CHARMAINE
Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isipan ni Caleb habang siya ay mayroong sinusulyapan sa bintana, pero wala kaming panahon para roon dahil nagmamadali rin ang lahat sa amin para makauwi na kaagad. Halos isa o dalawang minuto na rin ang nakalipas mula nung sinabihan siya ng teacher namin na tumabi na muna sa akin sa harapan, na hindi pa rin niya sinusunod. Syempre, dahil ako ay isang taong hindi marunong magtiis na nanonood lang sa mga kung ano na pwede ko naman gawan ng paraan, umalis din ako sa palapag. Nilapitan ko si Caleb sa pwesto niya sa likuran tsaka ko siya kinalabit sa balikat. Agad naman siyang lumingon sa akin pero hindi iyon tumagal ng isang segundo, binalik lang niya ang tingin niya sa bintana, kaya sa inis ko ay sinarado ko ang bintana kaya wala siyang ibang
