ร้ายพ่ายรัก

ณ อำเภอเมืองเชียงใหม่ ภาคินขับรถเลี้ยวเข้าไปจอดใต้คอนโดหรูแห่งหนึ่งกลางเมือง ที่เขาเคยมาเป็นประจำเพื่อมาหาคนรักที่หมั้นหมายกันแล้วของตัวเอง และนอนค้างเป็นครั้งคราว วันนี้เขามาถึงก็มืดค่ำแล้วเพราะเขาขับรถมาจากต่างอำเภอหลังจากเคลียร์งานที่สวนส้มเสร็จ วันนี้เป็นวันเกิดของกิ่งเขามาโดยที่ไม่ได้บอกเธอ เพื่อมาเซอร์ไพร์สให้เธอดีใจ ภาคินหยิบกล่องเค้กที่เขาสั่งทำเป็นพิเศษออกมาจากรถ แล้วขึ้นลิฟต์ตรงไปยังห้องของกิ่งทันที กดกริ่งหน้าห้องสักพักรอไม่นานประตูห้องก็ถูกเปิดออกด้วยผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งที่ใส่แค่ชุดคลุมอาบน้ำ "คุณเป็นใครทำไมถึงมาอยู่ในห้องกิ่งคนรักของผมในสภาพนี้ได้" จ้องหน้าฝ่ายตรงข้ามเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ "คุณนั้นแหละเป็นใคร" ชายแปลกหน้าถามกลับ "ใครมาเหรอคะ กาย" กิ่งรีบเดินออกมาจากห้องนอนตรงไปหากาย "พี่คิน! มาได้ยังไงคะ" ถามออกไปด้วยความตกใจ "ไอ้หมอนี้มันเป็นใคร" ภาคินกำมือแน่นด้วยความโกรธมองหน้ากิ่งกับกายสลับกันไปมา "เป็นเพื่อนค่ะ" ตอบออกไปไม่เต็มปาก พอกายได้ยินอย่างนั้นก็หันไปมองหน้ากิ่งทันที เขากับเธอเพิ่งจะนอนด้วยกันเมื่อกี้แท้ๆ เธอยังตอบว่าเป็นเพื่อนอีก เขาไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลย "พี่ไม่เชื่อ ใส่ชุดคลุมอาบน้ำกันทั้งคู่แถมยังอยู่ด้วยกันอีก กิ่งคิดว่าพี่โง่จนดูไม่ออกเลยหรือไง" จ้องหน้ากิ่งด้วยความโกรธ "พี่คินกิ่งขอโทษ กิ่งไม่ได้ตั้งใจ" เดินเข้าไปจับกุมมือภาคินไว้ "กิ่งรู้ไหมพี่ตั้งใจจะมาเซอร์ไพร์สวันเกิดกิ่ง แต่พี่ไม่คิดเลยว่ากิ่งจะทำกับพี่อย่างนี้"ก้มหน้ามองดูเค้กที่อยู่ในมือตัวเอง "กิ่งรักพี่นะคะ สิ่งที่เกิดขึ้นมันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ" พูดพลางสบตาภาคิน "คนรักกันเขาไม่ทำอย่างนี้หรอกกิ่ง"พูดด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ  "ผมขอตัวกลับก่อนก็แล้วกัน เชิญคุยกันตามสบาย" กายพูดแทรกขึ้นกำลังจะเดินเข้าไปข้างในเพื่อใส่เสื้อผ้าแต่ถูกภาคินจับไหล่ให้หันหน้ามาทางเขาก่อน "แกรู้อยู่แล้วใช่ไหม ว่ากิ่งมีคู่หมั้นแล้ว"จ้องหน้ากายตาเขม่น "ใช่ผมรู้ แต่ไม่รู้ว่าเป็นคุณ" มีผู้หญิงมาเสนอตัวให้ ใครไม่เอาก็โง่เต็มทีแล้ว ผัวะ! ภาคินชกไปที่หน้าของกายแรงๆหนึ่งที จนหน้าหันเลือดกลบปาก "โอ๊ย! " กายร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ยกมือขึ้นมาจับปากตัวเอง "แกก็รู้อยู่แล้ว ทำไมถึงกล้าทำอีก" กำมือแน่นด้วยความโกรธจะเดินเข้าไปซ้ำอีก แต่กิ่งมาห้ามไว้ก่อน "อย่าค่ะ พี่คิน" ยืนขวางหน้าภาคินไว้ "กิ่งรักมันใช่ไหม ถึงได้ปกป้องมัน" จ้องหน้ากิ่งน้ำตาคลอเบ้า "เปล่าค่ะ กิ่งรักพี่นะคะ" เป็นเพราะความเหงาทำให้เธอเผลอใจไปมีอะไรกับกาย "ปากกิ่งบอกว่ารักพี่แต่การกระทำมันไม่ใช่เลย พี่ผิดหวังในตัวกิ่งมากเลยรู้ไหม" เขาไม่คิดเลยว่าจะต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้  "เพราะพี่คินนั้นแหละ เอาแต่ทำงานไม่มีเวลาให้กิ่งเลย เราก็หมั้นกันมาตั้งนานแล้ว พี่ก็ไม่ยอมแต่งงานกับกิ่งสักที " พูดด้วยน้ำเสียงตัดพ้อน้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง "ที่พี่ทำงานหนักก็เพื่ออนาคตของเรานะ เราคุยกันหลายครั้งแล้ว พี่คิดว่ากิ่งเข้าใจแล้ว กิ่งก็เห็นถ้าพี่ว่างเมื่อไหร่พี่ก็มาหากิ่งทุกครั้ง" เขาคิดว่ากิ่งจะเข้าใจในตัวเขามากพอ แต่ไม่เลยเธอไม่เข้าใจอะไรเลย "กิ่งว่าเราเลิกกันเถอะค่ะ " หันหลังให้ภาคินทันที "กิ่งรู้ไหมจริงๆแล้ว พี่ตั้งใจจะไปคุยเรื่องงานแต่งงานของเราในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้ากับพ่อแม่ของกิ่ง" น้ำตาลูกผู้ชายค่อยๆไหลออกมา ที่ได้ยินคำบอกเลิกออกมาจากปากคนที่เขารักมากที่สุด "มันสายไปแล้วค่ะ กิ่งอยากอยู่กับคนที่ให้ความสุขกับกิ่งมากกว่า ไม่ใช่รักแต่ไม่มีความสุขแบบพี่" กิ่งหันมาเผชิญหน้ากับภาคินตรงๆ  ภาคินได้ยินอย่างนั้นถึงกับจุกไม่คิดว่ากิ่งจะพูดมันออกมาจากปากเธอ "ได้ในเมื่อรักพี่แล้วไม่มีความสุข พี่จะไปเอง" หันหลังให้กิ่งแล้วเดินออกไป "เดี๋ยวก่อนค่ะ เอาแหวนของพี่คืนไปด้วย" กิ่งถอดแหวนหมั้นออกจากนิ้วเดินเข้าไปหาภาคินแล้วยื่นแหวนคืนให้ ภาคินยื่นมือไปรับแหวนด้วยความเจ็บปวดแล้วเดินหันหลังออกมา ตรงไปที่รถของตัวเองทันที พอขึ้นมานั่งบนรถก็ขับออกไปด้วยความเร็ว จนไปหยุดตรงหน้าผับชื่อดังแห่งหนึ่ง จากนั้นก็เลี้ยวรถเข้าไปจอดตรงลานจอดรถ แล้วเดินตรงเข้าไปข้างในผับพอหาที่นั่งได้แล้วก็สั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มาดื่มอย่างเอาเป็นเอาตายในหัวก็นึกถึงแต่หน้ากิ่ง ดื่มไปสักพักก็เริ่มเมาไม่รู้เรื่องจึงเรียกพนักงานมาคิดเงิน พอคิดเงินเสร็จก็เดินโซซัดโซเซเดินออกมาจากผับไปที่รถของตัวเอง พอขึ้นนั่งบนรถก็ขับออกไปยังเส้นทางที่จะกลับต่างอำเภอ ด้วยความมึนเมาทำให้ภาคินขับรถไปด้วยความเร็วสูง จนรถส่ายไปมาเพราะไม่มีสติควบคุมพวงมาลัยรถมากพอ ขับไปสักพักจนมาถึงทางโค้งเพราะความมึนเมากับความเร็วของรถทำให้รถแหกโค้งพุ่งไปชนกับเสาไฟฟ้าข้างทางเต็มๆ เอี๊ยด โครม! รถพุ่งอัดเข้าไปเต็มๆแรงจนเสาไฟฟ้าหัก ทำให้ด้านหน้ารถยุบไม่เหลือสภาพเดิม ร่างของภาคินถูกอัดติดกับซากรถจนเลือดอาบท่วมตัว สลบอยู่ข้างในรถหายใจโรยริน ผู้คนที่เห็นเหตุการณ์ต่างก็พากันเข้ามาให้ความช่วยเหลือ และเรียกรถพยาบาล พอร่างภาคินถูกนำออกมาจากซากรถก็ถูกนำไปส่งยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด พอไปถึงโรงพยาบาลบุรุษพยาบาลก็เข็นเตียงที่ภาคินนอนสลบอยู่เข้าไปในห้องฉุกเฉินทันที