"You're just going to eat that?"
Magkadikit ang makakapal na kilay niyang tanong habang pinapanuod niya akong magluto ng noodles.
"Yes. It's the fastest way to have food," tipid ko siyang nginitian. Kahit paano ay nawala na ang kaba ko.
"No, Mikoy. I'm not going to allow you to eat that noodles with rice. What's the use of having me here if I can't get food for you?"
Bago pa ako makahirit ay nakatalikod na siya at may kausap na sa telepono.
Pinakinggan ko ang sinasabi niya ngunit wala Naman akong naiintindihan dahil gamit niya ang lokal nilang dialekto. Napailing na lang ako nang ngumiti lang siya sa akin.
Wala pang sampung minuto ay may kumatok na sa pinto. Bago pa ako makapunta roon ay naunahan na ako ni Rasheed. Pagbalik niya ay nanlaki ang mga mata ko sa dala niyang bag. Lama
