapag ako sa kama mo," pagyaya ni Grace sa binatang kapwa niya nakainum.
"Huuh, Grace, naman. Alam mo bang ikaw lamang ang tumatawag sa akin ng ganyan? Puwedi bang Marc or MJ na lang," anito. Ewan ba niya at iyon ang naisip niyang ibinansag dito.
"Hik, ayaw mo noon? Ako ang namumukod tangi sa lahat nang tumatawag sa iyo," aniyang muli.
Hindi naman sila lasengo, occassionally and social drinkers lamang sila. And this time they drunk for their victory. Pero dahil lasing na siya at medyo tipsy na rin siya hindi niya napaghandaan ang pabiglang
paghila nito sa kaniya.
"Ouch!! MJ, naman lashing ako. Ngunit bakit ka nanunulak?" tanong niya.
"Ikaw nga itong itong nanghihila eh." Nakangiwi nitong angal.
Ang bagsak dahil sa malikot silang dalawa ay pareho silang natumba. Mabuti na nga lamang at nakapantalon ang dalaga kung hindi lamang ay marahil makikita na ang singit nito sa itsura niya. Tumba silang pareho sa may carpet sa kanilang sala habang ang ulo ay magkadikit. Ang mga kamay ay parehong nakadipa. Ang mga paa ay
magkasalungat ng dereksiyon. Iyon bang ulo sa ulo at sa west ang paa ng isa at sa east naman ang isa. At dahil sa nakainum o lashing sila hindi nila nakayanang bumangon pa. At doon sila natulog sa gabing iyon.
Sa kabilang banda...
Dahil sa walang pinag aralan si Annaliza o walang natapos ay hirap sa kanya ang humanap ng trabaho. Winarningan na siya noong una ng mga tumulong sa kanya at sinabihang mas maigi pang magkatulong na kaysa magiging dancer pero maski pagkakatulong ay wala siyang mapasukan. Dahil walang tumatanggap sa kaniya. Kapit patalim na siya para mabuhay sila ng ina niyang nakaratay sa sakit. Dahil alam niyang hindi sila mabubuhay sa paglalako lamang ng kakanin kaya pikit-mata niyang tinanggap ang pagiging dancer.
Isang madaling araw matapos ang sayaw niya ay agad niyang kinuha ang sahod niya sa gabing iyon at dumaan sa pharmacy para bumili ng gamot ng kaniyang ina saka tumuloy sa paglalakad. Oo, nagtitipid din siya kaya kahit halos isang oras niyang nilalakad ito ay nagtiis siya. Nasa kalagitnaan na siya nang paglalakad ng may grupo ng kalalakihan ang huminto sa harapan niya.
"Miss, puweding pasakay kahit isang
round?" nakakakilabot na tanong ng isang lalaki.
"Excuse me po, kailangan ko nang umuwi dahil itong gamot ay kailangan ni Nanay," takot man pero pinilit
pa rin niyang sumagot.
"Pare, mukhang umaayaw ah. Ano ang dapat nating gawin diyan?" nakangisi namang tanong ng isa bago pumaikot sa kaniya.
Tatakbo na sana siya pero hinablot siya nito kaya't napasadsad siya sa kalsada. Kahit ang hawak-hawak niyang gamot ay tumilapon din. Nagsipagtawanan naman ang mga ito. Halatang mga lulong sila sa druga
"Huwag po. Maawa po kayo. Huwag n'yo na pong ituloy binabalak ninyo." Pagmamakaawa ni
Annaliza sa mga ito.
Pero sadyang wala silang awa. Matapos nilamas ang dede niya ng bawat isa sa kanila pati perlas niya ay hinimas ng mga ito bago pinagtulungang buhatin pasakay sa van ng mga ito at pinatakbo ito. Nanlaban siya pero anong magagawa niyang mag-isa laban sa mga ito panglima ang driver. At tumigil sila sa isang bahay at agad din siyang binuhat at walang pakundangang itinapon sa kamang nandoon.
Itinali nila si Analiza sa kanto ng kama. At tahasang hinablot ang suot niyang damit. Walang habas na nilamas nila ang katawan niya. Ang dalawa ay nasa magkabilang s*so niya nagpapakasasa at ang isa ay abala sa pasisid sa kasarian niya habang labas-masok ang dalawang daliri roon. At ang isa naman ay nasa bibig niya pilit pinapasubo ang malaki at maitim nito cobra.
Walang nagawa siyang kundi ang umiyak.
"Huwag po. Maawa kayo sa akin. Matakot kayo sa Diyos." Umiiyak na magmamakaawa ni Analiza.
Pero parang wala silang narinig dahil patuloy pa rin sa pambababoy sa kaniya.
"Pare, ito ang masarap lumalaban," nakangising wika ng isa na siyang kinatawa nilang lahat.
Napasigaw siya sa sakit ng biglang ipasok
ng isa ari sa kaniyang kaselan. Kahit dancer siya sa club ay hindi siya nagpapalabas o nakikitable. Kaya't hindi niya maiwasang maiyak nang biglang ipasok ng isa sa mga ito ang ari nito sa kanyang kaselan. Dancer siya ngunit nanatili siyang birhen dahil hanggang sa sayaw lamang siya. Ilang sandali pa ay kinalagan siya ng mga ito at bahagyang tumigil sa pagbayo ang lalaking na pumasok sa ari niya. Nanlaki ang kaniyang mata nang humiga ang isa at nilagay siya sa ibabaw nito sabay pasok uli sa ari niya habang ang isa ay nilalawayan ang kanyang pwet at pinasok din ito. Sabay na bumayo ang dalawang hayop na iyon habang ang dalawa ay salitang pinapasubo sa kaniya ang mga ari. At dakma sa kaniyang s*so. Salitan ang lima sa pagbababoy sa kaniya.
Nang nakaraos ay kumuha sila na
bote at ito naman ang ipinasok sa ari at puwet niya. Hindi lamang iyon, ginagawa pang ashtray ang katawan niya. Sa tindi ng sakit at torture sa kaniya ay nawalan siya ng malay tao. Hindi pa sila nakuntento dahil muli nilang binaboy ang lanta niyang katawan bago siya itapon kung saan ng mapagtantong patay na siya. Ngunit iyon ang huli niyang natandaan, ang pagsalpak ng bote sa kaselan at puwet niya.
"Mga 'tol sibat na napuruhan yata ang boba tsugi na," ani ni Guilbert sa mga kasamang lima.
Wala nang sumagot sa kanila bagkus ay
nagsipanakbuhan na sila pabalik sa van. Hindi nila napansin ang isang bagay na makapagdidiin sa kanila.
ITUTULOY
- Writer
