"Kamusta ka na, Mikoy?"
Ngumiti ako sa kanya.
"Manong Lito, buti naman po at nakapasok na kayo ngayon. Matagal din po kayong wala," sabi ko nang makalapit ako sa kanya.
"Oo nga. Napakahirap magkasakit lalo na kung walang pamilya na mag-aalaga kaya heto, tumagal bago ako gumaling," saad niya. Sabay na kaming naglakad palabas ng mall.
"Sino na ang nakasasabay mong umuuwi noong wala ako?" tanong niya kaya saglit ko siyang nilingon.
"Ako lang po ang madalas umuwi nang mag-isa, Kuya."
Gulat siyang napatingin sa akin.
"Mabuti naman at hindi ka napapahamak kahit mag-isa ka lang na umuuwi."
"Hindi naman po," nakangiti kong baling sa kanya. Iyon din ang ipinagpapasalamat ko. Tila ako may guardian angel at nalalayo ako sa anumang disgrasya o panganib kahit ako lang mag-isa ang umuuwi. H
