Nangangalumata si Aleigh at mukhang inaantok pa nang bumaba siya ng kusina kinabukasan, binulabog siya buong magdamag ng mga salita ng Donya sa kanya na si Lacim ang namili ng mga gamit niya at hindi si Julian. Doon niya naalala ang mga pahaging sa kanya ni Matet, at ang pagtatanong ni Delia. Naisip niya na siguro ay mayroong nalalaman ang dalawang iyon. Hindi naman siya nagagalit o naiinis, wala naman siyang karapatan na gawin ang mga bagay na iyon lalo pa at mababang uri lang siyang trabahante dito.
“Kape ka na, Aleigh.” alok ni Abeth sa kaniya nang makita na siya nito.
“Sige, maliligo lang ako.” paalam niyang pumasok na ng silid nila.
Sakto namang labas ni Matet ng bayo, tumutulo pa ang buhok nito.
“Good morning,” masayang bati nito sa kanya na kanya lang namang ngitian,
