วันต่อมา
มะลิกำลังทำกายภาพให้ภาคินที่นอนราบอยู่บนเตียง มะลิก้มหน้าบริหารกล้ามเนื้อขาของภาคินไปเรื่อยๆจนเห็นว่านานพอสมควร จึงวางมือลงแล้วเงยหน้าขึ้นมามองภาคินที่กำลังจ้องมองหน้าเธออยู่ก่อนแล้ว
"พี่คินลองขยับเท้าให้มะลิดูหน่อยสิคะ"
"ได้สิ" มองไปที่ขาทั้งสองขาของตัวเองพร้อมกับพยายามขยับเท้าและขาให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ปรากฎว่าเท้าทั้งสองข้างขยับได้เยอะขึ้นกว่าเดิม จากที่ก่อนหน้านั้นขยับได้แค่ปลายนิ้วเท้าเท่านั้น
"เท้าของพี่ขยับได้เยอะขึ้นมากแล้ว ดีใจจังเลยค่ะ" มะลิยิ้มกว้าง
"อืม"
"งั้นลองยืนสักหน่อยไหมคะ เผื่อจะยืนได้" มะลิเดินเข้าไปช่วยพยุงภาคินให้ลุกขึ้นนั่ง
"เธอจะให้ฉันลองยืนจริงๆใช่ไหม"
"ค่ะ ถ้ายืนได้ก็จะได้หัดเดินเลย "
"ก็ได้"
มะลิประคองภาคินลุกขึ้นจากเตียงแล้วให้ยืนอยู่กับที่โดยที่เธอเองโอบประคองร่างหนาเอาไว้แน่นเพื่อไม่ให้ล้มลงไป มะลิเ
