The Love I Never Had

Chapter 2

Bestfriends

"Tot sama ka sa akin"

Napabaling ang tingin ko sa nakangusong si Ada habang nagre-regulate ng IV sa isang pasyente. Pareho kasi kami ngayon ng shift at pareho kaming nasa med ward ngayon naka assign.

Bumuntong hininga ako at inayos ang aking pasyente sa pagkakahiga pagkatapos kong i-check lahat ng Vital signs niya. The patient just smiled at me and I smiled back.

"Ayoko" sagot kong patay malisya.

"Tot naman eh. Please na! Hindi ako papayagan ng mommy kapag hindi kita isinama sa La union!" Nagpapadyak pa siya at lumapit sa akin saka nanguyapit sa aking braso. pinagtaasan ko siya ng kilay, habang ang pasyente ko ay matamang nakamasid lamang sa amin.

"Doon tayo sa labas nakakahiya sa mga pasyente" I muttered and turned my gaze to my patient "ma'am I'll recheck your vital signs after an hour, Dr. Sevilla will be around at Nine. If you need anything don't hesitate to beep the buzzer that connects to our station" malumanay kong paagpapaalam sa pasyente, pagkatapos ay hinatak ko na siya palabas ng ward.

"Tot.. Sige na please?" Pangungulit niya pa habang ang mga kamay ay nakaangkla parin sa mga braso ko. I made a face and sighed.

"I don't want to be used specially if it leads you to damnation again" pagtataray ko, alam ko kasing ipapalusot nanaman niya sa mommy niya na out of town naming magkakabarkada iyon, well in fact, ang hudas na boyfriend lang naman niya makakasama. Hindi rin naman kasi pabor sila tita sa boyfriend niyang ubod ng hangin at hambog kaya ginagawa niya akong daan para maisakatuparan ang plano nila ng hudas na iyon.

"Fray naman kasi eh!" Pagmamaktol niya, kapag tinatawag na niya ako sa first name basis, nagsisimula na siyang magtampo-- which is my weakness. Ayokong nagkakatampuhan kami hanggat maari. She's been my sister and my confidante for the past twenty two years of my life. Mahal na mahal ko siya kaya hangga't maari ay ayokong nag-aaway kami.

"Eh bakit naman kasi ako pa ang isasama mo! Puro kahalayan lang naman iyang gagawin ninyo! virgin pa ang mga mata ko 'wag niyong balahurain" Paninita ko, pinaningkitan niya ako ng mata at tinampal ang bibig ko

"Mouth! May makarinig naman sa iyo!" She scolds. I rolled my eyes and removed her hands on my arms.

"Totoo naman. He already popped your cherry" kibit balikat kong turan. She filled her lungs with air and eyed me intently

"Atleast I've been there. Eh ikaw?" Pagsusungit narin niya. Okay magatatarayan lang pala kami eh--susulitin ko na.

"You've been there. Okay. Ang tanong--heaven ba?" Asik ko. My eyes gloats at her.

"But of course! More than you'd ever imagine! More than heaven" Nanlalaking mata niyang turan. Napataas lalo ang kilay ko.

"Heaven? How could a demon like your boyfriend can have access to what you call heaven? Did he satisfy your needs? Or did he just played you around like a rugdoll being rotten by warlocks?" Panunuya ko. Alam kong sanay na siya sa harsh words ko--reality is, kulang pa nga iyon dahil wala kayong ideya kung gaano kasuklam suklam ang impakto niyang boyfriend. Tanga lang talaga itong si Ada. Kung alam lang niya.

"Tot naman eh. Ayokong makipag away sayo ngayon. Kasi naman! Sige na kasi!" Yinugyog niya ng yinugyog ang mga braso ko habang nakangusong nakatitig sa akin.

I closed my eyes in frustration and breathed heavily, withdrawing the air within my lungs "in one condition" Sambit ko at muling ibinukas ang mga mata.

Her eyes flashes glitters of joy. Enthusiasm crosses her facial expression "ay! Sinasabi na nga ba hindi mo ako matitiis! Anong kondisyon tot??" She giggled as she was anticipating for my answer.

I stared at her and grinned "bring the whole barkada with us. Your treat"

Sumimangot siya kasabay niyon ang biglang pagbagsak ng kanyang balikat "eh tot! Wag iyon, iba nalang!" Pagpupumilit niya

"Okay. Kung ayaw mo edi wag" pagmamatigas ko, ipinokus ko ang tingin ko sa mga charts ng pasyente at pilit siyang inignora.

"Tot naman--"

"Work" I cut her off as I was pretending to busy myself in checking the medication sched of the patients, kung anu-ano pa ang pinag tuunan ko ng atensyon hanggang sa tumapat siya sa akin wearing her plastered smile--I know that smile.

"Payag na ako" she uttered reluctantly. Nag-angat ako ng tingin at nagkibit balikat.

"Ganoon ba siya ka importante para gawin mo ang lahat, even deceiving and defying your own parents?"I asked bluntly.

She grinned and nodded. Nababaliw na nga talaga tong bruhang ito. Ang sarap ingudngud sa sahig ng matauhan.

"Aba matinde! Ang landi mo rin ano?" Nanunuya kong sabi, she made a face and pinched me in my hips causing me to yelp.

"Tot!" I squealed.

"Im not malandi! Im just so in looove with Eustace! Tsaka namumuro ka na ha Fray! Bakit ba ang bitter mo!" Angil niya sa akin. Tinitigan ko siya ng matalim

"Ayoko sa boyfriend mo. flirt siya"

"Did he flirt you?" Nanantiya niayng tanong

Napalunok ako. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.pwede ko bang sabihin?

