Chapter 22
Zoe POV
"HINDI mo p'wedeng gawin sa amin ito, Zoey!" umalingawngaw ang galit na tinig ni Felipe sa buong dining area.
Ngunit hindi ako papatinag sa galit nito. Sa sitwasyon kong ito dapat paba akong makaramdam ng takot. Nah! Never! Wala na akong kinatatakutan ngayon.
"Mahadera kang babae ka, kung umasta ka dito sa Villa akala mo kung sino ka. Ano ang akala mo sa amin pag–aari mo?" segunda ni Susana na galit rin, "...pareho lang tayong mga sampid sa pamamahay na ito. Kaya, wala kang karapatan na gawin kung ano ang maisipan mo," dagdag niya sa tono na tila naiiyak na.
Umiling–iling ako pagkatapos bumunghalit ako ng tawa. "Magkaiba tayo, Susana," sabi ko nang may kumpiyansa. "Oo, pareho tayong nakatira sa Villa, ngunit hindi ito nangangahulugang pantay ang pagtingin sa atin ng
