“โอ๊ย!”
มิรันถึงกับร้องเสียงหลง เมื่อถูกจิกผมยาวสลวยให้แหงนคอ เพื่อที่อีกฝ่ายจะได้ตวัดลิ้นสาก โลมเลียรอยแผลเป็นบริเวณลำคอขาวนวล เธอกลืนน้ำลายตัวเองไม่ต่ำกว่าสิบรอบ เพราะสัมผัสสวาทของเขามันทำให้เธอคาดไม่ถึง
“อุ๊ย!”
ร่างเล็กสะดุ้งเฮือก เมื่อฝ่ามือหยาบใหญ่ล้วงเข้าไปในกางเกง ก่อนที่เขาจะใช้เข่าดันขาเรียวให้ถ่างออก แล้วสอดนิ้วกลางเข้าไปในส่วนลึก ที่ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้สัมผัสมัน
“ระ รุ่นพี่” เธอตกใจมาก จนตัวเกร็งไปหมด
“อย่าเกร็ง” เสียงทุ้มต่ำบอกคนตัวเล็ก พลางกดนิ้วเย็นเฉียบเข้ามาลึกขึ้น จนถึงจุดที่เธอรับไม่ไหว ใบหน้าแดงซ่านสะบัดหัวไปมาสองมือจับข้อแขนแกร่งกร้านโดยอัตโนมัติ
“มะ มันเร็วไป ระ รันยังไม่พร้อม รุ่นพี่เอาออกไปก่อนได้ไหมคะ” ดวงตาคมกริบจ้องมองเจ้าของเรือนร่างสั่นเทิ้ม ด้วยสายตาเรียบนิ่ง ก่อนที่พี่ไคจะค่อยๆ ดึงนิ้วแข็งขืนออกไปอย่างเชื่องช้าๆ แล้วแยงกลับเข้ามา ถึงจุดที่ทำให้มิรันสติ
