21. BÖLÜM
İnsan ya bir derdi ya da düşünecek çok şeyi olunca uyuyamazmış. Lila da uyuyamamıştı. Kafasında çok şey dönüyordu. Hatırlamadığı geçmişi, şimdisi, şimdiden sonra neler olacağı derken resmen üzerine dağ devrilmişti. Duvardaki saate baktığında üçü geçiyordu. Esnedi ama bu kuru bir esnemeydi. Uykuyla alakası dahi yoktu. Kendini yataktan zorlaya zorlaya arabasına indirebildiğinde kan ter içinde kalmıştı.
Serin bir hava olduğunu bildiğinden yatağının üzerindeki çarşafı kucağına koydu. Evden çıktığında Emir de Eylem de uyuyordu. Kapıyı uzanıp açtığında çıkışı zor olsa da kendini dışarı atabilmişti. Derince bir soluk alırken artık mevsim son bahara dönmüştü. Eylem, ekim başlarında olduklarından bahsetmişti.
Bahçenin geniş olmasını sevmişti. Araba ileri doğru giderken her tarafın
