Raven pov
Dalawang linggo na ang lumipas simula ng mawala ang napakaimportanteng tao sa buhay ko nailibing na rin si mama at ang ginamit kong pera ay yung binigay sa'kin ng mga Chui at ngayon dahil wala na si mama ay binubuhay ko na lamang ang sarili ko sa pamamagitan ng pag-laba ng damit ng mga kapit-bahay ko. huminto na rin ako sa pagpasok ng paaralan dahil hindi ko na kaya ang gastusin pero ang hirap pala at minsan naiisip ko na sana pala noon pa ako huminto sa pag-aaral para naman hindi na nahirapan si mama at sana buhay pa rin siya ngayon.
Napabuntong-hininga ako dahil sa ngayon andito ako sa labas ng bahay namin, nakaupo ako sa isang upuan at nakatingin lamang ako sa kawalan kung andito lang sana si mama ay sana may kakulitan ako ngayon at sana may mapagsasabihan ako ng aking probl
