Kabanata 17

1719 Words

OLIVIA PAGLINGON ko ay nakita ko siyang masama ang tingin sa akin. Nakasuot siya ng itim na t-shirt at maong na pantalon. Matalim ang kanyang mga mata at wala siyang ibang expression kundi galit sa ginawa ko. Mayroon siyang hawak na baril. Doon ako mas lalong kinakabahan. Nanlalamig ang aking buong pagkatao dahil sa sandaling iputok niya ito ay patay ako. Nanginginig akong lumingon sa mahabang daan paalis. Wala akong ibang naiisip kundi ang ipagpatuloy na lang ang aking pag-alis kahit pa nakatingin siya, baka sakaling maawa siya. Hahakbang pa sana ako ngunit bigla na namang pumutok ang baril. Bang! "Aaahhhhh!" Napasigaw ako at nanginginig na naman sa takot. Tinamaan ang lupa sa likuran ko. Nanginginig akong napaupo sa damuhan at umiiyak. "Maawa ka! Maawa ka sa akin!" Umiiyak na

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD