DALE MONTEMAYOR: CHAOTIC BILLIONAIRE (TAGALOG)

Chapter- 14

KAMPANTENG lumabas ng room si Cathy. Siguro naman ay wala na si Dale dahil narinig niya ang pagsara ng pintuan kanina.

“Ahh!” Napasigaw siya nang biglang may yumakap sa katawan niya.

Nanginig ang katawan niya sa takot dahil alam niyang wala na siyang kawala rito.

“Maawa ka please, pakawalan mo ’ko,” pagmamakaawa ni Cathy habang namumutlang nagpupumilit makawala. Lalo siyang nangatal sa takot nang hilahin siya ni Dale papasok sa kuwarto. “No! Please, h’wag!”

“Tama na, baby. Hindi naman kita sasaktan. Bakit nagkaganito ka?” Hinalikan siya ni Dale sa ulo. “Sshh. Don’t cry. Hinding-hindi kita sasaktan. Please calm down.”

Humagulgol ito ng iyak habang patuloy na naginginig sa takot. “P-Please leave me alone, m-maawa ka . . .” Siniil siya ni Dale ng halik. Ayaw niyang marinig ang mga sasabihin nito habang takot na takot sa kanya. Naramdaman ni Cathy ang kakaibang sensasyong dumaloy sa kaibuturan niya.

“Look at me. ’Di ba mahal mo ako mula pa noon? ’Di ba sabi mo, hindi ka magsasawang mahalin ako? Sabi mo pa nga dati, kahit sa pangarap mo lang mahalin kita? Ito na ’yon, baby. Mahal na mahal kita mula pa noon pero hindi ko naipakita sa ’yo dahil natakot ako na kamuhian mo ’ko ’pag nalaman mo ang mga pinaggagawa ko sa mga babaeng dumaan sa kamay ko.

“Mula nang magising ako sa pagkaka-coma at nagisnan ko ang mga ito . . .” Hinaplos ni Dale si Cathy sa mga mata, ilong at labi. “. . . I started falling for you. Pero bigla kang nawala. Hinanap kita pero hindi ka na nagpakita sa akin. Doon ako nag-umpisang mamuhi sa mga babae. Paasa kasi kayo. Sabi ko, kagaya ka rin ng babaeng minahal ko before ako muntikang mamatay. Kaya no’ng bumalik ka after seven years na pagkawala mo ay sobrang saya ko.

“After no’ng may nangyari sa’ tin, hindi ako nagpakita sa ’yo dahil gusto kong pag-isipang mabuti kung papa’no kita mapapapayag na pakasalan ako dahil ayaw na kitang pakawalan. That day, I received an emergency call from my dad. Then na-meet ko si Deile sa airport.

“No’ng bumalik ako kasama si Deile, we meet again. Sobrang napakaligaya ko lalo na nang malaman kong may anak tayo. Gumawa ako ng paraan para mapalapit sa ’yo. ’Di ba nga sabi ko, bigyan mo ako ng chance na maging ama sa mga bata? Reason ko lang ’yon, baby. Ang totoo, gusto kong manatili na kasama ka, na maging totoo na tayong pamilya. Pero one day, umalis kayo para bumalik sa UK.

“Hindi ko kayo naihatid sa airport dahil that same day, nahimatay si Deile. Kinailangan kong unahin siyang itakbo sa ospital, otherwise manganganib ang buhay niya. Ikaw ang doktor niya, alam mo ang sakit niya sa puso. Ilang buwan siyang nag-stay sa ospital. Then no’ng time na kino-contact kita, hindi na kita ma-reach hanggang ipahanap ko kayo sa UK. Hindi ko kayo mahanap. So I decided na hintayin ko na lang kayong bumalik, but I was surprised nang mabalitaan ang nalalapit mong kasal. Para akong binagsakan ng langit at lupa, sobrang sakit.

“Hindi ko matanggap na ipinagpalit mo ako kay Mondragon kaya kinuha ko ang mga bata dahil sila na lang ang natitira kong alas para mabawi kita. ’Di ba sinabi ko sa ’yo na kung gusto mong makasama ang mga bata ay lumipat ka sa mansiyon? Pero hindi ka pumayag. Lalo akong nasaktan noon, Cathy. Ilang beses akong nasa harapan ng bahay mo at palagi kong nakikitang kasama mo sa loob ng bahay si Andrei.

“Halos mamatay ako sa sobrang selos sa tuwing naiisip ko na magkatabi kayo sa kama. Dapat ako lang dahil akin ka lang. Mahal na mahal kita, Cathy.” Dahan-dahang lumuhod si Dale sa harapan niya. “Patawarin mo ako sa nagawa ko sa ’yo.

“After no’ng mangyari ’yon, walang araw na pinagsisisihan ko ’yon, pero ayaw mo na akong kausapin, hanggang sa kinailangan kong bumalik ng London. Nag-decide akong dalhin ang mga bata para makilala ng mga lolo at lola nila.” Hilam sa luha ang mga mata ni Dale na nakatingala kay Cathy habang nakayakap ito sa mga hita niya.

Umangat ang kamay ni Cathy sa buhok ni Dale at hinaplos iyon. “Tumayo ka na nga diyan!” Sabay hila nito kay Dale.

“Please, sabihin mo muna sa akin na hindi ka na galit at pinatatawad mo na ako.” Saka ibinalik ang mukha sa pagkakasubsob nito sa pagitan ng mga hita ni Cathy. Alam ni Dale na kanina pa tumatalab ang ginagawa niyang pagsi-seduce dito kaya lalo pa niya itong tinudyo. Nilakasan niya ang paghinga sa pagitan ng mga hita ni Cathy at doon na ito tuluyang napaungol.

Hindi na rin napigilan ni Dale ang matinding pagnanasa at pananabik kay Cathy, kaya sa halip na lumayo ay lalo pa niyang idiniin ang mukha nito at kinagat-kagat pa ang p********e nito kahit nakadamit pa ito. Ramdam na ramdam ni Cathy ang kakaibang kiliti. Sa isang iglap ay nahubad agad ni Dale ang pang-ibaba niya. Tumayo si Dale at binuhat ang naginginig na katawan ni Cathy.

Inihiga niya si Cathy at nagmamadali siyang naghubad at pumaibabaw sa kanya. Inalis niya ang bra nito saka nilaro ng dila ang dalawang n*pple nito. Sobra ang pananabik ni Dale kaya isinagad niya agad ang kanyang kahabaan sa kaloob-looban ng p********e nito. Bawat ulos ni Dale ay naghahatid ng matinding luwalhati kay Cathy. Nakababaliw ang sarap na ginagawa ni Dale sa kanya. Kahit anong posisyon ang gawin nito sa kanya ay sarap na sarap siya.

“’Ayan na ’ko, baby. Ohh . . .”

Nagsalubong ang katas nilang dalawa at lalo pang ipinagdiinan ni Dale ang katigasan niya rito. Humiga si Dale sa tabi niya. Walang-kahirap-hirap na binuhat nito ang katawan ni Cathy at idinapa ito sa ibabaw niya.

“Sleep, baby . . .” Marahang hinila ni Dale ang comforter saka tinakpan ang kahubaran nila.

Pumipikit na si Cathy nang maramdaman niya ang mga halik ni Dale sa ulo niya. “I love you, baby.”

At bago tuluyang lamunin ng kamalayan si Cathy ay sumagot siya. “I love you too, babe.”

***

The next day . . .

“I NEED to go to the hospital,” paalam ni Cathy kay Dale.

“Baby, puwede bang mag-file ka ng leave, kahit one week lang, please. We need to spend time with our children. Matagal ka na nilang na-miss.”

“Sure!” Saka tumuloy si Cathy sa closet at naghanap ng maisusuot, pero natigilan siya nang maalalang wala na pala siyang damit na puwedeng gamitin. Naupo sa gilid ng kama si Cathy habang nakatitig sa closet.

“Bakit, baby?” naguguluhang tanong ni Dale.

“Wala pala akong damit na puwedeng magamit.”

“Why? Ano ’yang mga ’yan?” turo nito sa mga damit sa loob ng closet niya.

“Masyadong maluwag ang mga ’yan sa akin. ’Yong suot ko kahapon sa mansiyon ay binili ko lang sa mall before I went there.”

Naaawang niyakap ni Dale si Cathy. “I’m so sorry, baby. Because of me kaya ka nangayayat. Isuot mo muna ang kahit ano d’yan para makapunta tayo sa mall bago ka dumeretso sa ospital at nang makapag-breakfast ka na rin.”

Hubad-baro pa si Dale nang hilahin siya. “Wait, Dale. Bakit nakahubad ka? ’Yong T-shirt mo, naiwan sa room.”

“No need. Halika na.”

Nagtataka man si Cathy ay sumunod na lang siya kay Dale, pero ang mas nakagugulat ay nang pumasok sila sa katabi niyang pinto.

“A-Ano’ng gagawin natin dito at kaninong bahay ’to?”

“Mine, baby.”

“Ha?”

“A year ago, dito na ako nakatira.”

“Oh? So sa ’yo pala ’to? Hindi ko alam na kapitbahay pala kita. Well, matagal ko nang gustong itanong ’to sa ’yo.”

“Go ahead. Ano ba ’yon?” tanong ni Dale sa kanya.

“Papaano ka nakapasok sa bahay ko? Samantalang once na mag-close ang door, naka-auto lock ’yon.” Itinaas ni Dale ang dalawang key card galing sa bulsa. Nanlaki ang mga mata ni Cathy. “Bakit meron ka niyan?”

“Simple, baby. I am a Montemayor, remember? And who is the owner of this building? Don’t tell me, hindi mo kilala ang may-ari ng penthouse building na ’to?”

“No. Agent lang kasi ang kilala ko. Hindi naman ako interesadong malaman kung sino ang may-ari nito, tutal nabayaran ko na naman ito.”

Tumaas ang kilay ni Dale. “Hindi daw interesado sa owner.”

“May sinasabi ka ba?” baling ni Cathy sa kanya.

“Wala naman.” Palihim na napangiti si Dale. Hindi naman nakaligtas iyon kay Cathy kaya nilapitan siya nito at kinurot sa tagiliran. “Ouch, baby! Masakit ’yon, ah.”

“Nakakainis ka kasi nagagawa mo pang pagtawanan ako.”

Mabilis niyang niyakap si Cathy at siniil ng halik.

“Hindi ka ba talaga interesado sa owner nitong building?” Kunwari’y nagtatampo ito.

“At bakit mo ako pinipilit d’yan, ha? Baka ikaw ang interesa—” Naputol ang sasabihin pa ni Cathy nang muli siyang halikan ni Dale sa mga labi.

“So okay lang sa ’yo na mawala ako sa buhay mo, ha?”

Nanlaki ang mga mata ni Cathy. “You mean, ikaw ang may-ari ng building na ’to?”

“Yes!” walang-ligoy na sagot ni Dale. “Actually, si Laurice ang namamahala nito. Hindi pa naman kami gano’n katagal sa business na ’to at bihira lang pumasyal dito ’yong sister ko. Sa London kasi siya nakabase.”

Magtatanong pa sana si Cathy nang hilahin na siya ni Dale.

“Let’s go na, Doctora, para makabili na tayo ng damit mo at para makapag-file ka na ng leave.”