หลายวันต่อมา
เช้าวันใหม่มะลิเข้าไปในห้องนอนของภาคินเหมือนเช่นทุกเช้า จัดเตรียมเสื้อผ้าจนเสร็จสรรพ จากนั้นก็เดินไปยืนอยู่ข้างเตียงมองร่างหนากำลังนอนหลับสนิทอยู่พร้อมกับยิ้มมุมปาก ตอนที่เขานอนหลับไม่มีการตอบโต้ใดๆ กับเธอ ยังจะดีกว่าตอนที่เขาตื่นเสียอีก เพราะเอาใจยากจริงๆ มะลิส่ายหน้าเบาๆ
"แอบมองฉันทำไม" มือหนาดึงกระชากร่างบางแรงๆ จนล้มลงไปทับบนร่างหนาเต็มๆ พร้อมกอดรัดให้แนบชิดกับตัวเอง
"พี่คินปล่อยค่ะ มะลิอึดอัด"
"ฉันไม่ปล่อยเธอจะทำไม"
"มันไม่เหมาะค่ะ "
"งั้นก็ตอบคำถามฉันก่อนสิ" หอมแก้มเนียนนุ่มฟอดหนึ่ง
"คำถามอะไรคะ"
"ไหนเธอลองบอกฉันมาหน่อยสิ ว่าเหตุผลอะไรบ้างที่จะทำให้เธอไม่อยากจะดูแลคนไข้ต่อ"
"พี่อยากรู้จริงๆ เหรอคะ"
"ใช่ฉันอยากรู้มากๆ เลยล่ะ"
"ก็ได้ค่ะ มะลิจะตอบแต่ปล่อยก่อนได้ไหมคะ"
"ปล่อยก็ได้" ยอมปล่อยแต่โดยดี มะลิจึงลุกขึ้นนั่งข้างๆ
