เพื่อนเก่า

1032 Words
ตอนที่ 7 “เจน ผู้ชายคนเมื่อกี้ใคร” พิมพ์ชนกเอ่ยถามเจนจิรา “อ๋อ น่าจะเป็นกลุ่มที่มากับคุณพงศ์แหละทำไมเหรอ” “แล้วทำไมคุณพงศ์เอาเพื่อนมายุ่งในงานของเราด้วย แบบนี้ฉันไม่โอเคนะ” “เอาน่าพิมพ์ ถือว่าพวกเราได้ส่วนลดจากงานนี้” “เดี๋ยวอีกสักพัก ฉันขอกลับก่อนก่อนนะ..นี่ก็ดึกมากแล้ว” พิมพ์ชนกรีบบอกกับเพื่อน “ไม่เอาน่าพิมพ์ เรามาสนุกกันนะจ๊ะคืนนี้ ทำไมต้องทำหัวเสียแบบนี้ด้วย ไหวมั้ยพิมพ์” “ไหวอยู่ ๆ งั้นฉันไปห้องน้ำอีกแป๊บ..เดี๋ยวมา” “เอ่อ ๆ รีบไปรีบมานะ” เจนจิราเพื่อนสนิทของเธอรีบบอก ชญานนท์ที่นั่งรออยู่นานแล้ว จึงเดินไปดูพิมพ์ชนกบริเวณหน้างาน เมื่อเห็นว่ายังไม่มีใครออกมาเขาจึงไปหาห้องน้ำบริเวณนั้นเพื่อปลดทุกข์ ระหว่างเดียวกันนั้นพิมพ์ชนกที่ไม่อยากเข้าห้องน้ำด้านในห้องจัดเลี้ยงเพราะต้องเดินผ่านกลุ่มโต๊ะของชายคนเมื่อสักครู่ เธอจึงเดินมาสูดอากาศข้างนอก และจะได้โทรบอกกับน้อง ๆ ว่าอีกสักพักเธอจะกลับบ้าน แต่ว่าชายคนดังกล่าวก็ยังไม่เลิกรา เมื่อเขาเห็นพิมพ์ชนกเดินออกไปคนเดียว เขาจึงรีบเดินตามออกมา หลังจากที่พิมพ์ชนกเดินออกจากห้องน้ำ ชายคนดังกล่าวเข้ามาลวนลามเธอทันที เพราะเห็นว่าทางสะดวกและไม่มีใครอยู่บริเวณนี้ เข้ารีบเข้าไปทักทาย พิมพ์ชนกจึงรีบเดินหนี ชายคนนั้นถือวิสาสะตรงเข้ามาโอบเอวของหล่อนเอาไว้ไม่ให้เดินหนี "เดี๋ยวก่อนสิ..คุณพิมพ์จะรีบไหนกันเล่า" "ปล่อย" พิมพ์ชนกรีบแกะมือปลาหมึกที่มาเกาะกุมออกทันที แม้สมองจะออกคำสั่งกับร่างกายไม่ได้ดีเท่าที่ควร แต่เธอเบี่ยงตัวออกอีกครั้ง พร้อมกับใช้สองแขนผลักไปที่อกชายตรงหน้าอย่างหาเรื่อง “ใจเย็นสิครับ..ไม่เห็นต้องใช้ความรุนแรงกันนี่น่า” พูดจบชายคนดังกล่าวก็คว้าข้อมือของพิมพ์ชนกแล้วกระชากเธอเข้ามากอดอย่างรวดเร็ว และทันใดนั้นฝ่ามือบางก็ฟาดเข้ามาเต็มแรงที่ใบหน้าของเขา ชายคนนั้นไม่สะทกสะท้านหลังจากที่โดนตบ เขาหันมายิ้มอย่างชอบใจ “หยุดมาลุ่มล่ามกับฉันได้ล่ะ จะไปไหนก็ไป” เธอพูดใส่หน้าชายคนอย่างแล้วหันหลังเดินไป “คิดว่าตบผมแล้วจะหนีไปง่าย ๆ งั้นเหรอ” ชายหนุ่มคนดังกล่าวรีบกระชากแขนเธอแล้วเหวี่ยงไปจนติดผนังทางเดิน จากนั้นเข้าประชิดตัวแล้วล็อกให้เธออยู่ในวงแขน ชายคนนั้นเริ่มซุกไซ้มายังซอกคอของเธอ แต่จู่ ๆ ก็มีชายอีกคนกระชากตัวชายคนดังกล่าวออกมาจนกระเด็น ในดวงตาคมสีดำสนิทคู่นั้นฉายแววดุดันน่ากลัว และแผ่รังสีอำมหิตออกมาจนรู้สึกได้ “ถ้าแกแตะต้องเธอรับรองว่าศพไม่สวยแน่” ชญานนท์รีบเตือนคนตรงหน้าที่กำลังจะลวนลามพิมพ์ชนกทันที “แกเป็นใคร เข้ามายุ่งอะไร” ชายคนดังกล่าวออกปากขู่เพื่อไม่ให้ชญานนท์พาหญิงสาวออกไป ชญานนท์โมโหก็เลยเหวี่ยงหมัดลุ่น ๆ ไม่มีรูกระแทกหน้าชายคนนั้นจนหงายหลัง ผัวะ!!!! “คุณพิมพ์ ผมว่าเรากลับกันเถอะ” ชญานนท์ไม่อยากวาดลวดรายนัก เดี๋ยวพิมพ์ชนกจะสงสัยตัวตนที่แท้จริงของเขาเสียก่อนจึงจะรีบพาเธอออกไปจากตรงนั้น “เฮ่ย!..ไอ้ลูกหมา” คนถูกชกหน้าหงายถูกลุกขึ้นมาแล้วรีบกระชากคอเสื้อของชญานนท์ให้หันมาหาทันที แล้วทั้งคู่ก็เห็นหน้ากันอย่างชัดเจน “อ่อ...นึกว่าใคร มึงนั่นเอง” “หึ!..มางานเลี้ยงหรู ๆ กับเขาเป็นด้วยเหรอมึง..ไอ้คนใช้” ไอ้อั้มอดีตคู่อริตอนมัธยมปลาย มันยังจำคำที่พชรมนเคยเรียกชญานนท์ได้เป็นอย่างดี “กูมารับคุณพิมพ์..มึงมาทางไหนก็กลับไปทางนั้น” “งั้นวันนี้กูขอชำระแค้นกับมึง” ไอ้อั้มรีบบอกทันที เมื่อเห็นว่าไม่มีทางเลี่ยงได้ชญานนท์จึงยอมปะทะ “ได้สิ...เพื่อน” สามปีที่ผ่านมาเรื่องหมัดมวยชญานนท์ถูกฝึกมาอย่างช่ำชอง ฉะนั้นเรื่องการกำราบให้จดจำแบบลูกผู้ชายจึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขา “โอ๊ย!!! ไอ้คนรับใช้...มึง!!” หมัดตรง ๆ หนัก ๆ กระแทกหน้าเพื่อนเก่าจนหงายหลังไปอีกหลายครา ระหว่างที่ทั้งคู่ดวลหมัดกัน ชญานนท์ไม่กล้าออกสเต๊ปเยอะ กลัวพิมพ์ชนกจะสงสัยเอาได้ “กูยังไม่อยากให้มึงให้ตายตอนนี้ เพราะฉะนั้นกูจะไว้ชีวิตระยำของมึงไปก่อน แต่มึงอย่ามายุ่งกับคุณพิมพ์อีก” ชญานนท์ชญานนท์กระทืบหน้าจนไอ้อั้มตาเหลือก เมื่อเห็นว่าพิมพ์ชนกเดินออกไปแล้ว “คนรับใช้อย่างมึง เสือกอะไรกับเรื่องของเจ้านายวะ” ไอ้อั้มยังกร่างไม่เลิกทั้งที่กลัวจนเสียงสั่นไปหมด ตอนนี้เริ่มมีคนสังเกตเห็นบ้างแล้ว ชญานนท์เลยยกเท้าออกจากใบหน้าของมัน “ถ้ามึงไปยุ่งกับคนอื่น กูสาบานว่าจะไม่ยุ่งเรื่องของมึงเลย แต่กับคุณพิมพ์กูยอมไม่ได้ ไม่งั้นอย่าหาว่ากูไม่เตือน” ชญานนท์ขู่มันไปอีก “จำไว้ไอ้อั้ม ไม่ว่ามึงจะเป็นใคร เป็นลูกเต้าเหล่าใครกูก็ไม่สน ถ้ามึงยังมายุ่งกับคุณพิมพ์อีก มึงกับกูได้เห็นดีกันแน่!!!” “โธ่เว้ย!!! ไอ้เบส ไอ้เบส!!! ไอ้ศัตรูหัวใจ!!!...” ไอ้อั้มลุกขึ้นมาก็โอดครวญแล้วยกมือกุมขมับเมื่อพิมพ์ชนกหลุดลอยไปจากมือทั้งที่เกือบจะได้แล้วแท้ๆ “นี่มันคราวซวยของกูหรือไงวะ หน๋อย...ไอ้เบส มึงกับกูจะต้องได้เห็นดีกันแน่!” เมื่อชญานนท์สั่งสอนเพื่อนเก่าเรียบร้อยแล้ว เขาจึงเดินออกตามหาพิมพ์ชนกทันที
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD