บทที่ 7

2616 Words

“พี่ดื่มมาเหรอคะ?” “ค่ะ พี่ไปดื่มกับลูกค้ามา” พี่คิเรียลตอบกลับเสียงอ้อน แล้วซบใบหน้าหล่อคมลงบนไหล่บาง แล้วทิ้งน้ำหนัก จนคนตัวเล็กเริ่มเซถอยหลัง แต่ก่อนที่เธอจะล้ม วงแขนแกร่งกร้านก็โอบรอบเอวเอสเอาไว้ “ถะ ถ้าพี่ไม่ไหว เดี๋ยวหนูพาพี่ไปนอนพักดีกว่านะคะ” “พี่ไหว พี่แค่อยากอ้อนหนูเฉยๆ” ดวงตาสีน้ำตาลเข้ม จดจ้องดวงตาสีน้ำตาลอ่อน ด้วยประกายแห่งความรู้สึก เธอรู้ว่าพี่คิเรียลคิดยังไงกับเธอ แต่ทว่าเธอไม่ได้คิดกับเขาแบบนั้น เธอมองเขาเป็นพี่ชาย เหมือนกับที่มองพี่โจโฉ และรุ่นพี่คนอื่นๆ หากเธอตอบรับความรู้สึก โดยที่ไม่ได้รัก เธอกลัวว่าจะทำให้เขาเสียใจ ซึ่งเธอรู้ดี ว่าความรู้สึกนี้ มันเจ็บขนาดไหน “อย่าเพิ่งปฏิเสธพี่นะ” เขาพูดเหมือนรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ “พี่ขอเวลาหน่อย ขอเวลาอยู่กับหนู” พูดจบ เขาก็โน้มใบหน้าลงมาซบบริเวณทรวงอก แล้วยกตัวเธอขึ้นอุ้ม พาไปนั่งบนโต๊ะ จากนั้นยืนซบอกนุ่มนิ่มอยู่อย่าง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD