Halos madaliin na ni Aleigh ang kanyang pagkain nang bumalik si Delia at bitbit ang kplato ng pagain ni Lacim, hindi maiwasan ng dalagang mailang sa panaka-nakang paninitig ni Lacim sa kanya. Sabayan pa iyon ng kakaibang mga pintig ng puso niya. Hindi naman iyon nakaligtas sa mga mata ni Delia, naiiling siyang ngumiti sa kawalan.
“Dahan-dahan lang Aleigh, baka naman hindi ka niyan matunawan.” hindi nakatiis ay puna ni Delia sa kanya, “Maaga pa naman para magmadali kang umakyat sa itaas.”
Ngumiti lamang si Aleigh nang nahihiya, na naging dahilan upang magtaas na ng kanyang paningin si Lacim sa kanila. Hindi niya maintindihan pero labis talaga siyang nagagandahan sa dalagang kaharap. Nagagandahan na siya dito nang unang beses niya pa lang itong makita sa litrato. At ang pagiging simp
