Careela's POV
"Ang lawak ng upuan. Ano ang ginagawa niya sa sulok?" Tanong ko sa aking isip nang mapansin ko si Erwhan na halos dumikit na ang katawan sa pintuan ng sasakyan.
Halata ko na umiilag pa rin sa akin ang bading na ito kahit siya pa ang nag-initiate na lapitan ako at kausapin kanina nang nasa office kami. Sabagay, napilitan lang siya dahil may kailangan siya sa akin. Iyon lang iyon kaya niya binaba ang pride niya kahit ang totoo ay ayaw naman niya akong kausapin.
Mukhang tanga tuloy sa paningin ko ang lelong niyong bading. Halos sumiksik na siya malapit sa pintuan ng kaniyang kotse at halatang iniiwasan niya na madikit ang balat niya sa balat ko. Kulang na lang ay maglagay siya ng invisible na harang sa pagitan naming dalawa para hindi siya madikit sa akin.
As if naman nak
