"ชายารอง"
"ฮองเฮาตั้งใจไว้แล้วว่า ชายารองคนนี้จะต้องปรนนิบัติเจ้าได้ไม่มีบกพร่อง"ฮ่องเต้สนับสนุนอีกแรง ลี่หยางอยากจะบอกเหลือเกินว่าแม้จะตายลงตอนนี้เขาก็ไม่ต้องการใคร จะหาวิธีเช่นไรในการปฏิเสธ
"เจ้ายังหนุ่มแน่นเรื่องแบบนี้ น่าเห็นใจไม่น้อยสมัยฝ่าบาทยังอายุเท่าเจ้ามีสามตำหนักสนมมากมาย แม้จะเป็นแค่องค์ชายแต่ก็จำเป็นที่จะต้องใส่ใจเรื่องผู้สืบสกุล"ลี่หยางก้มหน้านิ่งคนเดียวที่คิดถึงตอนนี้คือหว่านหนิง
“ถึงแม้ลี่หยางต้องสิ้นลมลงในตอนนี้ก็ไม่รับชายารอง”ฮ่องเต้โต๊ะตบดังลั่น แต่ ฮองเอาที่คาดการไว้แล้วกลับนิ่งเฉยปล่อยให้ฮ่องเต้แสดงความไม่พอใจที่ลี่หยางขัดบัญชาฮองเฮา
“เจ้าห้า..แยกแยะไม่ออกหรือไรว่าสิ่งไหนควรทำสิ่งไหนไม่ควรทำ”
“ลี่หยางขอบพระทัยฝ่าบาทและฮองเฮาที่ทรงห่วงใย แต่เรื่องนี้ลี่หยางจำต้องให้ หว่านหนิง ช่วยตัดสินใจในเมื่อนางแต่งเข้าตำหนักร้อยดาวแล้วนางเองก็เป็นเจ้าของตำหนักร้อยดาวกึ่งหนึ่ง”
