Ilang minuto pang tinitigan ni Mico si Lacim na nakatayo lang sa kanyang harapan ngayon. Puno ng katanungan ang kanyang mga mata sa inaasta ng kaibigan niya.
“Bakit ba sa akin ka makikisabay?” pang-ilang ulit niya ng katanungan habang itinutulak palayo si Lacim sa nakaparada niyang sasakyan, “Anong silbi ng sasakyan mong dala?”
Pagak na tumawa lang si Lacim sa kanya, hindi alam kung paano sasabihin ang lahat ng sekreto niya sa kaibigang nangungulit at kaharap at tila wala itong planong isabay siya.
“Sige na Dude, madadaanan mo rin naman iyong unit ko kapag pauwi ka na.” ulit niya.
Iyamot na sinipat ni Mico ang kanyang pambisig na relo, naiiling na nilingon na siya.
“Dude naman, lalo akong mala-late kung sasabay ka at—hoy Lacim! Bumaba ka diyan!”
Walang nagawa ang kanyang kaibigan nan