Yes.

"N-no!" I almost shout at her, nag iwas ako ng tingin at nagpanggap na magsusulat sa panibagong chart.

Nakatitig lang siya sa kin at para bang ineeksamin niya ang bawat galaw ko. She was suspiscious about my reaction.

Oh s**t!

"Ano.. Tot, i'll just check patient B. she's on close monitoring, you know" pag iwas ko, pilit kong iwinaglit sa isip ko ang mga pangyayaring hindi ko na dapat pang inaalala.

"Are you hiding something from me?" Takang tanong niya. Namutla at nanlamig ang mga kamay ko, pakiramdam ko ay tatakasan ako ng hininga.

"W-wala. Sige ha. Pag-usapan nalang natin yung out of town later. Ako ng bahalang kumontak kila Embry at Duero" pagkasabi non ay tumalikod na ako at mabilis na naglakad papuntang ward.

Hindi niya pwedeng malaman kung ano man ang nakaraan. Hindi pwede. I can never lose my bestfriend. And I wont risk our friendship because of that dark past that should be burried and locked forever. Tapos na iyon, dapat ng kalimutan.

Napabuntong hininga ako at naupo sa bakanteng higaan habang pinagmasdan ang mga natutulog kong pasyente.

-----

"Embry, check. Duero and girlfriend Tori check. Yulo, check. Kuya Andrei, check. Peppa, check. Frodo, check. And lastly, Fray--" napahinto sa pagro-roll call si Adriane nang mapansin na wala pa ang kaniyang bestfriend sa loob ng coaster na sasakyan nila. She sighed and runs her fingers through her hair. Frustratedly ay inilibot niya ang kanyang mga mata sa labas upang hanapin kung nasaan si Fray. Kanina lamang ay naroon ito at masayang nakikaghuntahan sa mga kaibigan.

"Nasaan si tot?" Tanong niya sa mga kaibigan, pero lahat sila ay nagkibit balikat lang at umiling. Ano bang aasahan niya sa mga gungong na ito? Wala rin ang kanyang boyfriend.

"Guys. Where is Eustace?" She asked them again.

"Comfort room" biglang sagot ng kaibigan nitong si Yulo.

"Bakit ngayon pa mag si-cr kung kailan naman aalis nA" naiinis na niyang turan. Why all of a sudden ay sabay pang nawala aang matalik niyang kaibigan at ito. Nagbibiyahe na kasi sila paputang La union ng mag stop over muna sila sa isang gasoline station at napagpasiyahan na ring kumain, kanina lamang ay magkasama pa sila ni Eustace, pero bigla ay nawala ito sa tabi niya.

Sa pagkairita ay bumaba siya ng coaster, at akmang pupunta na sana ng restroom ng biglang may sumigaw sa likuran niya "tot! Saan ka pupunta?" Napalingon siya ng makita si Fray na humahangos papunta sakanya.

"Nag roll call ako. Kayo lang ni Eustace ang wala. Where have you been?"

"Cr." maikli sagot nito.

Napakunot ang noo niya

"Doon ang cr tot. Bakit doon ka galing?" Takang tanong niya habang ininguso ang diresyon papuntang cr.

"Ha. Eh.. May cr din sa banda doon" agad na sagot nito. namumutla at Halata ang butil butil na pawis nito sa noo.hindi na muna niya ito pinansin dahil hahanapin na muna niya si Eustace, gagabihin narin kasi sila sa biyahe.

"Akyat ka na. Hanapin ko lang si Eustace" pagpapaalam niya. Tumango lang ito at umakyat na ng coaster.

Nagpunta siya ng comfort room ng mga lalaki ngunit hindi niya doon nakita si Eustace, nag utos na rin siya ng ibang nagtratrabaho doon para halughugin ang loob cr ng mga lalaki pero wala talaga. Now where could he be?

Nagpasiya siyang bumalik na lamang ng coaster at ng naglakad siya sa center isle ay namataan niyang prente ng nakaupo sa upuan nila ang boyfriend.

"Saan ka galing?" Paninita niya dito. Hindi ito kumibo. Hindi rin siya pinansin. Ganito naman palagi. She's not even licenced to ask him anything she wants to ask. Basta gagawin lang nito ang gusto nitong mangyari, walang pwedeng makialam. That's probably Eustace. Despicable and difficult. Ni hindi nga niya alam kung itinuturing siya nitong girlfriend o ano, ni minsan kasi ay hindi ito naging malambing sakanya. Halos sa kama lang talaga sila nagkakasundo at nagkakamabutihan.she sighed and sat beside him. She tried to hold his hands but refused. Iyon ang dahilan kaya siya madalas tawaging tanga. Hindi lang ng bestfriend niya kundi pati narin lahat ng taong nakapalibot sakanya.

Kunsabagay ay kaya lang naman nagtityaga sakanya si Eustace dahil sa awa, at dahil narin gusto nitong makalimot sa isang babaeng minsan nitong minahal. Hindi nga lang niya iyon kilala pero nasisiguro niyang napakswerte nito, dahil hanggang ngayon ay hindi niya ito kayang higitan sa puso ng binata. The truth hurts, ika nga.

She heaved a deep sigh and closed her eyes instead of bargaining herself to the demon.

Mamaya ay okay na ulit kami. Bulong niya sa sarili at pilit na pinakalma ang nag uumapaw na hinanakit sa puso niya.

Nakapikit narin si Eustace at wari'y walang taong nakapaligid dito.

Hindi nalang niya ito pinansin at pilit na inignora ang nangyari.

-------